اقتصادی سیاسی بحران و پیوندنان و سیاست در برابرتلاش هائی که نان و سیاست را در برابرهم قرار می دهند.
اهمیت مشخصه کنونی اعتراضات به عنوان به وساطت امرمشترک و سراسری فقر و گرانی و هم چون بسترشکل گیری اعتراضات سراسری.
مسیرسراسری شدن و این که چگونه جنبش سراسری از تکثیراعتراضات می گذرد.
چگونه جناح مستعضف پناه رژیم با تن پوش آزادسازی قیمت ها و هارترین شعارهای نولیبرالیتسی در میدان در صحنه ظاهر می شود و دوگانه سازی های نان و آزادی را به انتهای فرجام خود می برد.
چگونه رژیم همزمان در حرکتی متناقض با آن یعنی در اوج شعارهای نئولیبرالیستی، بدنبال مداخله وکنترل بی سابقه معیشت و مایجتاح روزانه مردم است.
آیا نظام دینی به آخرین منزلگاه و خوان پارادایم اسلام سیاسی رسیده است؟ آخرین منزلگاه به چه معناست؟
و این که چگونه شعارهای مرگ بررئیسی به معنی پایان ماه عسل نه ماهه او به عنوان رئیس جمهوربرگزیده خامنه ای است....
جهان و بحران زایشی که بربریت و رهائی در دوسوی آن صف آرائی کرده اند!
( بخش اول)
معنا و بی معنائی در عصرکنونی؟ آیا عصرکنونی دارای معنای خاص تاریخی
است؟ اگر تاریخ یعنی به فراسوی خود رفتن و متفاوت بودن، این فراسوئی و تفاوت در
چیست؟
شتاب و فروریزی آوارهای بحران، فراتر از پیش بینی های سیاستمداران و دست
اندرکاران جهان و یا حتی نهادهای پژوهشی و صاحب نظران بوده است. ژیژک در یکی از
مقالات خود پیرامون وضعیت کنونی حاکم بر جهان می نویسد که هنوز واژه ای برای توصیف
آن وجود ندارد! نتیجه این بی معنائی وضعیت و غافلگیری در برابرآن، میتواند موجب واکنش
های ناسنجیده ای شود که خود برحجم تهدیدها
و نادیده گرفتن فرصت های ممکن بیافزاید. با گسترش شتابناک دامنه بحران معلوم میشود
که ارزیابی بولتن دانشمندان هسته ای در پایان سال گذشته که هرسال عقربه ساعت
نمادین موسوم به آخرالزمان را در تناسب با تهدیدهای موجود سال جدید ارزیابی میکنند،
خیلی خوشبینانه بوده است وقتی که آن را درهمان نقطه سال گذشته روی ۱۰۰ثانیه مانده
به نیمه شب فیکس کردند! احتمالا آن زمان در مخیله آن ها هم نمی گنجید که چندماه
دیگر قدرت های بزرگ ممکن است حتی واردفازآماده باش هسته ای بشوند و هواپیماهای
فرماندهی آن را به پرواز در آورند و خطرجنگ جهانی و بکارگیری تسلیحات هسته ای
تبدیل به بخشی از واقعیت های منازعات و تهدیدهای ژئوپلکتیک، ژئواستراتژیک و
ژئواکونومیک جهان گردد. چنانکه تهدید و آرایش و آماده باش هسته ای عملا واردکشاکش
قدرت ها و گفتمان سیاسی آنها شده و از زبان سیاستمداران جاری میشود: از تهدیدهای
روسیه نسبت به امکان وقوع جنگ هسته ای و جهانی پیرامون بحران اوکراین تا
هشداردبیرکل سازمان ملل نسبت به خطری که تا دیروز قابل تصورنبود و هشدارهای
صدراعظم آلمان و یا مقامات سیاسی و سرویس های امنیتی غرب که نباید خطرجنگ هسته ای
را دستکم گرفت و حتی بزعم کسانی چون زلینسکی که جنگ موجود را بخشی از جنگ جهانی
سوم به حساب می آورد که چه بسا شروع شده است.
تشدیداختلافات در میان اصول گرایان حاکم به چه معناست؟ /رژیم چگونه در حال شکل دادن به اولیگارش های خوداست/ نگاهی بی پی آمدهای انتخابات فرانسه و جنگ اوکراین و خطرجنگ جهانی
بحران اوکراین در فرایند تشدید و پیوندجنگ نظامی و جنگ اقتصادی و پی آمدهای آن برای جهان و بویژه فقراء جهان، نگاهی به ریشه های بحران و تبیین آن در رابطه با این گزاره مهم : که چگونه «سرمایه داری جهانی شده با پی آمدهای گسترش خود درگیراست» و این که چگونه بنیادنئولیبرالیسم به لرزه افتاده و تلاش نئوکییزیانیست برای رفع ورجوع و کارآمدسازی نظام سرمایه داری حاکم برجهان.....
هم وضعیت این چپِ*از موضع خودبرگشته و دستخوش تردیدشده قابل فهم است، و هم البته این که چرا ژورنالیسم و گفتمان سازان غربی برای جورکردن ویترین خود در این نبردبزرگ قرن بین جناح شرقی سرمایه داری با جناح غربی آن و سوخت رساندن به بحران و جنگ ارتجاعی بروزکرده فی مابین خویش، به سراغ این «چپ» و زبان الکن او که در شرایط عادی هیچ گاه سراغشان نمی رفتند می روند، در حالی که خود دلایل بسیار موجه و قوی تری برای توجیه بحران بسودخود و تسخیرعقل و ذهن دیگران در چنته دارند و هر روز و ساعت هم آن را از زبان سیاستمداران و نظریه پردازانی چون فوکویاما و یا روزنامه نگارانی چون فریدذکریا ابراز می دارند.[ به گفته فریدذکریا، شکست روسیه در اوکراین وحدت غرب به تازگی متحدشده را یایدار می کند و به زعم فوکویاما شکست روسیه تولدیک آزادی جدید را ممکن می کند و از وحشت زوال دموکراسی رهایمان می سازد]. دلیل اصلی آن هم در همین مقاله برای کسی که بخواهد آن را بداند بسیار روشن بیان شده است و احتیاجی به ممارست و کشف و شهود ندارد:
پنج خطا و اشتباه محاسبه روسیه در تعرض خود، چهارخطرمهمی صلح جهانی را تهدید می کند، کانونی شدن بحران و تضادهای جهانی در قالب بحران اوکراین. چه ارتباط درونی بین مطالبات مردم اوکراین در مقابله با تجاوز و مطالبات جهانی وجود دارد؟
دستورکارمجلس خبرگان، حذف ارزهای ترجیحی، آیا آبان دیگری در راه است؟ تعیین حداقل دستمزد در زیرخط فقر به چه معناست؟ و نگاهی کوتاه به مذاکرات هسته ای و جنگ اکراین
نکاتی فشرده حول اوضاع حساس و خطرناک کنونی در جهان، به همراه یک گفتگو پیرامون آن
بحران اوکراین اگرهرچه زودتر کنترل نشود، گام به گام به سمت ورود به باتلاق آرایش جنگی دو قطب جهانی علیه یکدیگر حرکت می کند. اگر چه بروربحران در سطح خاص در قالب تخاصم و جنگ بین دوکشورروسیه و اکراین سربازکرده است، اما به لحاظ محتوا عمیقا جهانی است و ناشی از انباشت بحران ها و چالش های حل نشده و پاسخ نگرفته در مناسبات قدرت ها در زمانی طولانی است. و این درحالی است که پتانسیل انفجاری و ویرانگرانه زرادخانه های تسلیحاتی طرفین عملا قادر به انهدام سیاره و کل تمدن بشری است که در طی تاریخ تمدن بشر بی سابقه است. چنان که رفته رفته و کم کم بر زبان زمام داران قدرت های بزرگ از هردو قطب این عبارت که برای بدترین وضعیت ها آماده شویم نیز دارد جاری می شود! اگر چه در سطح خاص بحران تقریبا توسط همه ولو در لفظ هر گونه تعرض و حمله نظامی روسیه به اوکراین موردانتقاد و محکومیت قرارمی گیرند و یا لااقل بطورآشکار از آن دفاع نمی کنند که البته باید به طورقاطع محکوم شود، اما در سطح کلان و محتوائی که مسبب اصلی بروز بحران در حالت خاص خود هستند گرایش های متفاوت و چه بسا متضادی وجود دارند.
بطورکلی مبنای برخورداصولی عبارت است از: محکوم کردن هرگونه حمله نظامی و جنگ و خواست قطع فوری آن و همزمان با آن محکوم کردن هرنوع سیاست هائی که جنگ ادامه طبیعی و اجتناب ناپذیر آن هامحسوب می شود.
در همین رابطه محورهای زیر حائز اهمیت اند:
-محکومیت سیاست الحاق طلبی از هردوسو هم روسیه و هم ناتو ( که ظاهرا برای برخی ها گویا این دومی یک کلوپ تفریحی است نه یک بلوک بندی نظامی و قطب دیگر بحران )
-محکوم کردن جنگ نظامی و جنگ اقتصادی، بخوانید بکارگیری زرادخانه های تسلحیات نظامی و تسلحیات اقتصادی. تحریم های فراگیر و سیاست ایزولاسیون کامل که به معنی کاربرداهرم گرسنگی و ایجادقحطی انسانی هم هست، هم چون یک سیکل معیوب رونق بخشیدن به کارزارجنگ و کاشتن بذرهای نفرت وکینه انتقام جوئی بیشتر و آتش بیارمعرکه جنگ.
