Saturday, September 08, 2018

اوباما، ترامپ و فرافکنی بحران


اوباما، ترامپ و فرافکنی بحران 
اوباما قبل از هرچیز و هرنوع فرافکنی باید توضیح بدهد که چرا و چگونه ترامپ توانست پس از ۸ سال زمامداری زمامداریش به قدرت برسد؟ چرا شعارهای غلط اندازاو علیه الیت و نخبگان حاکم توانست بخش قابل توجی از آراء مردم را به سوی خودجلب کند؟ در اصل سیاست های جهانی سازی او و خانم کلینتون و … و حتی پنچرکردن جنبش سندرز بود که به ترامپ فرصت داد به ریاکارانه ترین وجهی، خود را طرفدارلایه های ناراضی که زندگی اشان از قبل جهانی شدن زیرفشارقرارگرفته بود و دمکرات ها نسبت به آن بی اعتنابودند جابزند.

پاسکاری قدرت از یک جناح به جناح دیگر در نظام سرمایه داری برای کشاندن مردم به پای صندوق ها و احیانا سپردن سکان قدرت به دست شبه فاشیست-شبه پوپولیست هائی چون ترامپ به گاه بحران، قدمت دیرینه دارد… اکنون هم با واترگیت ها و کوس رسوائی ترامپ سعی دارند که با تشکیل یک جبهه ضدترامپ، بیلان آکنده از بحران و تبعیض خود را بفراموشی بسپارند و حالاهم اوباما با شعار و اتیکت بازگشت «صداقت، قانون‌مداری و نجابت» به کاخ سفید جائی که این روزها از آن به «دیوانه خانه» نام برده می شود، برای جمع آوری آراء مردم آمریکا به ویژه جوانان به دوره افتاده است
جهان به چیزی فراتر از اتیکت نجابت و صداقت و قانونمنداری و دو رویکردچندجانبه گرائی و یک جانبه گرائی سرمایه دارانه نیازدارد. به عنوان مثال اتحادیه اروپا ( و ایضا جهان سرمایه داری) در مواجهه با بحران مهاجرت و پناهندگی، یا به موازین رشدموزون و عادلانه با هدف زیست پذیرکردن مناطق مختلف جهان تن می دهد یا عملا دستخوش تلاطم و تلاشی و جولانگاه عروج فاشیسم نوین (حتی در کشورهائی چون سوئد) می شود …. دیگر گذشت آن دوره که بتوان با تاسیس جزایرخوشبختی و دیوارکشی در یک حهان اکنده از طوفان تبعیض ها، در جهانی که هم چون یک دهکده و ظروف مرتبطه عمل می کند، با خیال راحت به زندگی سرشار از رفاه و تنعم ادامه داد. جهان دیگر جاده یک طرفه نیست. اکنون کوچ و جابجائی ناشی از جنگ ها و مناطق دستخوش بحران اقلیمی حاد و فقر و تباهی، پدیده مهاجرت را با وجود آن که از جهاتی به یک عمل انتحاری تبدیل شده (طبق گزارش رسمی درسال گذشته تنها ۱۶۰۰ نفر در آب های مدیترانه غرق شدند) به فرایندوقفه ناپذیر ورو به گسترش تبدیل کرده است.
بحران از آن جا تنوره می کشد که جهان نیازمندجراحی های عمیق و بزرگی است، اما هنوز عزم و اراده وسیع و نیرومندی برای آن شکل نگرفته است


No comments: