Saturday, March 28, 2020

کرونا و تقابل سیاست های دولت و نهادهای پزشکی

 کرونا و تقابل سیاست های دولت و نهادهای پزشکی  
پزشکان و نهادهای پزشکی و جامعه شناسان در ایران در مورد برخوردحاکمیت و دولت با کرونا چه می گویند؟ پزشکان و برخی جامعه شناسان از سیاستی پرده برمی دارند که طبق آن رژیم از استراتژی ی بنام «ایمنی جمعی» پیروی می کند که مطابق آن براین باورند که ۶۰، ۷۰٪ افرادجامعه به این ویروس دچارخواهند شد. از همین رو بهتراست که از طریق گسترش و شیوع آن یه ایمنی جمعی بدن های افرادجامعه  برسیم ( تنازع بقاء و انتخاب اصلح درخشن ترین روایت ضدانسانی) وحتی براساس همین باوراست که مسافرت های نوروزی از نظرآن ها هم چون امرمثبتی تجویز می شود!
می دانیم که روحانی و دیگرسران رژیم به کرات در سخنانی به یادماندنی عدم اعتقادخود به قرنطینه را نشان داده اند. گفته بودند که مسافرت های نوروزی اجتناب ناپذیراست و حتی در آستانه سال نو مبادرت به افتتاح اتوبان جدید برای کوتاه کردن مسافت تهران و شمال کرده بودند. سپاه از خلوت کردن خیابان ها سخن گفته بود اما در عمل با رژه رفتن ها و مراسم تشییع جنازه در خیابان ها به ضوابط و مقررات مربوط به کرونا دهن کجی کرده است...  بطوری که یکی از مسولان ستادبحران توئیت می کند که برای آن تنها باید گریست.  
آمارهای واقعی را پنهان می کنند و تحت عنوان این که گویا به قطعیت نرسیده است آن را انبوه انبوه تحت عنوان فوتی های مربوط به مشکلات تنفسی اعلام می کنند. نماینده خراسان جنوبی می گوید ۴۰۰ نفر را تحت این عنوان اعلام می کنند تا بگویند تنها ۴۰ نفر به کرونا مبتلا شده اند. درر این میان پزشکان و ۸۵ انجمن پزشکی و نظام پزشکی و جامعه ایمونولوژی و آلرژی ایران و.... جملگی پرده از سیاستی برمی دارند که طبق آن دولت و رژیم از استراتژی ی بنام «ایمنی جمعی» پیروی می کنند که مطابق آن براین باورند که ۶۰، ۷۰٪ افرادجامعه به این ویروس دچارخواهند شد. از همین رو بهتراست که از طریق گسترش و شیوع آن یه ایمنی جمعی بدن های افرادجامعه  برسیم ( تنازع بقاء و انتخاب اصلح درخشن ترین روایت ضدانسانی). وحتی براساس همین باوراست که مسافرت ها از نظرآن ها هم چون امرمثبتی تجویز می شود ودولت گوشش به هشدارها نسبت به ترددهای ایام نوروز در شیوع بیماری بدهکارنبود و این در شرایطی است که در نظرسنجی های تهران  ۹۰٪  با ضرورت قرنطینه (‌که به گفته معاون وزیربهداست متعلق به قرن ۱۹ و.. عنوان شد) موافق هستند. با این همه دولت که می داند پذیرش واقعی قرنطینه مستلزم الزامات گوناگون اقتصادی و سیاست های حمایتی فعال و عمومی بویژه از اقشارگسترده آسیپ پذیر  و نیروی کارروزمزد است که به انحاء‌ مختلف از آن طفره می روند.