-توقف و آتش بس فوری از هردوسو هم جنگ نظامی و هم اقتصادی و برقراری مذاکرات برای حل و توافق مسالمت آمیزتنش ها
-اهمیت وجود یک جنبش فراگیر و نیرومندصلح و ضرورت تقویت هرچه بیشترتک جوش های موجود آن:
دراین میان عامل کنترل کننده بحران با پتانسیل انفجاری عظیم جهانی، وابسته به میدان آمدن یک جنبش گسترده و نیرومند صلح و ابرقدرت افکارعمومی است. جنبش صلح برای ایفاء‌نقش مهم و حیاتی خود در این بزنگاه حساس تاریخی، باید بتواند برای ایفاء نقش، بطورکامل مستقل از هردو قطب جنگ افزوز و دشمنان صلح باشد. خزیدن زیربال این یا آن قطب برای جنبش صلح سمی مهلک بوده و به معنی پیوستن به الحاق طلبی و مسخ هویت خود است. در این مورد جناح شرقی سرمایه داری و مشخصا روسیه که واردجنگ مستقیم شده است در قیاس با حریف قدر، فاقد زبان و پروپاکاندای واجد بردموثراست، اما در مقابل مثل همیشه جناح غربی سرمایه داری جهانی دارای گفتمان و شگردها و توان وانمودکردن منافع خود به عنوان منافع جامعه جهانی است و در این راستا تمام هم و غمش آن است که چگونه سیاست جداسازی و ایجاددوقطبی پیرامون دوگانه هاسازی معمول فرشته و اهرمن، دمکراسی و استبداد و نظایرآن را در جهان جهانی شده پیش ببرد. در اصل برای یافتن مفر و گریز از رقابت ها وبحران های انباشته شده کنونی، یعنی خطری که قبلا دبیرکل سازمان ملل هم نسبت به آن یعنی خطردوقطبی سازی جهان که دیگر به یک دهکده تبدیل شده است، حول تمامی مسائل بینادی امورات جهان یعنی سیاسی و اقتصاد و نظامی وسایبری و فرهنگ و هنر و ورزش و محیط زیست وتندرستی و اپیدمی و غیره، هشدارداده بود و آن را خطری بزرگ برای صلح و رشدجامعه جهانی دانسته بود. حالا همین سودا و برون افکنی بحران که دیرزمانی است تاریخ بشر با آن آشناست، در درون تنورداغ بحران حاضر، فرصتی برای پختن نان خود یافته است. درگفتمان فریبنده و تخدیرکننده آن ها که سم مهلکی برای صلح و تمدن بشری و حل مسائل و معضلات تمام بشری انباشته شده است، گویا تحریم های همه جانبه اقتصادی، سیاست گرسنگی دادن همه جانبه مردمان مناطق دشمن، بخوانید شکل مدرن محاصره شهرها و ایجادگرسنگی برای از پای درآوردن دشمن توسط جباران گذشته تاریخ، و کاشتن بذرهای نفرت و کینه و انتقام جوئی. در این گفتمان مسخ کننده، گوئی ایزولاسیون کامل و تحریم های همه جانبه، بسان هدیه شاخه گل در برابرلوله تفنگ است! واین درحالی است که مضمون و هدف آن ها چیزی جز هموارکردن مسیرگسترش جنگ، بسیج و آرایش نظامی سراسری و در همین راستا تصویب بودجه های کلا نظامی و تولیدات جنگی و خالی کردن انبارها، و خلاصه فرافکنی بحران های اخص در مدار بحران های سراسری و تمام بشری نیست.
در این گفتگو به نحو فشرده ای پیرامون دو موضوع آخرین تحولات مذاکرات هسته ای وچالش های دقیقه ۹۰ و بحران روسیه و اوکراین از منظر نکات فوق پرداخته شده است.
تضادبین محتوای جهان جهانی شده با شکل و پوسته حقوقی و ظاهری دولت-
ملت ها امروزه یکی از بحران های مهمی است که همه جا ردپایش دیده می شود. واکنش ها
در برابرآن یک سویش بازگشت به ناکجاآباد گذشته ست و سوی دیگرش حرکت رو به جلو و
ترقی خواهانه. متاسفانه
دوستمان شهاب برهان بار دیگر* مثل برخی موارددیگر که دست به قلم می برد (بخوانید
دست به اسلحه)، سرنا را از دهان گشادش می نوازد. آدم مات می ماند که این همان
برهانی است که مانیفست را ترجمه کرده است که خطاب مارکس و انگلس و درون مایه اش
کلا مقوله ای بنام انسان است و پرولتاریای جهان و این که منافع کمونیست ها در هر
سطح محلی و کشوری و .. تابعی است از منافع جهانی و عمومی همه پرولترها و ارجحیت آن
بر منافع محدود و تنگ کشوری هرجا که در تناقض با آن قرار می گیرند و خلاصه درهم
نوردیدن مرزهای ملی... یا یک ملیت گرای
دوآتشه ای که این چنین بنام ملت مغلوب در برابرملت غالب زمین و زمان را به هم می
دوزد!.
جوانب مختلف بحران اوکراین و پی آمدها، رویکردسوم علیه هرگونه جنگ و الحاق طلبی هردو قطب ارتجاع. چرا جنبش صلح جهانی آنگونه که باید فعال و نقش آفرین نیست و ....
[چنان که انتطار می رفت حکومت اسلامی که جایگاه خود را در ارودی قطب اقتدارگرای سرمایه داری جهانی تعریف می کند به سمت حمایت از پوتینسم غش کرده است. اما ظاهرا و متاسفانه ، بخشی از چپ معطوف به اقتدارگرای ما هم بی میل نیست که به سوی همان سراپرده غش کند و میله را به طوریک جانبه به همان سو (علیه غرب) و حمایت ضمنی یا صریح از روسیه و پوتینیسم خم کند.... نگاه کنید به گفتگوی رادیو همبستگی با مفسرخود در مورد اوکراین و جنگ و بحران آشکارا و بطوریک جانبه طرف مقصر را غرب دانسته و حق را به روسیه می دهد....]
در موردبحران هم چنین نگاه کنید به نوشته جهان به کدام سو رهسپاراست؟
خامنه ای و تکرار و تداوم سیاست انکار و فراافکنی ، افشای فساد ریشه دار وسازمانیافته در سپاه تحت فرمایش بحران بازتولیدقدرت. سیاست هسته ای و مذاکرات برجام ، جنبشهای اجتماعی و اعتراضی ولزوم فرارفتن از موقعیت کنونی و بهم پیوستن حلقه های چهارگانه برای تغییر توازن قوای موجود.
اینک جانسون* و پیشتر هم بایدن نسبت به خطرجنگ جهانی ورویاروئی شرق و غرب هشدار داده بود... اکنون شاهد مانورهای هسته ای و گردگیری از زرادخانه ها و پادگان ها هستیم ... یعنی فراتر رفتن حتی از جنگ سرد و خطر بروزجنگ گرم از جنگ های نیابتی به آرایش و حضور و تقابل قدرت های بزرگ در آن ها ... همراه با تحریم ها و جنگ اقتصادی سنگین-اعمال گرسنگی و قحطی هم چون یک حربه جنگی- که پی آمدهای آن نیز به یک تعبیر چندان هم از خودجنگ گرم کمتر نیست...
