خیزش دیماه و پیام آن
یکی از دستاوردهای جنبش ها و تکانه های بزرگ حتی پس از فروکش، تاثیرات مهمی است که در سطح جامعه برجای می گذارد. خیزش دیماه نقطه عطفی بود با تاثیرات مهمی بر جامعه و قشرهای طبقات مختلف و نیز جریان و نیروهای متمایل به آن ها که بتدریج خود را نشان می دهند. حتی صفوف داخل خودرژیم هم از پی آمدهای آن در امان نیست. چنان که مثلا روحانی هم به مناسبت بزرگداشت سالگرد۲۲ بهمن از رفراندوم به مثابه ابزاری برای حل اختلافات جناحی سخن گفته است.(البته رفراندومی خیالی که خودنظام برگزار کننده آن خواهد بود) بیانیه زیر هم متاثر از همین فضاست.
البته با شاف شدن فضای سیاسی و افزایش روحیه ها، بتدریج هرگرایش طبقاتی با مطالبات اساسی و گفتمان خود به میدان می آید، چنان که این بیانیه با گفتمانی متمایل به لیبرال دموکراسی فراخوان رفراندوم داده است. طبعا این یکی از گفتمان های موجود در جامعه است. امان نکته مهم آن است که الان و شرایط کنونی شرایط شکل گیری پایه های بدیل ها و گفتمان های پساحکومت اسلامی است. مشارکت فعال نیروهای چپ ورادیکال معطوف به جنبش و جهانی دیگر، بدور از علم کردن این یا آن فرقه، نیز می توانند وباید بتوانند درشکل گیری گفتمان نوین چپ و رهائی بخش (نه سودای حقنه کردن یک شبه گفتمان فرقه ای)، مشارکت فعال کنند و گرنه گفتمان لیبرالی (شاید هم شبه لیبرالی واژه مناسب تری در توصیف آن ها باشد) با توجه به پشتبیانی وتریبون های جهانی و تکیه گاه ها و تریبون ها و حمایت های داخلی حتی درون نظام خواهند توانست بویژه اگر مطالبات عمومی جامعه شفاف نشوند دست بالا را داشته باشند. در غیاب حضور و نقش آفرینی موثرو نیرومند چپ و یک جنبش و جبهه نیرومند از کارگران و معلمان و زنان و دانشجویان و جوانان و .. خطر کسب هژٰمونی مدافعان نظام سرمایه داری وجود دارد. بدون آرایش جامعه حول مطالبات پایه ای خود و فشارآن ها برسیستم، تضمینی برای تغییرنظام وجود نخواهدداشت. و در غیاب آن چه بسا لیبرال ها بدون داشتن اهرم فشارواقعی به سیستم به اهرم های خارجی و یا اهرم های درونی رژیم متوسل شوند و با یکی از آن ها کناربیایند. وجودامثال محسن سازگارا و ... این نوع فرضیه ها را تقویت می کند. بنابراین اگر روزی حتی اگر قرار براجرای یک رفراندوم واقعی هم باشد این رفراندوم بدون وجود یک جنبش نیرومندسراسری امکان تحقق نخواهد داشت. بگذریم که شعاررفراندوم از سوی ان جماعت شعارتازه ای نیست و همواره با این پیش فرض نامحتمل همراه بوده اس که خود رژیم تن به آن بدهد. در حالی که اجرای واقعی آن مشروط به حذف خودرژیم است چه گونه می تواند راه حل گذار از آن باشد. بنابراین حداکثر می تواند یک شعارتبلیغی و بسیج کننده باشد که و نه جایگزین راه حل واقعی: شکل گیری یجنبش و قطب اجتماعی سراسری و ضداستبدادی حول مطالبات پایه ای خود. در اصل گوهرخیزش دیماه حامل این پیام بود.... ضرورت برپائی جنبش ضداستبدادی- مطالباتی سراسری...
البته با شاف شدن فضای سیاسی و افزایش روحیه ها، بتدریج هرگرایش طبقاتی با مطالبات اساسی و گفتمان خود به میدان می آید، چنان که این بیانیه با گفتمانی متمایل به لیبرال دموکراسی فراخوان رفراندوم داده است. طبعا این یکی از گفتمان های موجود در جامعه است. امان نکته مهم آن است که الان و شرایط کنونی شرایط شکل گیری پایه های بدیل ها و گفتمان های پساحکومت اسلامی است. مشارکت فعال نیروهای چپ ورادیکال معطوف به جنبش و جهانی دیگر، بدور از علم کردن این یا آن فرقه، نیز می توانند وباید بتوانند درشکل گیری گفتمان نوین چپ و رهائی بخش (نه سودای حقنه کردن یک شبه گفتمان فرقه ای)، مشارکت فعال کنند و گرنه گفتمان لیبرالی (شاید هم شبه لیبرالی واژه مناسب تری در توصیف آن ها باشد) با توجه به پشتبیانی وتریبون های جهانی و تکیه گاه ها و تریبون ها و حمایت های داخلی حتی درون نظام خواهند توانست بویژه اگر مطالبات عمومی جامعه شفاف نشوند دست بالا را داشته باشند. در غیاب حضور و نقش آفرینی موثرو نیرومند چپ و یک جنبش و جبهه نیرومند از کارگران و معلمان و زنان و دانشجویان و جوانان و .. خطر کسب هژٰمونی مدافعان نظام سرمایه داری وجود دارد. بدون آرایش جامعه حول مطالبات پایه ای خود و فشارآن ها برسیستم، تضمینی برای تغییرنظام وجود نخواهدداشت. و در غیاب آن چه بسا لیبرال ها بدون داشتن اهرم فشارواقعی به سیستم به اهرم های خارجی و یا اهرم های درونی رژیم متوسل شوند و با یکی از آن ها کناربیایند. وجودامثال محسن سازگارا و ... این نوع فرضیه ها را تقویت می کند. بنابراین اگر روزی حتی اگر قرار براجرای یک رفراندوم واقعی هم باشد این رفراندوم بدون وجود یک جنبش نیرومندسراسری امکان تحقق نخواهد داشت. بگذریم که شعاررفراندوم از سوی ان جماعت شعارتازه ای نیست و همواره با این پیش فرض نامحتمل همراه بوده اس که خود رژیم تن به آن بدهد. در حالی که اجرای واقعی آن مشروط به حذف خودرژیم است چه گونه می تواند راه حل گذار از آن باشد. بنابراین حداکثر می تواند یک شعارتبلیغی و بسیج کننده باشد که و نه جایگزین راه حل واقعی: شکل گیری یجنبش و قطب اجتماعی سراسری و ضداستبدادی حول مطالبات پایه ای خود. در اصل گوهرخیزش دیماه حامل این پیام بود.... ضرورت برپائی جنبش ضداستبدادی- مطالباتی سراسری...
No comments:
Post a Comment