برآمدچپ در شیلی و حیات خلوت آمریکا، و معنای آن در جهان کنونی
گفتگو: در باره عروج مجدد چپ در شیلی، نقش جنبشهاونهادهای اجتماعی، پاراادایم جدید دولت های اجتماعی؟، گفتمان چپ و مطالبات ورویکردها، قطب بندی طبقاتی واجتماعی، آینده وچشم اندازهای این تحولات در شرایط بحران بزرگ سرمایه داری جهانی
گفتگو: نگاهی به تحولات سیاسی هفته
تظاهرات معلمان و فرهنگیان .مذاکرات وین و چشم اندازهای آن. بودجه سال آینده و برندگان و بازندگان آن
نقدی بر میز گرد بی قدرتان تاریخ ساز*:
بازتاب جدال گذشته و
حال پیرامون صورت بندی انقلاب ها و خیزش ها و جامعه گرائی و دولت گرائی در آن*
۱- آقای آصف بیات که به عنوان پژوهشگرجوامع و لایه های اجتماعی به حاشیه رانده شده - بی صدایان و بی قدرتان- شناخته می شود و جمع بندی و مواضع خود را هم عمدتا بر پایه تجربه ها و مشاهدات میدانی جنبش ها شکل می دهد تا نظریه پردازی حول آن ها، و تا آن جا که به نتیجه گیری بر می گردد بر آن است که انقلابات و جنبش های جدید بجای ایجادبدیل هائی چون گذشته و نظمی جدید، اکنون نقش خود را به شکل حکومت ناپذیرکردن و وادارساختن دولت ها و نظام ها به تغییرات و اصلاحات موردنظرخود ایفاء می کنند. از همین نوع هستند انقلابات و خیزش های متأخری چون بهارعربی و خیزش های ایران و شیلی و آمریکای لاتین و یا در آفریقا چون سودان و موارددیگر، که جملگی درگیر نه تصرف قدرت بلکه شکل دادن به نوعی دولت های اجتماعی هستند. شکل دادن به وضعیتی که آقای آصف در سخنانش با عناوینی چون اجتماعی و جامعه پذیرکردن و پاسخگوکردن دولت ها به جامعه (سوشیال کردن دولت ) از آن ها نام می برد.
دوشاخه اصلی اعتراضات خیابان و کار و جنبش های مطالباتی و رابطه آنها و نقشه راه پیشروی جنبش ها
نقطه عطف خیزش اصفهان در چه بود؟
گسست ها و فواصل میان جنبش ها چگونه می تواند کاهش یابد؟
باخت استراتژیکی و تفوق تاکتیکی رژیم به عنوان ویژگی وضعیت کنونی چیست و اهمیت و چگونگی عبور از آن ؟
پیروزی بزرگ و درخشان یا سرهم بندی درخشان!*
در حالی که نمایندگان مجلس برگماشته رژیم، درست مثل تاکتیک اصفهان که مدعی اجرای خواست کشاورزان و توافق با کشاورزان از بالا شد تا بتواند صفوف آن ها را متشتت و سرکوب کند، درشرایطی که خودمعلمان با هوشیاری آن را سرهم بندی عنوان می کنند یعنی نه خواست آن ها تصویب شده و نه کسی از زندانیان آزادشده است، و حتی به مجلس «اولتیماتوم» زمان بندی شده می دهند، چگونه می توان این گونه با قاطعیت و «بی تردید» آن را یک پیروزی درخشان نامید و بخاطرش به معلمان تبریک گفت!. البته این معلمان که سال ها در میدان مبارزه و تجربه جَنم رژیم را خوب شناخته اند، به تاکتیک های آن ها و اولویت هایشان بهتر از دوستمان آشناهستند... و خوب می دانند که اولویت های دولت مبعوث «میدان» درعرصه بودجه ورشکسته اش نهادهای بالادستی قدرت هستند. در گزارش دیگری که ضمیمه همین یادداشت است بخوبی می توان واکنش ها و اظهارات معلمان را مشاهده کرد و نیازی به ذکرآن ها در این یادداشت کوتاه نیست. از همین رو باین دوست گرامی و ظاهرا جوزده امان باید بگوئیم که اولا:
