نقدی برنامه باقی به اولاند

آخرین مطلب: آیا شانسی برای موفقیت مذاکرات ژنو مانده است؟
لینک:  http://roozbe.wordpress.com/2013/11/22/bon-bast/
****
سخنی در مورد نامه عمادالدین باقی به رئیس جمهورفرانسه!

آیا باقی حاضراست نامه ای هم به کسی که باسخنان تحریک آمیز و مشمئزآور خود در دقیقه 90 روندکل مذاکرات را در خطر قرارداده است بنویسد؟

در نامه ای* که عمادالدین باقی به عنوان فعال حقوق بشر و از منظردفاع ازحقوق بشر به اولاند نوشته ضمن انتقاد از مواضع او پیرامون ممانعت از توافق هسته ای خواهان تغییراین سیاست شده است. او تأکید کرده است که حقوق بشر از طریق فلج سازی و نابودی اقتصاد یک کشور و فقیرکردن مردم آن حاصل نمی شود.

اگر این نامه فقط به رفع تحریم ها و فشارآن برمردم بسنده می کرد و درصدد تطهیررژیم اسلامی نبود حرفی نبود.

اما متأسفانه یک سو نگری و یک جانبه گری در مورد معضل هسته ای و توهم به رژیم ایران دراین نوشته موج می زند. این نوشته نشان دهنده آن است که روایت و تبلیغات یک سویه حاکمیت در مورد علت ناکامی نشست ژنو2 باهمه یک جانبگی اش مورد قبول باقی است. او در این نوشته هیچ اشاره ای به این که ایران نیازی به غنی سازی انرژی هسته ای و پی آمدهای بی شمارآن ندارد نمی کند. برعکس می نویسد: مردم ایران در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ نشان دادند که علیرغم همه رنج ها و مشقت هایشان هنوز روش های اعتدالی و اصلاحی را برای تغییر وضعیت در ایران ترجیح می دهند وجریانات تندرو و اقتدارگرا در داخل ایران و جریانات رادیکال و سرنگونی طلب خارج از ایران را نفی می کنند.

از این مدعی حقوق بشرباید پرسید آیا انتخابات 92 یک انتخابات واقعی و دموکراتیک بود که با تعیین نرخ وسط معرکه  به تأویل و تفسیر رویکرد مردم هم چون انعکاس تصویر واقعیت در یک آینه پرداخته است؟. آیا اگر انتخابات آزاد بود  مردم به حاکمیت اسلامی فارغ از این یا آن جناح و باندهای آن رأی می دادند؟ آیا انتخاباتی که حتی رفسنجانی هم در آن سلب صلاحیت می شود و خاتمی ها نیز جرئت شرکت ندارند و با آن همه زندانی  را باید بازتاب دهنده رأی مردم و  رأی به اعتدال خواند؟ اگراین مردم هنوزهم به اصلاحات درون حکومت دخیل بسته اند پس آن مردمی که چند سال پیش جنبش میلیونی  و ساختارشکن 88 را در پی تقلب برپاکردند و شعارهای مرگ بر اصل ولایت فقیه سردادند و رژیم تنها باخشونت و سرکوب وحشیانه  توانست برآن فائق آید را باید اشباحی دانست که از آسمان ها و یا آن سوی مرزها به داخل کشور وارد گشتند؟ متأسفانه عمادالدین باقی و هم مسکلان وی هنوزهم از اصلاح پذیری رژیمی سراپاگندیده و غیرقابل اصلاح  سخن می گویند  و بجای اشاعه حقیقت و آگاهی خاک برچشم مردم و حقیقت می پاشند. 

از عمادین الباقی وهم مسلکانش  که کارشکنی رژیم اسلامی در گشوده شدن معضل هسته ای را نادیده می گیرد می توان پرسید اگر براستی دغدغه حقوق بشر و رفع تحریم ها را دارد، چرا در مورد سخنان تحریک آمیز و کارشکنانه خامنه ای که در لحظه 90 ایراد شد و گویا مسئولیت پرخاش گری احمدی نژاد و جور او نیز بردوش او افتاده است و چه بسا فضای مذاکرات را بالکل تحت تأثیرمخرب خود قرارهد و  تمامی کاسه و کوزه های بهم بریزد، سخنی نمی گویند؟ . آیا عمادین الدین باقی و همفکرانش حاضرند نامه ای هم مستقیم به خامنه ای بنویسند و کارشکنی وی را محکوم کنند؟ به کسی که سرمست ازباده قدرت، سرنوشت  ده ها میلیون نفر را برای حفظ ارکان قدرت پوسیده و منافع حقیرش گروگان گرفته است اعتراضی بکنند تا شاید تاحدی کفه تعادل برقرارشود و حق مطلب اداء گردد؟

درمورد همین مسأله مشخص هسته ای خطر اصلی آن است که از جاه طلبی های هسته ای و کارشکنی های رژیم اسلامی پیرامون حل بحران هسته ای غفلت شود و با دخیل بستن به حسن نیت حکومت اسلامی و دولت برآمده از انتخابات مهندسی شده اش باقی و امثال وی از وظیفه اصیل و انسانی خود به عنوان فعال حقوق بشر دورشوند و از اعمال فشاربه رژیم، البته بهراه نقدعملکردسایرقدرت های جهانی، برای تمکین و تسلیم به خواست مردم غفلت ورزند و به "روشنفکران" و فعالان خالص حکومتی تبدیل گردند. خطرآن است که  رژیم سرکوبگر با فریب مردم و این نوع فعالان از گردنه بحرانی که به عدم تعادل دچارش کرده است عبورکند و باردیگر  سالها سوار بر اسب قدرت مطلقه به تازد. حکومت های مستبد را باید در شرایطی که دچاربحران و عدم تعادل شده اند زیربیشترین فشارممکنه  نه فقط برای تغییرکلیت آن بلکه حتی برای دست یابی به اصلاحات واقعی و پایدارقرارداد و فریب مانورهایش را نخورد. 

2013-11-21  تقی روزبه

*-  نامه عمادالدين باقی به فرانسوا اولاند در مورد مذاکرات هسته ای

http://news.gooya.com/politics/archives/2013/11/170795.php