چندکلمه در پاسخ به آقای ف. م. سخن

 چندکلمه در پاسخ به آقای  ف. م. سخن*  

یکم، دون کیشوت پیچاره آدم ساده و پاکدلی بود و نه خود نما آن‌گونه که شما تصورکرده اید. مشکل بزرگش دوگانگی و شکاف بزرگ بین واقعیت عینی و تصورذهنی  و راست انگاری آن و نحوه زیستی مطابق آن بوده است. او با همین پاکدلی به جنگ‌ آسیاب‌های بادی می رفت.  تصورشما  در مورددولت اسرائیل نسبت به تمامیت ارضی ایران و شکاف بین واقعیت واین  ذهنیت و جدی انگاری آن‌، به تعبیری و فقط به تعبیری مصداق همان بوده است که البته هم چنان آن تصور را در همین نوشته خود هم، چون یک فرض محال قلمداد می‌کنید.

دوم، این مساله در موردحتی جنگ ایران و عراق هم خود را نشان می دهد. رژیم ایران که از همان بدوظهور خود در پی صدور«انقلاب»/ضدانقلاب به منطقه و بویژه به عراق شیعه مذهب بود که خشم مستبد حاکم برعراق یعنی صدام را برافروخت و به او بهانه‌خوبی برای حمله به‌ایران برای پیش‌برد سوداهای توسعه طلبانه‌اش فراهم ساخت. اختاپوس رژیم کنونی از آسمان نیامد بلکه از طریق تولیدهمین نوع این همانی و همذات پنداری‌ بین خود و جامعه و منافع کشور، و جاانداختن نیرنگ بازنمائی «مثبت»جامعه که در واقع کاذب بود توانست به هیولای کنونی تبدیل شود که در اوج ویرانگرانه‌اش هست.  شما همچنان بر همان نگاه پیشین ‌تان پای می فشارید و تاریخ دشمنی و ضدیت حکومت اسلامی با مردم و کشورمان و با دیگران را با گام‌های زمان دگرگونی حال و احوال خود می سنجید. آیا این داستان یک بام و دوهوا نیست؟.

سوم، در آن زمان  جنگ میهنی اتحادشوروی علیه نازیسم بخشی بود از یک مبارزه جهانی علیه نازیسم و فاشیسم که با برافروختن یک جنگ جهانی می خواستند جهان را تحت سیطره خود در آورده و نابود و ویران کنند. البته مطابق اسناد تاریخی  جنگ استالینگراد یک نقطه عطف در عقب راندن نازیسم بود. چپ ها و کمونیست ها هم در آن زمان در کنار دیگران در این مقاومت چه در شوروی و فرانسه و اسپانیا و دیگر کشورهای اروپائی و غیره بسهم خود مشارکت فعال داشته و حماسه ‌ها آفریدند و در رمان‌‌های زیادی هم این حماسه ها بازتاب یافت، بنابراین آن جنگ های ضدفاشیسی سخنیتی با جنگ رژیم ایران وصدام نداشتند. رژیم‌همان زمان هم برای سوداهای خود می جنگید و اکنون هم با همان سودا با جهان درگیراست. بنابراین چپ‌ها نیز برخلاف ادعای شما «قزمیت و چپه» نشده اند، بلکه همواره تاریخ و حماسه های خود را در کنارضعف هایشان داشته و دارند. می توان گفت در موردچپ‌ها نیز متاسفانه با مشکل تضادعینیت و ذهنیت تان و دوگانه سفید وسیاه کردن درگیرید. اتیکت و پرچم چپ برابری و عدالت اجتماعی و آزادی بوده است و لغزش‌هایشان هم قابل نقد. اکنون هم خود شاهدید که در ایران کنونی و جلوی چشمانمان نقش کارگران و معلمان و فعالین و کنشگران با مطالبات چپ به همان معنای بالا در مقاومت علیه حکومت جباراسلامی غیرقابل کتمان هست. چنان که در دهه‌های گذشته نیز نقش و سهم چپ در میان جان باختگان و اعدام شدگان و زندانیان و دادخواهان، و بطورکلی مقاومت و مبارزه علیه جباران حاکم  بخش مهمی از تاریخ مقاومت پساحکومت اسلامی را تشکیل می داده‌اند. همانگونه که درسطح جهان نیز علیه نظام‌ سرمایه داری حاکم برجهان چنین است و نمی توان چپ را نادیده و چپه شده تلقی کرد.

چهارم، به نطرمن هم اگر شما مشخصا پاسخی در اننقادی به خودتان به نشریه ای ارسال کرده باشید فرقی نمی کند چپ باشد یا راست، قاعدتا باید درج می شد و بشود و اگر نشده انتقادشما واردخواهد بود.

                                                         تقی روزبه   ۲۰۲۳.۰۵.۰۳

*- ف. م. سخن، دن کیشوت، و تقی روزبه! پاسخی کوتاه به یاوه گویی های بی انتها؛ ف. م. سخن

https://news.gooya.com/2023/05/post-75670.php

*- چندکلمه ....    https://news.gooya.com/2023/05/post-75681.php