چشم اندازها- افغانستان، دروازه جهنم بار دیگر گشوده شد.بحران افغانستان بیان فشرده ای است از بحران جهان سرمایه داری چهارمولفه اصلی این بحران. تحولات داخل ایران و رئیسی بدنبال دولت نوع طالبانی در ایران
تحولات افغانستان: کابوس یا واقعیت؟
پایان و آغاز یک دوره؟ رخدادهای این روزهای
افغانستان همچون زمین لرزه ای ۸ ریشتری
است که ارتعاشات آن نه فقط در منطقه که در دوردست های این دهکده جهانی هم احساس می
شود. گوئی که براستی تاریخ در جهتی وارونه به تاختن در آمده است. آنچه که
در افغانستان می گذرد بیش از آن که به عنوان یک واقعیت باورپذیربنظرآید، به کابوس
وحشتناکی می ماند که در برزخ بین خواب و بیداری رخ می دهد. اما وقتی چشمان خود را
باز می کنیم بجای این که این کابوس لعننی و وحشت آفرین از مقابل دیدگانمان محوشود بیش
از پیش واقعیت هولناک خود را به نمایش می گذارد. گوئی با چشمانی بهت زده به تماشای
فیلمی نشسته ایم پیرامون وقایع آخرالزمان که در آن زامبی های زنده شده از گورشان برخاسته
و بسوی شهرها روانه می شوند!
در این گفتگو پیرامون کابینه رئیسی و ا فسانه آشتی ملی که عده ای به دان دلبسته بود قتل عام عامدانه کرونائی وفاجعه بحران افغانستان و.. می پردازیم:
در حقیقت ما به گونه ای شاهد رویکرد« حیات برهنه» ناشی از عدم مقابله عامدانه با پاندومی و بهره گیری عامدانه از هراس افکنی آن هستیم!
در این گفتگو: پیرامون اهمیت دادگاه حمیدنوری، چگونگی حفاظت و تقویت جنبش دادخواهی و ضرورت دوری گزیدن از منازعات فردی و گروهی ، تشدیدسیاست ترور و هراس توسط رژیم و علل آن، اهمیت یک پشت جبهه نیرومندبرای جنبش کارگری و دادخواهی در خارج از کشور بویژه در شرایط سرکوب....
به بهانه تنفیذ رئیسی
(عضوهیأت مرگ) به عنوان دولت جدید:
نعل وارونه خامنه ای و شاید «شام آخر»!
سالی که نکوست از بهارش پیداست!
تقارن زمانی تنفیذرئیس دولت جدید (رئیسی-عضوهیأت مرگ) توسط خامنه ای با بحران آفرینی جدید رژیم در حمله به کشتی اسرائیل و کشته شدن دو خدمه انگلیسی و رومانیائی آن و احضارسفیرایران توسط آن ها و نیز تهدیدبه انتقام اسرائیل (که با چراغ سبزآمریکا هم همراه شده است) و مهم تر از آن تهدیدوزیرامورخارجه آمریکا منبی بر واکنش مشترک با متحدانش به آن تصادفی نیست*. بلکه بیانگر سیاست بحران آفرینی رژیم به فازجدیداست. هم چنان که این تنفیذ با تعلیق مذاکرات هسته ای نیز همراه است. بطورکلی ماکت کلی رژیم در این دوره با دو عنصر تشدیدسرکوب در داخل (خشونت برهنه) و باج خواهی هسته ای تشکیل شده است که هردو علیرغم تهاجم ظاهری رژیم با توسل به آن ها، برای قوام و دوام بخشیدن به یک حکومت در غیاب سایرفاکتورهای اصلی بسیارشکننده هستند.
گفتگوی هفته:
کرونا، اعتراض و اعتصابات گسترده، وداع روحانی و بن بست ها، سانسور و سرکوب خشن و باج خواهی اتمی راه به کجا می برد؟
گفتگو:
پیرامون: سه مولفه اصلی بحران، دوره انتقالی از وضعیت مبارزات پراکنده به سراسری و استراتژی و تاکتیک معطوف به آن، چرا و چگونه رژیم از تحولات جامعه عقب افتاده و به شکل واکنشی عمل می کند، ودرعین حال همچنان مشغول بحران آفرینی است،خلع یدکردن دولت روحانی از مذاکرات هسته ای، و.....
موج سازان و موج سواران!
دوقطبی سازی و جاده مرگ!
بخش دوم: گفتگو پیرامون شکل گیری راه کارگر:
پرسش های بینندگان تلویزیون برابری ، در باره انقلاب ۵۷، شکل گیری راه کارگر، نحوه ی برخورد به فاشیسم برآمده از شکست آن انقلاب، رابطه ی مبارزه طبقاتی و طرح کاست حکومتی، نفی تئوری سه جهان ونقد رویزیونیسم وسیاست استالینیستی وواقعتیهای تلخ سرکوب ونفی ازادیهای سیاسی و مدنی در آن بلوک، دلایل خوش بینی های اولیه ونداشتن استراتژی مقابله ی سراسری علیه ارتجاع برآمده از انقلاب وسرکوبهای خونین دهه ۶۰، چرایی عدم وحدت چپ ونیروی ترقیخواه و آزادیخواه دراین چهاردهه و...سوالاتی است که بینندگان عزیز تلویزیون برابری
بحران نه استثناء که قاعده است!
به بهانه بیانیه حمایتی سندیکای شرکت واحد از اعتصاب گسترده کارگران پیمانی نفت:
تنوع درسازمان یابی کارگران را به رسمیت بشناسیم!
