!جهانی دیگر و سیاستی دیگر، به وبلاگ تقی روزبه خوش آمدید : !مقایسه برخورد با زندانیان در ایران و برزیل در دوپرده-تقی روزبه

مقایسه برخورد با زندانیان در ایران و برزیل در دو پرده!

تقارن زمانی دو گزارش در موردبرخورد دولت ایران و برزیل با زندانیان جرائم عمومی و بطورمشخص زندانیان شورشی، تفاوت بزرگی را در نحوه برخورد آن ها نشان می دهد. نگاهی به رفتاراین دو و مقایسه آن ها با یکدیگر نشان دهنده درجه خشونت حکومت اسلامی ایران و عیارخوبی برای سنجش آن است. اساسا نحوه برخوردبا زندانیان شاخص خوبی برای سنجش میزان ارج و قرب شأن انسانی و درجه پای بندی هردولتی به دموکراسی و رعایت موازین حقوق انسانی است.

پرده اول در ایران

- گزارش شورش زندان قزلحصار*1 و برخوردصورت گرفته با آن، طیق معمول از طریق مجاری غیردولتی انتشاریافت. دولت و قوه قضائیه هنوزهم حاضرنشده اند که با صراحت جزئیات و چگونگی و دلایل شورش زندانیان و حمله به آن و ابعادخشونت بکارگرفته شده را انتشاردهند. بر اساس گزارش هرانا و منابع حقوق بشری، تخمین زده می شود که در این تهاجم حداقل ده نفرکشته و ده ها نفر زخمی شده اند. ویدئوی کوتاهی که گوشه ای از این شورش را به نمایش می گذارد بیانگر اعتراض زندانیان به اعدام و صدور احکام ناعادلانه دادگاه هاست. اعتراض در بنداعدامی ها پس از خواندن اسامی 14 زندانی برای اجراء حکم صورت گرفته است.

پرده دوم در برزیل*2:

در برزیل شورش بزرگی در زندانی بیش از 800 نفر همراه با گروگان گیری دو مأمورزندان و تهدیدبه آتش زدن زندان و زدوخورد داخلی در میان زندانیان و کشته شدن 5 نفر از زندانیان بدست خود و با خشونت زیاد ( نظیرپرتاب از بام و سربریدن) صورت گرفته است. موضوع اعتراض ها، عمدتا مربوط به جبنه های رفاهی و تراکم بیش از حدزندانیان صورت گرفته است. بر طبق برخی گزارش ها، نقش برخی باندها و مافیای قاچاق موادمخددر در پشت این شورش نیزمظرح بوده است.

با وجودچنین خشونت و درگیری داخلی درصفوف زندانیان، چنان که گزارش ها حاکی است، دولت برزیل حاضر به مذاکره و توافق با صدها زندانی می شود (البته چنین اقدامی نمی تواند نه به معنی نادیده گرفتن مجازات عادلانه کسانی که مرتکب جنایت و قتل شنیع شده اند باشد و نه ارتکاب به چنین جنایتی از سوی افرادمعینی می تواند دستاویزی برای نادیده گرفتن خواست های به حق و رفاهی ها صدها زندانی و مهم تراز آن ارتکاب به خشونت متقابل توسط دولت باشد).

در ضمن ناگفته نماند که اگر برزیل از نظرتعدادزندانیان در رتبه چهارم جهان قراردارد، ایران نیز برطبق گزارش ها از نظرسرانه زندان در قیاس با میانگین آسیا وجهان 200 نفر در برابرهر صدهزارنفرجمعیت رکوردداراست*3. هم چنان که حکومت ایران در زمینه سرانه اعدام و کشتارزندانیان نیز درجهان رکورد داراست.

این مقایسه نشان می دهد با وجود آن که در ایران زندانیان از مشکلات رفاهی و تراکم زندانیان در رنج بیشتری هستند، بطوری که طبق گفته مقامات قضائی تراکم زندان ها سه برابربیشتر از حد استانداردهای متعارف است با وجود آن که اعتراض زندانیان علیه علیه اعدام و احکام غیرعادلانه مطالباتی به حق بوده است و خشونت بکارگرفته شده درآن قابل قیاس با خشونت برزیل نیست؛ معلوم می شود که عیارخشونت رژیم ایران چندبرابرعیارخشونت رژیم برزیل بوده و تعدادتلفات در ایران (آن هم بدست دولت) و نه چون برزیل توسط خود زندانیان، حداقل ده نفر و تعدادمجروحین ده ها نفربوده است.

این روزها که با ظهورداعش ابعادخشونت مدافعان خلافت اسلامی بیش از پیش کانونی شده است، لازم است هم زمان خشونت ذاتی و نهادینه شده در اسلام سیاسی اعم از نوع ولایت فقیه و خلافتی ، خویشاوندی و تنه متشرک این دو شاخه اسلام سیاسی بیش از پیش برجسته و افشاء شوند. آن چه که تفاوت کمی رفتارآن ها را رقم می زند، شرایط و موقعیت متفاوت آن ها و از جمله ناتوانی رژیم بدلیل مقاومت جامعه مدنی در اعمال مالیخولیای آسمانی خوداست. در ایران تحمت قیمومیت ولایت فقیه نیزدست ها بریده می شود، سرها به دارآویخته می شود و فرامین آسمانی برجامعه تحمیل می شود. به اندازه ای که اقتدار و موقعیت رژیم درخطرقراربگیرد، ابعادخشونت و رفتارآن همانطورکه درسال 88 دیدیم درندگی بیشتری پیدامی کند. گرچه به اقتضای مشروعیت آسمانی و حق مطلقی که هرشاخه برای خود و انحصارنمایندگی خدا قائل است، و لاجرم برای تصاحب مطلق قدرت، با شاخه های دیگر به رقابت و حتی جنگ می پردازد، اما این به معنای توهم وجوداسلام سیاسی خوش خیم و بدخیم نیست و مبارزه علیه یکی نمی تواند به معنای تقلیل مبارزه علیه دیگری باشد. مبارزه همزمان با همه شاخه های اسلام سیاسی اعم از شیعی و سنی و البته هرنوع دیگری از قیمومیت طلبی ازهمدیگرجداناپذیرند.

هم چنین لازم است که بیش از پیش و باصدای بلندی تری ازحقوق دموکراتیک زندانیان و بهبودشرایط زندان ها، ضرورت محاکمات عادلانه و خواست لغواعدام یعنی قتل سازمان یافته دولتی حمایت کرد.