*- جالب است که مقامات رژیم مثل همیشه پس از ارتکاب به جنایت و سهل انگاری های عامدانه و سیاست انکار، وقتی که دست اشان رو می شود در یکی از بزنگاه ها به شکل جویده و زیرزبانی اعترافات دیرهنگامی می کنند که تا بتوانند در مراحل بعدی طلبکارهم  باشند. از  آن جمله است اعتراف اخیررژیم پس از  افشاگری های گسترده و فشارهای داخلی و بین المللی در سیاست پنهان سازی، توسط معاون وزیربهداشت که از احتمال وجودگردش و چرخش آرام و بی سروصدای کوید-۱۹ در بعضی شهرها از اوائل بهمن ماه سخن می گوید. نباید فراموش کرد که در همان موقع  اطلاعات متعددی از وجود وانتشار بیماری و بستری شدن و حتی مرگ درز پیدامی کرد که رژیم بخاطرامنیتی کردن آن و برگزاری مراسم راه پیمائی وانتخابات نمایشی خود عامدانه آن را مسکوت گذاشت و نه فقط بیماران درگذشته را به عنوان بیماری حادتنفسی در سکوت و پنهان کاری دفن کرد بلکه حتی عده ای را هم به عنوان شایعه پراکنان که گویا موجب تشویش اذهان عمومی می گردند دستگیرکرد! با این همه اعتراف دیرهنگام رژیم که موجب از دست رفتن فرصت طلائی اولیه برای کنترل و قرنطینه کردن نقاط انتشارمحدوداولیه شد و متاسفانه نه فقط بیماران که حتی شمارمهمی از پزشکان و پرستاران را درگیراین بیماری و مرگ کرد نه فقط از مسئولیتش در دامن گستری این بیماری (از جمله تداوم مراودات هوائی و مسافری اش با چین و عدم قرنطینه نکردن به موقع قم به عنوان مهمترین منبع انتشارآن ) نمی کاهد بلکه سندمهمی است در پرونده این جنایت عامدانه!

در اینجا نگاهی داریم به بیانیه های پزشکان که مصداق این شعرمعروف است: گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله ماست/آنچه البته به جایی نرسد فریاد است!
رئیس سازمان نظام پزشکی در نامه‌ای به رئیس‌جمهور خواستار با اشاره به مردود بودن تئوری «ایمنی جمعیتی» خواستار کنترل‌های شدیدتر و برقراری لایه‌های بالاتر «فاصله‌گذاری اجتماعی» شد...
رئیس سازمان نظام پزشکی با مردود دانستن تئوری حصول «ایمنی جمعیتی» از طریق آلوده شدن نسبت معینی از افراد کشور، توضیح می‌دهد:‌«این استراتژی بدون حصول واکسن موثر برای این بیماری در هیچ جای دنیا پذیرفته شده نیست» دکتر ظفرقندی در این نامه اعمال کنترل‌های شدیدتر و برقراری لایه‌های بالاتر «فاصله‌گذاری اجتماعی» را با وجود مشکلات کوتاه‌مدت اجتماعی و اقتصادی آن پیشنهاد می‌کند و می‌نویسد: «با اجرای این شیوه «با کنترل سریع‌تر بیماری، هم از وسعت و شدت اپیدمی و مرگ و میر مردم جلوگیری خواهد شد و هم در بلندمدت به نفع شرایط اقتصادی و اجتماعی کشور» خواهد بود.

دکتر مصطفی اقلیما، جامعه‌شناس و رئیس انجمن علمی مددکاری اجتماعی ایران نیز در تحلیل این مساله از بعد جامعه‌شناختی به خبرنگار «آناتولی» گفت: از آنجا که مسئولان ایرانی با شیوع کرونا هر کدام پیام متفاوت و متضادی داده و هر کدام نقطه نظری متفاوت ارائه دادند مردم واقعا نمی‌دانند چه کار کنند یکی از پزشکان مسئول می‌گوید 40 تا 60 درصد مردم باید کرونا بگیرند تا این بیماری ضعیف شود و با مسافرت مردم فکر می‌کنند با انتقال بیماری، کرونا را ضعیف خواهند کرد.
وی افزود: نکته مهم دیگر این است که مردم از این شرایط خسته شده‌اند چون هر مسئولی چیزی می‌گوید و آنها واقعا سردرگم شده‌اند و نمی‌دانند چه کار کنند و از آنجا که در سالهای اخیر فشارهای بسیاری از جمله فشار اقتصادی به مردم ایران وارد شده، دیگر مردم از زندگی بریده‌اند و می‌گویند تا زنده‌ایم زندگی کنیم.
اقلیما گفت: وقتی رییس‌جمهور کشوری اصلا به قرنطینه اعتقاد ندارد و آن را اعمال نمی‌کند طبیعی است مردم هم هر جا دلشان خواست می‌روند و می‌آیند و بیش از این نباید توقع داشت. از سوی دیگر مردم وقتی در خیابانها شاهد تردد عده زیادی هستند فکر می‌کنند خطری تهدید نمی‌کند و شروع می‌کنند به تردد در معابر در حالیکه ویروس به سرعت از همین معابر از انسان به انسان منتقل می‌شود.
رئیس انجمن علمی مددکاری اجتماعی ایران در ادامه تصریح کرد: باید به ریشه یابی این رفتار مردم پرداخت چون همه اقشار در خصوص کرونا اهمال می‌کنند و به رغم هشدارهای بهداشتی به تردد در معابر ادامه می‌دهند. علت اصلی آن رویکرد مسئولان در این زمینه است که اصلا اعتقادی به قرنطینه ندارند و برخی هم معتقدند برای ضعیف شدن بیماری باید تعداد زیادی این بیماری را بگیرند و نتیجه همین می‌شود که در جاده‌ها شاهد ترافیک سنگین خودروها هستیم که سرنشینان آن بیماری را به همه جا منتقل می‌کنند.
اقلیما افزود: مردم وقتی به این نتیجه می‌رسند که باید برای ضعیف شدن بیماری باید به آن مبتلا شوند و قرنطینه‌ای هم در کار نیست احساس خطر هم نکرده و بی پروا به گردش و تفریح می‌پردازند.
وی تاکید کرد: اگر دولت در این رابطه تدابیر سختگیرانه‌ای اتخاذ می‌کرد کسی از خانه‌اش بیرون نمی‌آمد چون بحث سلامتی و جان آدمهاست و بیماری مسری شوخی بردار نیست. قطعا اگر از ابتدا قم قرنطینه می‌شد، کشور قرنطینه نمی‌شد با اینهمه تضاد در اقدام مسئولان مردم هم سردرگم شده و هر کاری که دوست دارند انجام می‌دهند. ضمن اینکه در این مورد خاص که وزارت بهداشت باید تصمیم‌گیری کند شاهد تعدد دستگاههای تصمیم‌گیر هستیم که بسته به اهدافشان تصمیم می‌گیرند و طبیعی است مردم هم چندان هشدارهای وزارت بهداشت را جدی نگیرند.