متن بیانیه* ضمن ابرازهمبستگی و حمایت از اعتصاب کارگران نفتی و انتقاد از شرایط سخت کاری آنها و از پیمانکاری و انتقاد به تلاش های رژیم برای ایجاد شورای اسلامی کار، بخش بیشترآن را به تبلیغ و محاسن تشکل سندیکائی و دست آوردهای کارگران شرکت واحد و حومه تخصیص داده و به کارگران نفتی درحال اعتصاب توصیه اکید می کند که مطابق الگوی آن ها سندیکای خود را با فراخواندن مجمع عمومی و تعیین نمایندگان و تهیه اساسنامه تشکیل دهند!. آیا توصیه به چنین الگوئی در گرماگرم معرکه و در حالی که خوداین کارگران با وجودپراکندگی از طریق تشکل های ابتکاری توانسته اند یک اعتصاب سراسری و طولانی آنهم در بخشی حساس و استراتژیک مثل نفت بوجود بیاورند امری مثبت است؟ بنظر می رسد که این گونه تعیین نرخ در وسطه معرکه بنا به دلایلی چند خالی از اشکال نباشد و کمکی هم به تقویت همبستگی و سراسری کردن جنبش های اعتراضی کارگران نکند که مهم ترین دلایل آن به قرارزیراست:
پیرامون استراتژی و تاکتیک پیشروی جنبش در دوره پساتحریم«انتخاباتی»
اعتصاب کارگران نفت و
گاز، اعتراضات خیابانی و شبانه و سونامی اعتراضات! چه کسی خلأ بوجودآمده را پر می
کند مردم یا رژیم؟
اعتراض اهالی شهرری و در مناطق و استان های دیگر به قطع جریان برق و یا آب و اهمیت آن در پیوند خیابان و اعتصابات*
بحران بازتولیداقتدار و ابعاد ناتوانی و ناکارآمدی رژیم این روزها به عرصه های عمومی امورات زندگی هم کشیده شده است و بعیدهست کوتاه مدت باشد. همچنان که تورم کالاهای اساسی هم سرایستادن ندارد. به اعتراف روحانی، عدم سرمایه گذاری طولانی مدت در زیرساخت ها منشا مشکلات اخیر و فرسودگی ها است ( همانطور لااقل در طی ده سال اخیر نرخ رشداقتصادی قریب به صفر و سرمایه گذاری نزولی بوده است. یعنی نه فقط با گریز و عدم رغبت سرمایه گذاری های خارجی که با فرارسرمایه های داخلی هم مواجه بوده ایم). در اصل بروزچنین تکانه هائی بخشی از فرایندبحران بازتولید سیستمی است که اینک با چنین شدتی جلوی چشمان ما ظاهر می شوند و هرروز روزن های جدیدی را برای فوران اعتراضات می گشایند.
به بهانه اعتراضات شبانه! سونامی اعتراضات؟ چه کسی خلأ بوجودآمده را پر می کند مردم یا رژیم؟
اعتراض اهالی شهرری و در سایرمناطق و استان های دیگر به قطع جریان برق و یا آب و اهمیت آن در پیوند خیابان و اعتصابات*
بحران بازتولیداقتدار و ناکارآمدی رژیم و کشانده شدن آن به عرصه های عمومی نیازهای روزمره و حیاتی زندگی، از مهم ترین مشخصه های شرایط کنونی و مرتبط با تغییرتوازن قواست که هرروز روزن های جدیدی را می گشاید. وقتی خامنه ای حکم به شرکت در انتخابات به عنوان واجب عینی و یا فتوا به حرمت رأی سفید و آراء‌باطله می دهد، اما علنا توسط شهروندان نادیده گرفته شده و مهر ابطال می خورد و یا وقتی معلوم می شود که حتی قادر به حفظ استراتژیک ترین و امنیتی ترین تاسیسات خود(هسته ای) نیست و
کابوس بازگشت مجدد
ترامپ به صحنه انتخابات آمریکا!
بحران جهانی انتقال و خطوط عمده عبوراز بحران!
ترامپ پس از مدتها اظهارنظرتلویحی و دوپهلو نسبت به حضورش در انتخابات
ریاست جمهوری در آخرین پاسخی که به رسانه محبوبش فاکس نیوزداد با صراحت بیشتری
مکنونات درونش را به زبان آورد: بله تصمیم نهایی را گرفته ام!. مسأله این نیست که
من می خواهم یا نمی خواهم در رقابت های انتخاباتی شرکت کنم. کشور به آن نیاز دارد.
باید مراقب این کشور باشیم. باین ترتیب او در «اوج رسالت زدگی» احتیاج کشور به او
دیگر پنهان نمی کند که آماده گام نهادن مجدد به میدانی آکنده از چالش و جنگ قدرت
شده است و حتی از حالا میتینگ های «انتخاباتی» خود را نیز شروع کرده است.
در برنامه چسم اندازهای این هفته، درباره تحولات سیاسی هفته، اعتصاب بی سابقه و سراسری کارگران صنعت نفت و گاز و پتروشیمی و تاثیرات عمیق آن برروی نوع سازماندهی ومطالبات وهمبستگی های کارگری و اجتماعی، حمایتهای پرشور خانواده های قربانیان جنایات سیاسی در ایران خصوصا خانواده های جانباختگان ابانماه، تاثیرات زلزله تحریم فعال انتخاباتی حکومتی و رای های باطله و تاثیر آن در نحوه ارتباط حکومت و مردم و تغییر شیفت رفتارهای مردمی واعتراضات اجتماعی، در باره مذاکرات هسته ای و آینده آن و در پایان خطر سقوط دولت افغانستان بدست ارتجاع طالبان بستر لا بیش از دو دهه اشغال و حضور نظامی ناتو ... گفتگوشده است