پیرامون جنبش دانشجوئی و تلاش های مذبحوحانه دولت رئیسی برای مصادره آن، و هم چنین آخرین تحولات و جالش های مذاکرات هسته ای در وین
وضعیت اضطراری در جهان و ضرورت بدیل‌های عینی، گفتگوی سعید افشار با تقی روزبه
در این گفتگو ارزبابی از جهان در وضعیت اضطرار همچون قاعده و نقددرونمان عوامل مولدآن و یافتن معنای کنشگری نوین در شرایط و عصری که با عناوینی چون دوره «بحران انتقال» و «در آستانه» توصیف می شوند و پرسمان اصلی امروز؟ مورد بحث قرار می گیرد. چنین نقدی اولا باید بتواند به پتانسیل ها و مسیرهای نوی پیشروی اگر وجود دارند، نور بتاباند و ثانیا این مسیر بدون بکارگیری مفاهیم نو و گره گشا برای تحلیل وضعیت امروز حاکم برجهان قابل فهم و کنشگری نخواهد بود. در همین راستا تا جائی که در یک گفتگو امکان پذیراست، مفاهیمی چون بحران انتقال، بحران وجودی دولت ملت ها، جامعه جهانی و خودآگاهی جهانی و مفاهیم اثباتی چون دولت های انتقالی ترازنوین و منشورمطالبات انتقالی وضرورت سازمان یابی و تشکل های نوین و میانجی از نوع درونمان و در قامت امروزین بشر و نقد جایگاه تشکل های کلاسیک چون احزاب... رابطه اش با مراتب جهان هرمی و بازنمائی شده و کلا جامعه واقعی در برابرجامعه بازنمائی شده و ضرورت بازخوانی مفاهیم گذشته در شرایط امروز موردبحث قرار می گیرد. علاوه بر آن در این نقد گره اصلی و کورکلاف سردرگم نقد تجربه های گذشته با هدف رهیافتی برای جهان امروز تحت عنوان رابطه درونمان و برونمان جامعه و دولت و گسست و رابطه تضادامیز و بوساطت حلقات متعلق به طبقه فرادست بین آن ها و چگونگی برون رفت از این تناقض بزرگ تاریخی یعنی حرکت در جهت زوال دولت ها بجای هیولاشدنشان مطرح و موردبحث قرار می گیرد..
ثروت با طعم اسلامی چه مزه ای دارد!
خیزش مردم اصفهان،خودویژگی ها و آموزه های آن!
در مقالات مربوط به جمع بندی خیزش آبان ۹۸، از جدائی و فاصله بین دو شاخه اصلی اعتراضات یعنی خیابان و محل کار یا جنبش های خیابانی و مطالباتی-صنفی به عنوان مهم ترین چالش پیشاروی جنبش سخن به میان آمده بود. چالشی که فراررفتن از آن نه از طریق حذف یا تضعیف یکی به سوددیگری، بلکه با فراتررفتن از محدودیت های هرکدام و حرکت دوسویه به سمت یکدیگر، هم در حوزه پیوندخواست ها و هم مبارزات میدانی ممکن بود به قسمی که به عنوان یک مجموعه مکمل و مقوم و هم افزا عمل کنند. چنین فرایندی در راستای شکل گیری و قوام یافتن یک جنبش انقلابی و سراسری ضداستبدادی-مطالباتی علیه نظام استبدادمطلقه و سرنگونی آن هم ممکن و هم دارای اهمیت بینادی است. گرچه رژیم به لحاظ استراتژیک و شکاف فزاینده بین خود و جامعه و سبقت گرفتن شتاب بحران و نارضایتی از توانش برای کنترل بحران و افزایش فاصله بین نخواستن و نتوانستن، قافیه را باخته است و از این منظر در حالت تدافعی روزافزونی قراردارد، اما این باخت استراتژیک هنوز به معنی باخت تاکتیکی نیست.