اگر به حجم ویرانگری زرادخانه های هسته و غیرهسته ای انباشته شده دو طرف نگاهی بیافکنیم و به عقربه ساعت آخرالزمان و ۱۰۰ ثانیه مانده به نیمه شب بولتن دانشمندان هسته ای، آنگاه روشن می شود که غرق شدن شهروندان جهان در خرده مسائل بی پایانی که هیچ کدام در تفردخود پاسخی نمی یابند می تواند به چه بهائی تمام شود.
گفتگو- انقلاب بهمن، چالش ها و پرسش های پاسخ نگرفته!
مساله انقلاب بهمن و پی آمدهایش هنوزهم بخوبی تبیین نشده، بویژه برای نسل های جدید چالش برانگیز باقی مانده است. از دلایل مهم و اصلی آن ازیکسو اغتشاش مفهومی پیرامون انقلاب بطورکلی ویژگی های انقلاب ایران و از سوی دیگر فرافکنی های گوناگونی است که پیرامون نقدآن صورت می گیرد. بطوری که حرکت در سیکل معیوبی از استدلال ها جایگزین نقدعلمی و سازنده می شود. از جمله مهم ترین این نوع فرافکنی ها طرح دلایلی چون سرکوب و فقدان دموکراسی در نظام پیشین، یا تناقض و دوبنی بودن انقلاب -سنت و تجدد- و یا شکست از جمله شکست از درون و یا جداکردن انقلاب از نتیجه آن برای نجات انقلاب و یا کلا نفی انقلاب است و.... که هیچ کدام قادر به توضیح این رخدادتاریخی آن گونه که بوده است و مفهوم انقلاب ودرک ما از آن و دلایل بازگشت «مشروعه» و هژمونیک شدنش، فرایند پارادایم اسلام سیاسی و دلایل میدان دارشدن آن نیستند. در ادامه می کوشم به سهم و توان خویش و با مفاهیم و نگاه دیگری نسبت به انقلاب و ویژگی های آن پاسخ های درخوری برای این نوع پرسش های چالش برانگیز بیابیم.
ساختارهای نظام کنونی چه گونه و چه مکانیزم هائی ررا برای ادامه حیات تعبیه می کند(شکل دادن به اولیگارشی سیاسی و اقتصادی جدید)، «جمهوری دوم» و زمنیه چینی برای حذف باصطلاح حمهوریت نظام و زمینه چینی برای رهبری آینده دستورالعمل های دولت انتقالی رئیسی .....
این روزها در تقارن با دهه موسوم به فجر، «میدان
آزادی» با ترکیبی از دوپرچم رژیم ایران و
دولت چین آذین بندی شد که موجب برانگیختن حساسیت عمومی گشت تا جائی که دست اندکاران
رژیم تلاش کرده اند که این آذین بندی میدان آزادی را با تقارن زمانی دو مناسبت در
دوکشور امری تصادفی و طبیعی جلوه دهند.آن ها رسانه ها و شبکه های اجتماعی را متهم به سوء استفاده از آن کردند. ولی این ادعای رژیم
هم مثل بسیاری از ادعاهای دیگرش در برابرجامعه ای که خود فارغ از بوق های تبلیغاتی
رژیم رأسا منویات و رفتارهای رژیم را
تعبیر و تفسیر می کند و معنا می بخشد، و چه بسا متن موردنظر رژیم را به حاشیه و
حاشیه را به متن تبدیل می کند رنگ باخت. بهرحال «این تقارن تصادفی» ناقض ادعای
همیشگی نظام در استقلال خواهی و شعارنه شرقی نه غربی و اجتناب از ورود به بلوک های
بندی اقتصادی و امنیتی و نظامی قدرت های بزرگ تلقی و بسان رونمائی نمادین از یک
چرخش بزرگ راهبردی در اذهان عمومی ثبت و حک شد. چنان که حتی برخی رسانه های داخلی
هم با تیتر میدان آزادی در «حصارچین» از آن یادکردند!.
بحران اوکراین کاتالیزوری برای قطب بندی های جهانی و شروع جنگ سردنوین؟. نزدیک ترشدن چین و روسیه به یکدیگر، تناقض این سیاست با راهبرداصلی تمرکز دولت آمریکا و غرب بر چین به عنوان رقیب عمده، موازنه مثبت و موازنه تهدیدآمیز و رابطه اش با شکل گیری جنگ سردجدید. روسیه و چشم داشتن به مناطق نفوذ موسوم به خارج نزدیک و انگیزه غرب در بحران آفرینی. اهمیت صلح و فشارجامعه جهانی و افکارعمومی به حل مسالمت آمیزتنش ها، و هشدار که اگر بحران کنترل نشود نسبت به تبعات آن هم برای مردم اوکراین و هم برای دورشدن جهان از خطر شکل گیری جنگ سرد وحتی خطرجنگ های بزرگ بین قدرت ها
نگاهی به بحران اوکراین و ارتباط آن با تغییرتوازن قوای جهانی و سیاست فرافکنی بحران، ریشه های بحران جهان و سه وجه اصلی بحران. بحران دموکراسی و ارتباط آن با سه مشخصه جهانی سازی سرمایه دارانه، ترکیب انقلاب های ماکرو و میکرو، لیبرال دموکراسی و «پایان تاریخ». درنگی برمعادله بحران: بحران عمومی ( وضعیت اضطراری همچون قاعده ونه استنثنا و به عنوان بیلان خروجی)=لیبرال دموکراسی+نابرابری.