این جامعه شناس ایرانی اظهار داشت: از سوی دیگر مردم بی تفاوت شده‌اند و هیچ چیزی برایشان مهم نیست و این اتفاق زمانی می‌افتد که مردم امید و هدفی برای آینده نداشته باشند. کدخدازاده جامعه شناس دیگری با مقایسه رفتار مردم ایران و جوامع دیگر در بزنگاهها و شرایط غیرعادی از جمله شرایط امروزی شیوع کرونا از پدیده‌ای پیچیده سخن گفت که به نوعی «بی خیالی از واقعیت» است.

انجمن ایمونولوژی و آلرژی ایران نسبت به احتمال بروز فاجعه و به خطر افتادن زندگی دو میلیون از مردم ایران بر اثر تئوری مدنظر رئیس جمهور ایران در مواجهه با بحران کرونا نوشته‌اند: «در این شرایط که داروی اختصاصی بیماری موجود نیست، ابتلای ۷۰ درصد جمعیت حتی با روند کُند، به معنی به مخاطره انداختن زندگی قریب به دو میلیون نفر به بهانه ایجاد ایمنی‌جمعی است.»
این انجمن در نامه خود نوشته که «بی‌تردید در این صورت بخش قابل توجهی از قربانیان، کادر بهداشت و درمان کشور خواهند بود».
«آلوده شدن ۷۰ درصد جمعیت برای دستیابی به ایمنی‌جمعی در مورد کووید۱۹ با عوارض زیاد و احتمال سرایت بالا که فاقد دارو و واکسنی قطعی است، با اصول اخلاق پزشکی و سلامت جامعه در تضاد است.»

همزمان ۸۵ انجمن پزشکی نیز در نامه‌ای مشترک و سرگشاده خطاب به حسن روحانی، رییس جمهوری اسلامی تاکید کردند که « جامعه‌ پزشكی با نگرانی زیاد شاهد گسترش همه‌گیری ویروس کرونا است و باور دارد که تنها با اجرای جدی راهبرد "فاصله‌گذاری اجتماعی" از سوی دولت، با تعطیلی ادارات و مشاغل غیرحیاتی، توقف جابه‌جایی جمعيت و سفرهای درون‌شهری و برون‌شهری در کل کشور می‌توان از سرعت گسترش اين بيماری كاست.»
«بر این باوریم که اجرای جدی راهبرد فاصله‌گذاری اجتماعی باید در برنامه‌های مدیریت همه‌گیری کروناویروس قرار گیرد» از وی خواستند تا دستور مقتضی برای اجرای سریع آن را صادر کند.
انجمن‌های پزشکی در نامه خود خطاب به روحانی به او هشدار دادند که «پرهیز از قرنطينه و آزاد گذاشتن جابه‌جایی مردم، كه برخی هم بی‌خبر از ابتلا و ناقل بودن خود هستند، عواقب سنگين و تاريخی در پی خواهد داشت.»

No comments:

Post a Comment