گفتگو:
درک جهان به مثابه وضعیت اضطراری همچون یک قاعده چرا دارای اهمیت است و چه پرسش هائی را پیشاروی ما قرار می دهد. درهمین رابطه نگاهی خواهیم داشت به تغییررویکردیویدهاروی و هم چنین بیانیه ۱۱ هزارپژوهشگر زیست محیطی....
برجام در اتاق تنفس مصنوعی!؟
محتوای تند و هشدارآمیز بیانیه ترویکا پس از بازگشت نافرجام و بی نتیجه گروسی از دیداربا مقامات ایران پس از گذشت یک دوره وقفه طولانی همراه با سیاست بی اعتنائی و تأخیرافکنی، همراه با کاربردواژگانی چون تنش زائی هدفمندهسته ای، تهدیدامنیت جهان با اشاعه هسته ای، ابرازنگرانی شدید از نصب سانتریفوژهای پیشرفته تر، هشدارنسبت به نقطه بازگشت ناپذیرکاهش تعهدات توسط رژیم و بی خاصیت شدن برجام، و درخواست فوری برای رفع تعلیق نظارت آژانس پس از ۹ ماه تعلیق، جملگی بیانگرآن هستند که از نظرآن ها رژیم ایران یک تهدیدجهانی برای امنیت جهان و اشاعه سلاح های هسته ای است و این که اروپا مصمم است ( در همکاری با ایالات متحده) مانع از آن شود.
تحلیلی فشرده از صورت بندی بحران حاکم برجهان
در جستجوی مسیربرون
رفت از بحران و شرایط اضطراری:
در نوشته های قبلی خود به فرصتها و تهدیدهای موجود در دل بحرانهای موجود پرداخته ام که مجال طرح تفصیلی آن ها در این مطلب که بیش از حدمعمول هم مطول شده نیست. بطورفشرده اشاره می کنم که: جامعه جهانی امروز با بحران انتقال مواجه است هم در بالا و هم به نوعی در پائین. در حالی که انتقال از بالا با بن بست مواجه گشته و اینک مشهودترهم شده، در پائین هم با تشتت صفوف طبقه کارگرجهانی و زحمتکشان و شهروندان منقسم در حصاردولت- ملت ها و همچنین فعال شدن جنبش های ارتجاعی برکشیده شده از رسوبات تاریخی و نیز رشدگرایش های اقتدارگرایانه در جهان و تشدیدقطب بندیها و رقابت های درون سرمایه داری همراه است. گذار از این وضعیت بغرنج و مشتت نیازمندبه خودآگاهیِ درخورزمانه به ماهیت بحران ها و تحولات پیچیده و متناقضی است که جریان دارد و به امکان و لزوم آرایش نوین جامعه جهانی در عین متکثربودنش و برآمدآن به عنوان یک قطب جدید و مستقل از قدرت ها و فعال و مجهز به یک گفتمان و منشورمطالبات جهانی متعلق به دوره انتقال و اثرگذار به «ابرقدرت افکارعمومی»، و به تشکلها و سازوکارهای موردنیازخود برای کنشگری و مبارزه با جهان سرمایه داری شده و در عصرشبکه ها، بخصوص بهره گیری بهینه از ظرفیت ها و قلمروهای جدیدبرآمده از «جامعه ثانوی» یا همان جامعه مجازی که مهمترین برساخته تاریخی تکوین جامعه واقعی و اولیه است [ بی تردید تشکل ها و سازمان یابی ها اهمیت خود را دارند اما نه در اشکال کهن و هرمی و بر فرازجامعه و ایفاء نقش نمایندگی یا بازنمايی آن که متعلق به گذشته است، بلکه در ترازنوین در انطباق با بلوغ بشر و به عنوان سازوکارهای مقوم خودگردانی جامعه. تشکل نه برفراز که درونمان].
