!گرگم تو بودی

پیرامون فتوای تازه خامنه ای در موردسلمان رشدی: حکم همان است که بود!*

حکومت اسلامی و شخص رهبر برای آن که نشان دهد در ماهیت و خشونت ورزی و تاریک اندیشی دست کمی از داعش ندارد، باردیگر رایحه گنداب مشمئزکننده خود را درسطح جهان پراکنده ساخت. خشونت و دشمنی با انسان و آزاداندیشی وی از مهم ترین ویژگی ها اسلام سیاسی از نوع ولائی-شیعی است که خود با دست اندازی به منطقه، نقش مهمی در دامن زدن به نوع خلافت اسلامی- داعشی در منطقه داشته است. چنان که خامنه ای طی فتوائی در پاسخ به سؤالی که معلوم است توسط کارچاق کن های خودش در بارگاه ولایت راجع به سلمان رشدی تنظیم شده است می گوید، فتوای خمینی هم چنان جاری است.

گرچه دولت بزدل و بله قربان  گوی اعتدال به تأسی از رهبرخود نمایشگاه فرانکفورت را تحریم کرد، اما صدوراین فتوا نشان دهنده آن است که برای خامنه ای این واکنش کافی نبوده و تنظیم سؤال به گونه ای است که گوئی عمد داشته اند که این پیام را به همه مردم ایران و جهان رله کنند و همه بدانند که او با کسی شوخی ندارد و به هیچ وجه در تاریک اندیشی و خشونت ورزی چیزی کمتر  از داعش ندارد. رهبرنظام که این روزها خواب آرام از سرش پریده و یک ریز در موردنفوذدشمن و خطرانقلاب نرم و از دست رفتن جوانان و زنان و..، یعنی خیزش خطرنافرمانی مردم، سخن رانی می کند و در موردتوهم توطئه دست دائی جان ناپلئون را از پشت بسته است، در عین حال با این فتوای خود به رقبای داخلی هشدارمی دهد که مبادا هوس به حرکت در آوردن مهره های خود در صحنه سیاست داخلی به سرشان بزند و لازم است بدانند که او شمشیرخود را از روبسته است و بهتراست بجای خواب های خوش کابوس به بینند. برگزاری مانورهای ضداغتشاش در سطح شهر و اتلاق عنوان فتنه هسته ای توسط فرمانده سپاه به فضای پس از برجام و همردیف کردن آن بافتنه های دوم خرداد و فتنه 88 را باید، کلیدواژه رمزانتخابات پیشارو، برای بیرون کشیدن کارگزارانی که احمدجنتی آن را  دارندگان ایمان قلبی به ولایت فقیه و اختصاص پست های مهم به بچه حزب الهی ها نامید، دانست.

 خطای بزرگی خواهد بود که اگر مردم ایران حتی یک ذره تصورکنند که گویا حکومت اسلامی در منطقه علیه داعش و کاستن از خطرآن می جنگد. دعوا بر سرلحاف ملا و رقابت پیرامون تسلط بر منطقه است. قبل از همه باید تکلیف داعش خودی را یک سره کرد!

گرگم توبودی:

گوئی شعرزیبای سعدی مصداق وصف الحال ماست:

شنیدم گوسپندی را بزرگی

رهانید از دهان و دست گرگی

شبانگه کارد در حلقش بمالید

روان گوسپند از وی بنالید

که از چنگال گرگم در ربودی

چو دیدم عاقبت خود گرگ بودی

منبع