گفتگو: کارنامه رئیسی در شش ماهه نخست،به کدام سو می رویم. تشدیددامنه سرکوب به موازات گسترش اعتراضات و فرسایش شدید اهرم های اقتداررژیم و بالاخره چشم انداز مذاکرات هسته ای و چالش های آن
در باره بحران دمکراسی، مشخصات و ویژگی های آن، موقعیت کنونی جهان در شرایط افول قدرت امریکا و ظهور قدرتها وقطب های دیگر، قطب بندی ها و جنگ سردنوین و مختصات آن،
پیرامون اعتراضات کارگری و اهمیت فراخون کارگران نفت و گاز درمورددستمزدحداقل، اعتراف وزارت کشور به گسترش اعتراضات و ظرفیت های هنجارشکنانه آن، قراردادبا روسیه و چین مخالفت افکارعمومی و نامحرم بودن جامعه از مفادآن، و نیر دورزده شدن مجلس و قانون اساسی خودرژیم، و بالاخره به آخرین تحولات مذاکرات هسته ای
به مناسبت سالگردحمله حامیان ترامپ به کنگره، بحران دموکراسی و تشدید آن و در همین رابطه نگاهی به رویکرذد فکویاما و بایدن و کارتربه عنوان رؤسای جمهورکنونی و سابق آمریکا خواهیم داشت.
فشاررژیم به زندانیان و قتل های کرونائی و تشدید مقاومت جامعه، انزوای گسترده روحانیت در میان مردم و انتقادهای درونی آن ها نسبت به سیاتس های حاکمیت از جمله به سیاست بحران آفرینی بین المللی،اتوبوس خوابی و گسترش فقر، و آخرین تحولات مذاکرات هسته ای....
نگاهی به شماری از مهم ترین تحولات و بحران های سال۲۰۲۱. از جمله به پاندومی کرونا و تاثیرآن بر حوزه اقتصاد و بحران تندرستی، نشست گلاسگو(و بحران زیست محیطی) و نیز بحران دموکراسی و پی آمدهای آن ها بر نظم حاکم برجهان
گفتگو: در باره عروج مجدد چپ در شیلی، نقش جنبشهاونهادهای اجتماعی، پاراادایم جدید دولت های اجتماعی؟، گفتمان چپ و مطالبات ورویکردها، قطب بندی طبقاتی واجتماعی، آینده وچشم اندازهای این تحولات در شرایط بحران بزرگ سرمایه داری جهانی
بازتاب جدال گذشته و
حال پیرامون صورت بندی انقلاب ها و خیزش ها و جامعه گرائی و دولت گرائی در آن*
۱- آقای آصف بیات که به عنوان پژوهشگرجوامع
و لایه های اجتماعی به حاشیه رانده شده - بی صدایان و بی قدرتان- شناخته می شود و جمع
بندی و مواضع خود را هم عمدتا بر پایه تجربه ها و مشاهدات میدانی جنبش ها شکل می
دهد تا نظریه پردازی حول آن ها، و تا آن جا که به نتیجه گیری بر می گردد بر آن است
که انقلابات و جنبش های جدید بجای ایجادبدیل هائی چون گذشته و نظمی جدید، اکنون
نقش خود را به شکل حکومت ناپذیرکردن و وادارساختن دولت ها و نظام ها به تغییرات و
اصلاحات موردنظرخود ایفاء می کنند. از همین نوع هستند انقلابات و خیزش های متأخری
چون بهارعربی و خیزش های ایران و شیلی و آمریکای لاتین و یا در آفریقا چون سودان و
موارددیگر، که جملگی درگیر نه تصرف قدرت بلکه شکل دادن به نوعی دولت های اجتماعی
هستند. شکل دادن به وضعیتی که آقای آصف در سخنانش با عناوینی چون اجتماعی و جامعه
پذیرکردن و پاسخگوکردن دولت ها به جامعه (سوشیال کردن دولت ) از آن ها نام می برد.
در حالی که نمایندگان مجلس برگماشته رژیم،
درست مثل تاکتیک اصفهان که مدعی اجرای خواست کشاورزان و توافق با کشاورزان از بالا
شد تا بتواند صفوف آن ها را متشتت و سرکوب کند، درشرایطی که خودمعلمان با هوشیاری
آن را سرهم بندی عنوان می کنند یعنی نه خواست آن ها تصویب شده و نه کسی از زندانیان
آزادشده است، و حتی به مجلس «اولتیماتوم» زمان بندی شده می دهند، چگونه می توان این گونه با قاطعیت و «بی تردید» آن را یک پیروزی
درخشان نامید و بخاطرش به معلمان تبریک گفت!. البته این معلمان که سال ها در میدان
مبارزه و تجربه جَنم رژیم را خوب شناخته اند، به تاکتیک های آن ها و اولویت هایشان
بهتر از دوستمان آشناهستند... و خوب می دانند که اولویت های دولت مبعوث «میدان»
درعرصه بودجه ورشکسته اش نهادهای بالادستی قدرت هستند. در گزارش دیگری که ضمیمه
همین یادداشت است بخوبی می توان واکنش ها و اظهارات معلمان را مشاهده کرد و نیازی
به ذکرآن ها در این یادداشت کوتاه نیست. از همین رو باین دوست گرامی و ظاهرا جوزده
امان باید بگوئیم که اولا:
وضعیت اضطراری در جهان و ضرورت بدیل‌های عینی، گفتگوی سعید افشار با تقی روزبه
در این گفتگو ارزبابی از جهان در وضعیت اضطرار همچون قاعده و نقددرونمان عوامل مولدآن و یافتن معنای کنشگری نوین در شرایط و عصری که با عناوینی چون دوره «بحران انتقال» و «در آستانه» توصیف می شوند و پرسمان اصلی امروز؟ مورد بحث قرار می گیرد. چنین نقدی اولا باید بتواند به پتانسیل ها و مسیرهای نوی پیشروی اگر وجود دارند، نور بتاباند و ثانیا این مسیر بدون بکارگیری مفاهیم نو و گره گشا برای تحلیل وضعیت امروز حاکم برجهان قابل فهم و کنشگری نخواهد بود. در همین راستا تا جائی که در یک گفتگو امکان پذیراست، مفاهیمی چون بحران انتقال، بحران وجودی دولت ملت ها، جامعه جهانی و خودآگاهی جهانی و مفاهیم اثباتی چون دولت های انتقالی ترازنوین و منشورمطالبات انتقالی وضرورت سازمان یابی و تشکل های نوین و میانجی از نوع درونمان و در قامت امروزین بشر و نقد جایگاه تشکل های کلاسیک چون احزاب... رابطه اش با مراتب جهان هرمی و بازنمائی شده و کلا جامعه واقعی در برابرجامعه بازنمائی شده و ضرورت بازخوانی مفاهیم گذشته در شرایط امروز موردبحث قرار می گیرد. علاوه بر آن در این نقد گره اصلی و کورکلاف سردرگم نقد تجربه های گذشته با هدف رهیافتی برای جهان امروز تحت عنوان رابطه درونمان و برونمان جامعه و دولت و گسست و رابطه تضادامیز و بوساطت حلقات متعلق به طبقه فرادست بین آن ها و چگونگی برون رفت از این تناقض بزرگ تاریخی یعنی حرکت در جهت زوال دولت ها بجای هیولاشدنشان مطرح و موردبحث قرار می گیرد..
پنت هاوسی در نیاوران تهران قیمت حدود یک تریلیون و نیم یا معادل ۵۰ میلیون دلار، آن هم دلار ۳۰هزارتومان شده. حتی درا روپا و آمریکا هم به این قیمت کم یافت می شود. … حتی آپارتمان با درهای طلائی ترامپ میلیاردرهم باید با حسرت به آن بنگرد! استخراج ارزش اضافی و انباشت سرمایه ( و تبدیل آن به ثروت) امروزه به مقیاس وسیعی از کانال بورس و بورس بازی و نظایرآن به شکل نجومی صورت می گیرد که با استخراج مستقیم از تولید و کارمزدی- دراین مقیاس- ممکن نبود. چرا که سرمایه داری با تسخیر جهان و کشیدن کل عرصه های اجتماعی به زیرسیطره مناسبات خود و کالا و بازار، دیگر از حدوحدود اشتثمار و انباشتی که در مراکز صنعتی صورت می داد و البته هنوز هم ادامه میدهد فراتر رفته است. در غرب هم سرمایه داران و بویژه سرمایه های مالی اساسا از کانال بازاربورس و بالا رفتن ارزش های سهام ( و گاهی هم پائین آمدن ) ثروت های خود را نجومی می سازند ( قابل توجه آن ها که هنوز درعصر انباشت سرمایه از طریق کارمزدی بسر می برند! ) . بهمن دلیل هم کارگر و کاراجتماعی و درآمدهای پایه اجتماعی به جای دستمزد به عنوان یکی از خواست های منشور مطالبات جنبش های نوین مطر ح شده و می شود. گرچه سرمایه داران باصطلاح پیشرو (فرصت طلب یا آینده نگر) مثل هردوره ای از پوست اندازی سرمایه داری تلاش می کنند که با سوارموج شدن آن را به نحوی مصادره به مطلوب و مسخ کند
در مقالات مربوط به جمع بندی خیزش آبان ۹۸، از جدائی و فاصله بین دو شاخه اصلی اعتراضات یعنی خیابان و محل کار
یا جنبش های خیابانی و مطالباتی-صنفی به عنوان مهم ترین چالش پیشاروی جنبش سخن به
میان آمده بود. چالشی که فراررفتن از آن نه از طریق حذف یا تضعیف یکی به سوددیگری،
بلکه با فراتررفتن از محدودیت های هرکدام و حرکت دوسویه به سمت یکدیگر، هم در حوزه پیوندخواست ها و هم مبارزات میدانی
ممکن بود به قسمی که به عنوان یک مجموعه مکمل و مقوم و هم افزا عمل کنند. چنین
فرایندی در راستای شکل گیری و قوام یافتن یک جنبش انقلابی و سراسری
ضداستبدادی-مطالباتی علیه نظام استبدادمطلقه و سرنگونی آن هم ممکن و هم دارای
اهمیت بینادی است. گرچه رژیم به لحاظ استراتژیک و شکاف فزاینده بین خود و جامعه و
سبقت گرفتن شتاب بحران و نارضایتی از توانش برای کنترل بحران و افزایش فاصله بین
نخواستن و نتوانستن، قافیه را باخته است و از این منظر در حالت تدافعی روزافزونی
قراردارد، اما این باخت استراتژیک هنوز به معنی باخت تاکتیکی نیست.
درک جهان به مثابه وضعیت اضطراری همچون یک قاعده چرا دارای اهمیت است و چه پرسش هائی را پیشاروی ما قرار می دهد. درهمین رابطه نگاهی خواهیم داشت به تغییررویکردیویدهاروی و هم چنین بیانیه ۱۱ هزارپژوهشگر زیست محیطی....
محتوای تند و هشدارآمیز بیانیه ترویکا پس
از بازگشت نافرجام و بی نتیجه گروسی از دیداربا مقامات ایران پس از گذشت یک دوره
وقفه طولانی همراه با سیاست بی اعتنائی و تأخیرافکنی، همراه با کاربردواژگانی چون
تنش زائی هدفمندهسته ای، تهدیدامنیت جهان با اشاعه هسته ای، ابرازنگرانی شدید از
نصب سانتریفوژهای پیشرفته تر، هشدارنسبت به نقطه بازگشت ناپذیرکاهش تعهدات توسط
رژیم و بی خاصیت شدن برجام، و درخواست فوری برای رفع تعلیق نظارت آژانس پس از ۹
ماه تعلیق، جملگی بیانگرآن هستند که از نظرآن ها رژیم ایران یک تهدیدجهانی برای
امنیت جهان و اشاعه سلاح های هسته ای است و این که اروپا مصمم است ( در همکاری با
ایالات متحده) مانع از آن شود.
در
نوشته های قبلی خود به فرصتها و تهدیدهای موجود در دل بحرانهای موجود پرداخته ام
که مجال طرح تفصیلی آن ها در این مطلب که بیش از حدمعمول هم مطول شده نیست.
بطورفشرده اشاره می کنم که: جامعه
جهانی امروز با بحران انتقال مواجه است هم در بالا و هم به نوعی در پائین. در
حالی که انتقال از بالا با بن بست مواجه گشته و اینک مشهودترهم شده، در پائین هم
با تشتت صفوف طبقه کارگرجهانی و زحمتکشان و شهروندان منقسم در حصاردولت- ملت ها و
همچنین فعال شدن جنبش های ارتجاعی برکشیده شده از رسوبات تاریخی و نیز رشدگرایش
های اقتدارگرایانه در جهان و تشدیدقطب بندیها و رقابت های درون سرمایه داری همراه
است. گذار از این وضعیت بغرنج و مشتت نیازمندبه خودآگاهیِ درخورزمانه به ماهیت بحران
ها و تحولات پیچیده و متناقضی است که جریان دارد و به امکان و لزوم آرایش نوین
جامعه جهانی در عین متکثربودنش و برآمدآن به عنوان یک قطب جدید و مستقل از قدرت ها
و فعال و مجهز به یک گفتمان و منشورمطالبات جهانی متعلق به دوره انتقال و اثرگذار
به «ابرقدرت افکارعمومی»، و به تشکلها و سازوکارهای موردنیازخود برای کنشگری و
مبارزه با جهان سرمایه داری شده و در عصرشبکه ها، بخصوص بهره گیری بهینه از ظرفیت
ها و قلمروهای جدیدبرآمده از «جامعه ثانوی» یا همان جامعه مجازی که مهمترین
برساخته تاریخی تکوین جامعه واقعی و اولیه است [ بی تردید تشکل ها و سازمان یابی
ها اهمیت خود را دارند اما نه در اشکال کهن و هرمی و بر فرازجامعه و ایفاء نقش
نمایندگی یا بازنمايی آن که متعلق به گذشته است، بلکه در ترازنوین در انطباق با
بلوغ بشر و به عنوان سازوکارهای مقوم خودگردانی جامعه. تشکل نه برفراز که درونمان].
بحران زیست محیطی، وضعیت اضطراری و زمانمند، بن بست در بالا، و حالا چی؟!
آیا بحران قاعده است یا استثنا؟
رونمائی از سیمای
سرمایه داری واقعا موجود!
آنچه که در نشست کاپ ۲۶ با شرکت ده ها هزارنفر
از نهادها و هیئت های دولتی و سران و کارشناسان و شخصیت های مختلف سیاسی و اقتصادی
و هنری و نیز برخی کنشگران دوستدارمحیط زیست گذشت، تصویری بود گویا از اعتراف
ناخواسته به آنچه که جهان امروز با آن دست به گریبان است و نیز ناتوانی نظام حاکم
برجهان در غلبه بر بحران خودپرورده، یعنی صحه گذاشتن به این پنج گزاره مهم: اول
آنکه وضعیت جهان عادی نبوده بلکه در حالت اضطراراست و دوم، این وضعیت
اضطراری نه استثنا که قاعده است! و سوم، تن ندادن سردمداران نظام حاکم و
بورژوازی جهانی به الزامات وضعیت اضطراری که جای خود دارد، حتی تن ندادن به
پیشنهادهای حداقلی برای حفظ گرمایش زمین در حد۱.۵درجه، و چهارم اینکه پیشروی
و اقدامات موردنیاز برای حل بحران از بالا در بن بست است. و پنجم اینکه مسئولیت
اصلی عبور از این بحران وجودی و زیست بومی به خودجامعه و کنشگری آن منتقل می شود.
د رباره برگزاری دادگاه تریبونال آبان در لندن اهمیت آن در رابط با جنبش دادخواهی مردم ایران د رچهاردهه،حاکمیت اسلامی، برنامه اقتصادی رئیسی و نگاهی به بیلان یکصد روزه گی دولت جهادی خامنه ای
آدم های «خیلی بزرگ» فقط به «بزرگ بودن» در زمانه خود بسنده نمی کنند و بفکرتحمیل آن به تاریخ و به آیندگان هم می افتند. چین که اکنون به بزرگترین کارخانه تولیدکالاهای مصرفی جهان تبدیل شده است و به برکت کسب رتبه اول آلایندگی طبیعت و زیست بوم بشر در کناردیگر رقبا به هزینه مردم جهان به یک قدرت سرمایه داری جهانی و رقیب آمریکا تبدیل شده است، گرچه خود آن را »سوسیالیسم چینی» می نامد و بهمین بخاطر شی جین پینگ هم به پاس رهبری چین به یک قدرت بزرگ با برچسب سوسیالیسم حاضر نیست از هم ترازی خود با مائو و مادالعمری خود ذره ای کوتاه بیاید... این که چه زمانی بخواهد و بتواند از مائو هم سبقت بگیرد هنوز برکسی روشن نیست!
در همین رابطه: هموارشدن مسیر ریاست مادالعمری در چین: کیش شخصیت و معنای« سوسیالیسم با طعم چینی»!
وسوسه تمرکزقدرت، از جنس گناه نخستین است که انسان مرتکب شد و ظاهرا تا قیامت با او همراه است!. پویش به تمرکز و یکدست شدن قدرت، از ذات و ماهیت قدرت جدانیست. قدرتی که از بدنه جامعه جدا و نهادینه شود، همواره به گونه ای سرشتی میل به تمرکزدارد.
در برنامه چشم اندازهای این هفته، به برخی از مهمترین تحولات سیاسی درایران، حکم خامنه ای در ممنوعیت افشا متهمان فاسد حکومتی ، تشدید سرکوب و دستگیریها ، محدود کردن دامنه ی اینترنت ودسترسی مردم به سایت های خبری ، تشدید بحران اقتصادی و سقوط مجدد بورس، اعتراض صافی گلپایگانی و بازتاب گسترده آن در میان روحانیت و مراجع قم دلایل رشد این تضادها در فازجدید دولت جدید ، ودر آخر در رابطه با مذاکرات وین و برجام و محدودیتها و چشم اندازهای آن نگاهی خواهیم داشت.
در حالی که جوبایدن بخاطر سیاست های ضدمحیط زیستی ترامپ در نشست گلاسگو از مردم جهان پوزش می خواهد، اما شاهدیم که همزمان ترامپسم ( به معنای مواضعی که الزاما معادل شخص ترامپ نیست) در داخل آمریکا در حال برداشتن خیزدوباره است برای فتح کنگره و سنا در انتخابات پیش روی میاندوره ای و تصرف مقام ریاست جمهوری در سال ۲۰۲۴. زنگ خطری که شکست حزب دموکرات درانتخابات ویرجینا و.. . آن را به صدا در آورده است. در حقیقت این صحنه ی به یک اندازه تراژیک- کمیک ببانگر آن است که خودسرنوشت بحران زیست محیطی با همه اهمیتش تابعی است از منافع و بحران متغیری به نام نظام سرمایه داری.
نوام چامسکی پیرامون پوست اندازی حزب جمهوریخواه و ماهیت آن می نویسد:
واکنش مذبوحانه رژیم نسبت به کشف حجاب فارغ التحصیلان زن درمقابل دانشگاه!:
( صحنه اصلی و صحنه بدلی دست ساخت رژیم)
اگر آنها فارغ ا لتحصیل همین دانشگاه هستند این ها سیاهی لشکر نهادها و سرویس های امنیتی رژیم: مصادره و تولیدیک نسخه جعلی در برابرنسخه اورجینال برای خنثی کردن تاثیرات نسخه اصلی از تاکتیک های نخ نما و قدیمی رژیم است.
این ماجرا مرا به یادچادر بسرکردن مونالیزا و محوکردن خنده وی در یک نمایشگاه اسلامی انداخت. در آن مورد این مطلب را نگاشته بودم:
حضورزنان در مسابقات ورزشی و بن بست شکنی بدیع به سبک جمهور اسلامی!
این گزارش نشان می دهد که چگونه حل صورت مساله حضورزنان در استادیوها ها از طریق حذف صورت مساله یعنی برگزاری مسابقات بدون حضورتماشاچی صورت می پذیرد؟! رژیم و فدراسیون فوتبال که از یک سو زیرفشارفیفا و تعهداتی است که سپرده است و از سوی دیگر با مخالفت شر ع و شریعت نسبت به حضورزنان جه از سوی مراجع و به چه بویژه فتوای شخص خامنه ای مبنی برمنع رویت اندام لخت و بدون لباس (بخوایند حجاب) کامل مردان توسط زنان مواجه هست، در گریز از این بست در عمل به برگزاری مسابقات بدون تماشاگر رو آورده است! پس تا اینجا معلوم می شود که اساسا ذات ورزش فوتبال با مساله محرمیت ستیزی آنتاگونیستی دارد! و بهمین دلیل حتی اگر مجلس دست نشانده هم بفرض ناپرهیزی کند و بدون توافق رأس نظام و روحانیت قانونی در جهت حضور تصویب نماید این شورای نگهبان برگماشته رهبرنظام است که هم مسئولیت نظارت شرعی و هم قانون اساسی را به عهده دارد آن را وتو خواهد کرد.... این را به نحوی حسین جلالی عضوکمیسیون فرهنگی مجلس هم اذعان به زبان می آورد.
۱-به مناسبات سالگردخیزش آبانماه نگاهی به شرایط جامعه و درسهای آن خیزش بویژه در اهمیت پیوند خیابان و کار داریم. در همین رابطه هم چنین به حمله ساییری گسترده اخیربه جایگاه های سوخت هم اشاره ای داریم.
۲- پیرامون شوک تراپی سیاست آزادسازی قیمت ها (و حدف دلار۴۲۰۰ تومانی از کالاهای اساسی) توسط دولت رئیسی و با هدف نجات کسری عظیم بودجه دولتی و البته فراتر از آن در راستای رهاکردن رژیم از سوبسیدهای های رفاهی و این که چگونه جناح اصول گرا در تقابل آشکار و کامل با ادعاهای دیرین استضعاف پناهی خود ماموریت انجام کامل آن را به عهده می گیرد وهم چنین نگاهی فشرده به مختصات اقتصادی سیاسی ولایت فقیه.
۳- در پایان هم به بحران بن بست برجام و نزدیک شدن به آن و قدرت مانورمحدود رژیم در این عرصه...