الف- در موردبحران خشکسالی و اعتراضات کشاورزان و مردم اصفهان و اهمیت آن و ضرورت پیوندجنبش ها در راستای سراسری شدن اعترضات
۲- بحران هسته ای و آخرین تحولات آن بن بست های آن و این که شانس یک توافق موقت برای خریدزمان و جلوگیری از شکست کامل برجام چقدرهست..
گفتگو با رادیو همبستگی
وضعیت اضطراری دوران انتقالی طرح آلترناتیو
گفتگو با تقی روزبه
به مناسب ناکامی کاپ ۲۶:
بحران زیست محیطی، وضعیت اضطراری و زمانمند، بن بست در بالا، و حالا چی؟!
آیا بحران قاعده است یا استثنا؟
رونمائی از سیمای
سرمایه داری واقعا موجود!
آنچه که در نشست کاپ ۲۶ با شرکت ده ها هزارنفر از نهادها و هیئت های دولتی و سران و کارشناسان و شخصیت های مختلف سیاسی و اقتصادی و هنری و نیز برخی کنشگران دوستدارمحیط زیست گذشت، تصویری بود گویا از اعتراف ناخواسته به آنچه که جهان امروز با آن دست به گریبان است و نیز ناتوانی نظام حاکم برجهان در غلبه بر بحران خودپرورده، یعنی صحه گذاشتن به این پنج گزاره مهم: اول آنکه وضعیت جهان عادی نبوده بلکه در حالت اضطراراست و دوم، این وضعیت اضطراری نه استثنا که قاعده است! و سوم، تن ندادن سردمداران نظام حاکم و بورژوازی جهانی به الزامات وضعیت اضطراری که جای خود دارد، حتی تن ندادن به پیشنهادهای حداقلی برای حفظ گرمایش زمین در حد۱.۵درجه، و چهارم اینکه پیشروی و اقدامات موردنیاز برای حل بحران از بالا در بن بست است. و پنجم اینکه مسئولیت اصلی عبور از این بحران وجودی و زیست بومی به خودجامعه و کنشگری آن منتقل می شود.
گفتگوی هفته:
د رباره برگزاری دادگاه تریبونال آبان در لندن اهمیت آن در رابط با جنبش دادخواهی مردم ایران د رچهاردهه،حاکمیت اسلامی، برنامه اقتصادی رئیسی و نگاهی به بیلان یکصد روزه گی دولت جهادی خامنه ای
گفتگو پیرامون ارزیابی از نشست کاپ۲۶ و بحران محیط زیستی در دوبخش:
بخش دوم: https://www.youtube.com/watch?v=xjvh4VywOig&t=3349s
همترازشدن شی با مائو و سودای ریاست مادالعمری
آدم های «خیلی بزرگ» فقط به «بزرگ بودن» در زمانه خود بسنده نمی کنند و بفکرتحمیل آن به تاریخ و به آیندگان هم می افتند. چین که اکنون به بزرگترین کارخانه تولیدکالاهای مصرفی جهان تبدیل شده است و به برکت کسب رتبه اول آلایندگی طبیعت و زیست بوم بشر در کناردیگر رقبا به هزینه مردم جهان به یک قدرت سرمایه داری جهانی و رقیب آمریکا تبدیل شده است، گرچه خود آن را »سوسیالیسم چینی» می نامد و بهمین بخاطر شی جین پینگ هم به پاس رهبری چین به یک قدرت بزرگ با برچسب سوسیالیسم حاضر نیست از هم ترازی خود با مائو و مادالعمری خود ذره ای کوتاه بیاید... این که چه زمانی بخواهد و بتواند از مائو هم سبقت بگیرد هنوز برکسی روشن نیست!
