!باخت در یک قمارخودخواسته
ترزامی، بدون پخش آهنگ «دروغگو» توسط بی بی سی و رسانه های رسمی هم نتوانست به آن چه که می خواست دست یابد و بازنده قمارسیاسی شد که خودخواهان آن شده بود... اکنون انگلستان از یک سو و اتحادیه اروپا از سوی دیگر پس لرزهای این شکست را رصد می کنند.
هرشکستی در نقش یک تکانه بزرگ موجب شتاب دادن دادن و به صحنه آمدن روندهای زیرپوستی و کمترمحسوس جاری در واهان آن شده بود... اکنون انگلستان از یک سو و اتحادیه اروپا از سوی دیگر پس لرزه ای این شکست را رصد می کنند. هرشکستی در نقش یک تکانه بزرگ موجب شتاب دادن دادن و به صحنه آمدن روندهای زیرپوستی و کمترمحسوس جاری در بطن جامعه می گردد. تا آن جا که به جرمی کوربین به عنوان نماینده جناح چپ حزب کارگربرمی گردد، بیانگرتقویت موقعیت او در برابرجناح راست این حزب از یکسو و اقبال و رویکردجامعه انگلیس نسبت به سیاست ها و رویکردهای جناح چپ این حزب از سوی دیگر است. رویکردی که بویژه پس از بحران ۲۰۰۸ سرمایه داری و پیشبردسیاست های ریاضت اقتصادی مبنی برتضعیف و حذف بودجه های رفاهی وخدماتی و آموزشی، در حال بالیدن بوده است. اهمیت این رویکرد و تعلق آینده به این سیاست ها به ویژه با توجه آن که پایگاه اجتماعی آن عمدتا درمیان جوانان و نسل های جدیداست اهمیت بیشتری می باید.... تبریک برنی سندرز به جرمی کوربین روی همین واقعیت دست گذاشته است: "واقعا خیلی خوشحالم که می‌بینم حزب کارگر این قدر خوب نتیجه گرفته است. در تمام دنیا مردم دارند در مقابل سیاس های ریاضت اقتصادی و بی‌عدالتی عظیم ثروت و درآمد به پا می خیزند."
"مردم در در بریتانیا و آمریکا و دیگر کشورهای دنیا دولتی می‌خواهند که نماینده تمام مردم باشد نه فقط یک درصد افراد. من به جرمی کوربین تبریک می‌گویم برای این مبارزه انتخاباتی مثبت و موثر." با این همه باید اضافه کرد که تجربه نشان داده است که شکوفائی و همین حد از پیگیری سیاست های سوسیال دموکراتیک توسط این گونه احزاب معمولا در دوره قبل از کسب قدرت اعتباردارد و کافی است که که دست این گونه احزاب به سکان ماشین قدرت برسد، آنگاه است که ترمززدن ها و پس گرفتن وعده ها و شعارها (مثلا تحصیل رایکان و عدم مداخلات نظامی و ....) یکی پس از دیگری پس گرفته و چرخه سرخوردگی و ناامیدی شروع می شود. و رشد این جریانات همواره در دوره های بیرون از قدرت یعنی زمانی که جناح راست حاکم بوده است صورت گرفته است. از همین رو باید در ارزیایی از این نوع تحولات و نحوه مواجه اصولی با آن، از نگاه قدرت محور فاصله گرفت و با نگاه جامعه محور و مبارزه و مقاومت آن هم چون اهرم و نیروی فشارواقعی به سیستم -فرقی نمی کند که کدام جناح برمسندقدرت باشند- نگریست... و گرنه در آسیاب تاریخ مداوما با سیکل معیوب روز از نو روزی از نو، غافلگیرخواهیم شد...
No comments:
Post a Comment