اخیرا سایت
جرس گفتگوئی
با عباس عبدی
صورت داده که
درآن وی به تخطئه
مشروعیت "دفاع
ازخود"
درحوزه های
حرکت جمعی
وسیاسی
پرداخته است،
که جوهرآن
چیزی جز موعظه
به تسلیم
وانقیاد مطلق
دربرابرجباران
حاکم،تلقی
سیاهی
لشکرازمردم
به مثابه
فرمانبرداران
صرف،ارتقاء
فرهنگ توسری
خوری تا سرحد
یک تاکتیک
واستراتژی
مقاومت نیست.
تصویری که
جمهوری
اسلامی
ازمخالفین
استبدادو
بطوراخص
ازاپوزیسیون
مترقی
دارد،آنست که
آنها
پراکنده
هستند و هیچ
"غلطی" نمی
توانند انجام
دهند والبته
مردم هم بزعم
آنها که عوام
الناس وخس
وخاشاکی بیش
نیستند،به طریق
اولی بدون
رهبری
ورهبران
هیچ"غلطی"
نمی توانند
بکنند.وبراساس
همین محاسبه
است که دست
خود را درارتکاب
جنایت های
تازه
بازمی
بیند.بااین وجود
یکی ازرایج
ترین اشتباه
محاسبه های
مستبدین همین
دستکم گرفتن
مقاومت موجود
دراعماق است.
برانگیختگی و
اعتراضاتی که
پس ازاعدام جنایتکارانه
اخیر صورت
گرفت،تاهمین
جاهم باید بیش
از تصوررژیم
بوده باشد.ا
هدف رژیم
ازتوسل به
حربه اعدام
افزایش هزینه
مبارزه
وایجاد رعب
است و تنها ازطریق
گسترش دامنه
مقاومت و
اقدامات
اعتراضی می
توان آن را
خنثی کرد و متقابلا
هزینه مبادرت
به این گونه
جنایات را
افزایش داد