*- حزب کمونیست چین شی جین پینگ را هم تراز با مائو دانست
وسوسه تمرکزقدرت، از جنس گناه نخستین است که انسان مرتکب شد و ظاهرا تا قیامت با او همراه است!. پویش به تمرکز و یکدست شدن قدرت، از ذات و ماهیت قدرت جدانیست. قدرتی که از بدنه جامعه جدا و نهادینه شود، همواره به گونه ای سرشتی میل به تمرکزدارد.
دهان بازکردن شکاف های تازه در دولت یک پاک دست و یک پارچه!
در برنامه چشم اندازهای این هفته، به برخی از مهمترین تحولات سیاسی درایران، حکم خامنه ای در ممنوعیت افشا متهمان فاسد حکومتی ، تشدید سرکوب و دستگیریها ، محدود کردن دامنه ی اینترنت ودسترسی مردم به سایت های خبری ، تشدید بحران اقتصادی و سقوط مجدد بورس، اعتراض صافی گلپایگانی و بازتاب گسترده آن در میان روحانیت و مراجع قم دلایل رشد این تضادها در فازجدید دولت جدید ، ودر آخر در رابطه با مذاکرات وین و برجام و محدودیتها و چشم اندازهای آن نگاهی خواهیم داشت.
کابوس بازگشت ترامپ ( و ترامپیسم)؟!
واکنش مذبوحانه رژیم نسبت به کشف حجاب فارغ التحصیلان زن درمقابل دانشگاه!:
اگر آنها فارغ ا لتحصیل همین دانشگاه هستند این ها سیاهی لشکر نهادها و سرویس های امنیتی رژیم: مصادره و تولیدیک نسخه جعلی در برابرنسخه اورجینال برای خنثی کردن تاثیرات نسخه اصلی از تاکتیک های نخ نما و قدیمی رژیم است.
این ماجرا مرا به یادچادر بسرکردن مونالیزا و محوکردن خنده وی در یک نمایشگاه اسلامی انداخت. در آن مورد این مطلب را نگاشته بودم:
رازمحوشدن لبخند مونالیزا!
حضورزنان در مسابقات ورزشی و بن بست شکنی بدیع به سبک جمهور اسلامی!
این گزارش نشان می دهد که چگونه حل صورت مساله حضورزنان در استادیوها ها از طریق حذف صورت مساله یعنی برگزاری مسابقات بدون حضورتماشاچی صورت می پذیرد؟! رژیم و فدراسیون فوتبال که از یک سو زیرفشارفیفا و تعهداتی است که سپرده است و از سوی دیگر با مخالفت شر ع و شریعت نسبت به حضورزنان جه از سوی مراجع و به چه بویژه فتوای شخص خامنه ای مبنی برمنع رویت اندام لخت و بدون لباس (بخوایند حجاب) کامل مردان توسط زنان مواجه هست، در گریز از این بست در عمل به برگزاری مسابقات بدون تماشاگر رو آورده است! پس تا اینجا معلوم می شود که اساسا ذات ورزش فوتبال با مساله محرمیت ستیزی آنتاگونیستی دارد! و بهمین دلیل حتی اگر مجلس دست نشانده هم بفرض ناپرهیزی کند و بدون توافق رأس نظام و روحانیت قانونی در جهت حضور تصویب نماید این شورای نگهبان برگماشته رهبرنظام است که هم مسئولیت نظارت شرعی و هم قانون اساسی را به عهده دارد آن را وتو خواهد کرد.... این را به نحوی حسین جلالی عضوکمیسیون فرهنگی مجلس هم اذعان به زبان می آورد.
از حق دفاع مشروع تا «گفتمان سازی» حول آن!-بخش اول
خانم لیلا حسین زاده در مطلبی تحت عنوان حق دفاع مشروع* پیرامون ضرورت برساخت گفتمان خشونت دفاعی مشروع در ساحت خیابان و جاماندگی کنشگران و گروه های اجتماعی از تجربه خیابان پرداخته است. گرچه چنین اظهارنظری به دلیل پیوندش با مسائل جنبش های خیابانی سال های اخیر و نیز گشودن باب گفتگو پیرامون مشکلات عملی جنبش ها دارای اهمیت است، اما از جهات مختلفی چالش برانگیزاست. رویکردایشان به امررهائی و صورت بندی آن انسجام در استدلال ها و البته مهم تر از آن ارزیابی اشان از وضعیت موجودجامعه و پتانسیل جنبش خیابان نادرست است و حاوی نارسائی ها و گسست هائی است که نوشته حاضر در نقد آن ها و به نوبه خود با انگیزه دامن زدن به این نوع بحث ها نگاشته شده است. فشرده مواضع ایشان بدین قراراست، با انتقاد از جاماندن کنشگران و گروه های اجتماعی از خیابان و تجربه های آن، شالوده نظرخود را حول محورهای زیر بسط داده است: نخست، ضرورت گفتمانی معطوف به حق دفاع مشروع (یا خشونت دفاعی مشروع) و یا آن چه که خشونت برسازنده خوانده می شود. دوم، تولید و امکان پذیرساختن چنین گفتمانی در گروتعیین تکلیف با سه مقوله عاملیت و خشونت و دولت است. در همین رابطه است که در نقد و مرزبندی با گفتمان مسالمت آمیز/عدم خشونت که به زعم وی گفتمان هژمونیک بوده است و منشأ پاسیفیسم حاکم بر فضای سیاسی از یکسو و خشونت انتقامی توده های خشمگین از سوی دیگر، پیوستاری ترسیم می کند که خشونت دفاع مشروع در میانه این دو طیف افراطی ایستاده و می تواند مانع از نقش آفرینی دو طیف مزبورگردد. دو طیفی که همدیگر را بازتولید می کنند و بهم حقانیت می دهند. بهرحال، هدف یافتن جایگاه مناسب برای گفتمان خشونت دفاعی مشروع همچون کلیدواژه ای در این بحث و نظر است.
به تازگی روابط ایران و جمهوری آذربایجان پرتنش شده است. انتشاراخباری چون رژه نیروهای نظامی ایران در مرزکشورآذربایجان و یا «باکو دفترنمایندگی مقام معظم رهبری را پلمب و تعطیل کرد»، یا مانورمشترک سه کشور( آذربایجان، ترکیه و گرجستان) در پاسخ متقابل به مانورایران و با اقدامات سیاسی و دیدارهای دیپلماتیکی که این روزها حول آن در جریان است، بیانگراهمیت این بحران و ضرورت درنگی برعلل و ریشه های آن را ناگزیر می سازد.
تصویرآخرالزمانی دبیرکل از بحران جهانی، سترونی راه حل هایش، و صورت بندی بحران از منظری دیگر
آنتونیوگوترش به عنوان نخستین سخنران مجمع
عمومی هفتادو ششمین نشست سالانه سازمان ملل با ارائه گزارشی فشرده و کمابیش شفاف و
روشن از اوضاع جهان، به گفته خودش زنگ خطر را به صدا در آورد. سخنان او باهمه کم و
کاستی هایش، به یک تصویرآخرالزمانی از جهان موجود شباهت داشت. کاربست مقولاتی چون
بن بست نابودی، ایستادن برلبه پرتگاه، سمت گیری اشتباه، احساس بی آیندگی و ناامیدی
جوانان- سازندگان آینده- از آینده خود، و رشد عدم عقلانیت و علم ناباوری و راست
کیشی. ترس از «خزیدن جهان به سمت دوقطبی شدن و دو مجموعه متفاوت از قوانین
اقتصادی، تجاری، مالی و فناوری، دو رویکرد متفاوت در توسعه هوش مصنوعی و در نهایت
دو استراتژی نظامی و ژئوپلتیک متفاوت»، داشتن فاصله نوری با اهداف تعیین شده زیست
محیطی در پیمان پاریس، تشدیدنابرابری های خیره کننده و شکاف های طبقاتی و رفاهی در
مقیاس جهانی بویژه در دوره پاندومی و تهدیدهائی که متوجه صلح جهانی است و انواع
تبعیض های جنسی و دیگرتبعیض ها که جملگی بیان گر ابعادوخامت آمیزبحران هائی هستند
که می روند از کنترل خارج شوند. در سخنان او آشکارا کفه نا امیدی و احساس خطر از
مسیرحرکت بر کفه اصلاح و امید غلبه داشت: «ما با بزرگترین آبشاربحران تمام زندگی
خود
آشفتگی و فقرگفتمان در یک میزگرد!
بطورکلی سطح گفتگوها چندان رضایت بخش نبود. بجز یکی از دوستان که آن هم بدون آشفتگی نبود بقیه تقریبا همان حرف هائی را زدند که چهل سال پیش هم می گفتند. انگار نه انگار که جهان و شرایط کشورها در این فاصله زیروروشده است و طرحی نو در تناسب با آن می طلبد. آقای خسروپارسا حرف اصلی اشان این بود که بهتراست به مناسبات حاکم سرمایه داری ِخرد تزریق کنیم و در واقع چیزی برای گفتن نداشت. خانم میظر نیز همان مواضع دیرینه خود را آن هم به شکل پراکنده بیان داشتند. آقای سعیدرهنما نیز جز تکرارهمان مواضع قدیمی اش چیز تازه ای نداشت. من قبلا در نوشته و مناظرات دوجانبه* با ایشان مواضع وی را نقدکرده ام و اینجا نیازی به تکرارآن نیست. اما در موردآقای نیکفر که در موردمواضع جامعه گرائی ایشان نیز قبلا نوشته ام*، باید گفت که گرچه مواضع او از مواضع دیگرگرایش ها متفاوت و فرموله شده تر بود اما متاسفانه آنهم آشفته بود و فاقدانسجام لازم. در این مختصر به رئوس آن ها اشاره می کنم:
گفتگو، پیرامون سه مساله مهم:
مسیربن بست مذاکرات هسته ای و تحولات مربوط به آن
سقوط آزاداقتصاد رژیم و گزارش تکان دهنده بانک جهانی و رشدجنبش مطالباتی
چشم انداز بحران افغانستان و این که آیا طالبان قادر به تثبیت خودهست؟
سقوط آزاد تولیدناخالص ایران، و بیلان ورشکستگی کامل رژیم!
اقتصادی سیاسی ولایت فقیه: توزیع سراسری فقر و فلاکت!
بر طبق آخرین گزارش بانک جهانی معلوم می شود که چگونه رژیم از طریق بازی با ارقام و تعیین دستوری نرخ دلار به شکل کاذبی خود را به عنوان قدرت اقتصادی هژدهم جهان جازده بود و آلان به یک باره با افتی وحشتناک به حدودیک سوم در قیاس با سال ۲۰۱۲ و نسبت به سال ۲۰۱۷ هم با افتی بیش از دو برابر سقوط کرده است.
بازتکثیر: تنوع درسازمان یابی کارگران را به رسمیت بشناسیم!
چشم اندازها- افغانستان، دروازه جهنم بار دیگر گشوده شد.بحران افغانستان بیان فشرده ای است از بحران جهان سرمایه داری چهارمولفه اصلی این بحران. تحولات داخل ایران و رئیسی بدنبال دولت نوع طالبانی در ایران
تحولات افغانستان: کابوس یا واقعیت؟
پایان و آغاز یک دوره؟ رخدادهای این روزهای
افغانستان همچون زمین لرزه ای ۸ ریشتری
است که ارتعاشات آن نه فقط در منطقه که در دوردست های این دهکده جهانی هم احساس می
شود. گوئی که براستی تاریخ در جهتی وارونه به تاختن در آمده است. آنچه که
در افغانستان می گذرد بیش از آن که به عنوان یک واقعیت باورپذیربنظرآید، به کابوس
وحشتناکی می ماند که در برزخ بین خواب و بیداری رخ می دهد. اما وقتی چشمان خود را
باز می کنیم بجای این که این کابوس لعننی و وحشت آفرین از مقابل دیدگانمان محوشود بیش
از پیش واقعیت هولناک خود را به نمایش می گذارد. گوئی با چشمانی بهت زده به تماشای
فیلمی نشسته ایم پیرامون وقایع آخرالزمان که در آن زامبی های زنده شده از گورشان برخاسته
و بسوی شهرها روانه می شوند!
در این گفتگو پیرامون کابینه رئیسی و ا فسانه آشتی ملی که عده ای به دان دلبسته بود قتل عام عامدانه کرونائی وفاجعه بحران افغانستان و.. می پردازیم:
در حقیقت ما به گونه ای شاهد رویکرد« حیات برهنه» ناشی از عدم مقابله عامدانه با پاندومی و بهره گیری عامدانه از هراس افکنی آن هستیم!
در این گفتگو: پیرامون اهمیت دادگاه حمیدنوری، چگونگی حفاظت و تقویت جنبش دادخواهی و ضرورت دوری گزیدن از منازعات فردی و گروهی ، تشدیدسیاست ترور و هراس توسط رژیم و علل آن، اهمیت یک پشت جبهه نیرومندبرای جنبش کارگری و دادخواهی در خارج از کشور بویژه در شرایط سرکوب....
به بهانه تنفیذ رئیسی
(عضوهیأت مرگ) به عنوان دولت جدید:
نعل وارونه خامنه ای و شاید «شام آخر»!
سالی که نکوست از بهارش پیداست!
تقارن زمانی تنفیذرئیس دولت جدید (رئیسی-عضوهیأت مرگ) توسط خامنه ای با بحران آفرینی جدید رژیم در حمله به کشتی اسرائیل و کشته شدن دو خدمه انگلیسی و رومانیائی آن و احضارسفیرایران توسط آن ها و نیز تهدیدبه انتقام اسرائیل (که با چراغ سبزآمریکا هم همراه شده است) و مهم تر از آن تهدیدوزیرامورخارجه آمریکا منبی بر واکنش مشترک با متحدانش به آن تصادفی نیست*. بلکه بیانگر سیاست بحران آفرینی رژیم به فازجدیداست. هم چنان که این تنفیذ با تعلیق مذاکرات هسته ای نیز همراه است. بطورکلی ماکت کلی رژیم در این دوره با دو عنصر تشدیدسرکوب در داخل (خشونت برهنه) و باج خواهی هسته ای تشکیل شده است که هردو علیرغم تهاجم ظاهری رژیم با توسل به آن ها، برای قوام و دوام بخشیدن به یک حکومت در غیاب سایرفاکتورهای اصلی بسیارشکننده هستند.
گفتگوی هفته:
کرونا، اعتراض و اعتصابات گسترده، وداع روحانی و بن بست ها، سانسور و سرکوب خشن و باج خواهی اتمی راه به کجا می برد؟
گفتگو:
پیرامون: سه مولفه اصلی بحران، دوره انتقالی از وضعیت مبارزات پراکنده به سراسری و استراتژی و تاکتیک معطوف به آن، چرا و چگونه رژیم از تحولات جامعه عقب افتاده و به شکل واکنشی عمل می کند، ودرعین حال همچنان مشغول بحران آفرینی است،خلع یدکردن دولت روحانی از مذاکرات هسته ای، و.....
موج سازان و موج سواران!
دوقطبی سازی و جاده مرگ!
