ارزیابی اوضاع منطقه پس از برقراری آتش شکننده

  آینده‌ی غزه و منطقه در سایه‌ی نشست شرم‌الشیخ؛ نقشه‌ی راه یا دام جدید؟ 

نگاهی فشرده به سه واقعه از لابلای رویدادها

 

از میان رویدادها: نگاهی به سه واقعه

حماس و تیرباران‌‌های خیابانی!

رهایی فلسطین فقط در مبارزه با دشمن بیرونی صورت نمی گیرد. بلکه به همان اندازه اهمیت، رهایی از اقتدار نیروهای سرکوب گر و ارتجاع داخلی و باصطلاح خودی نیز واجداهمیت است. مناسبات سلطه و قدرت خلا بر نمی تابد و بهمین دلیل حماس با بدست آوردن اولین فرصت- ولو چه بسا کوتاه و شکننده- برای حضور در عرصه عمومی، به محض آفتابی شدن، نیامده، جوخه های اعدام، آن‌ هم در ملا عام و جلوی انظارجهانی برپاکرده است. با هدف ارعاب، که مبادا کسی تصور کند که اوضاع ول است و غزه صاحب و حکمران ندارد . مطمئنا می داند که دیر یا زود مردم رنج دیده و خشمگین غزه و فلسطین در اولین فرصت ممکنه، بخاطر نقشش در زمینه سازی فاجعه توصیف ناپذیر غزه پس از عملیات انتحاری و خشونت بار ۷ اکتبر و آن چه که در طی این دوسال بسرشان آمده، آن‌ها را مورد بازخواست قرارخواهند داد. از همین رو با عجله و توسل به خشونت، بدنبال ایجادفضای حرم امن برآمده است. ممکن است در میان اعدام شدگان عده ای جاسوس اسرائیل وجود داشته باشند، اما اولا طبق کدام دادگاه عادلانه و مردمی محاکمه و محکوم شده اند و ثانیا کدام نیروی رهائی و پیشرو می تواند از خشونت اعدام برای اهداف خویش بهره گیرد؟. واقعیت آن است که در این مورد آن ها از دشمن خود اسرائیل هم عقب ترند، که بسیاری از افراد موجود و وابسته به حماس در لیست زندانیان آزادشده به یمن عدم وجود اعدام زنده مانده‌اند. حق حیات امر ساده ای نیست که قدرت ها و دولت ها به سهولت و با ادعای تشکیل دادگاه‌های نمایشی و خودخوانده بتوانند به آن مهرختام بزنند. کم توجهی به مبارزه برای موازین دموکراسی و عدالت انتقالی تحت هیچ شرایطی توجیه پذیر نیست. علاوه براین، و این جای بسی تأسف است که اعمال چنین خشونتی در عین حال به معنی آسیب زدن به بالیدن ابرقدرت افکارعمومی و جنبش جهانی ضدجنگ و نسل کشی است که نقش مهمی در به عقب نشاندن ترامپ و دولت‌های اروپائی داشته و خواهد داشت. از همین رو لازم است که مرزبندی با خشونت حماس بخشی ضروری از جنبش رهایی فلسطین گردد. 

کنفرانس شرم الشیخ، آتش بس، صلح، رویکردها

 کنفرانس شرم الشیخ، آتش بس، صلح، رویکردها 

اهداءجایزه صلح نوبل، یک تیر و چندنشان

              اهداءجایزه صلح نوبل، یک تیر و چندنشان!

کمیته نوبل با دادن جایزه صلح امسال به خانم ماریا کورینا ماچادو، به عنوان رهبراپوزیسیون ونزوئلا ، در واقع با یک تیر چندین هدف را نشانه گرفته است:  

از یک سو تلاش ورزیده است که بطورمستقیم خویشتن را از اصابت رسوائی جبران ناپذیراهداء جایزه نویل به ترامپ، مدعی دروغین صلح طلبی که از قضا بیش از همه قدرت‌ها، مستقیما در جنایات غزه و حمایت بی قید وشرط و تجهیراسرائیل و نیز تقویت میلیتاریسم و افزایش بودجه های جنگی دولت‌ها و هم چنین سرکوب و بازپس گیری دست آوردهای اجتماعی جامعه مدنی در آمریکا، سهم داشته است برهاند. اما، در عین حال توانسته با انتخاب خانم ماریا کورینا، بخاطرنقش مهمش در اتحاداپوزیسیون ونزوئلا، لااقل تا سال آینده خود را از تیررس ترکش‌های خشم ترامپ در امان نگهدارد. چنان که این خانم پس از انتخاب شدن در نخستین واکنش‌ خود نه فقط ترامپ را شایسته دریافت صلح نوبل خواند، بلکه با افتخار جایزه خویش را نیز به او اهداکرد! و این اقدام نوبل البته با علم به آن صورت گرفت که ترامپ از مدت‌ها پیش سخت مشغول تهدید ونزوئلا و مادورو و حمایت از همین اپوزیسیون مفتخر به دریافت صلح بوده است. 

بوی کباب است یا خربیچاره را داغ می ‌کنند

 آیا پیام دولت اسرائیل به ایران از طریق پوتین را باید جدی گرفت؟

بوی کباب است یا خربیچاره را داغ می ‌کنند!.

احمدزیدآبادی که بارها بر خلاف تصوراتش از سیررویکرد خلاف انتظار حاکمیت، بارها سرخورده شده است، حالا با خواندن خبر پیامی از پوتین و به نقل از دولت اسرائیل که گویا قصدحمله به ایران را ندارد، درکنارسخنان ترامپ که از همراهی و همسوئی ایران با صلح حتی تمجید و تشکر هم کرده است!، و ایران را بخشی از پروژه صلح مدنظر خود خوانده، سخت به وجد و هیجان آمده و دست افشان و پای‌کوبان مدعی شده، هورا، خبرهای بسیارمهم و مهیجی در راه است!. و این درحالی است که چندین برابر خبرهای متعدد مهم متضاد و مغایرآن هم کم نیستند. اما چه می توان کرد، وقتی آرزو جایگزین تحلیل واقعیت ها می شود، کار به مضحکه می کشد. کافی است به چندخبر مسجل از این نوع اخبار اشاره کنیم و سپس به ارزیابی از یپام پوتین بپردازیم: هم نتانیاهو و هم شخص ترامپ همین چندی پیش اعلام کردندکه اجازه بازسازی تاسیسات هسته ای و غنی سازی به حکومت اسلامی نخواهند داد. نتانیاهوهمین روزقبل عملا به ترامپ هشدارداد که ایران دارد موشک های با برد۸۰۰۰ کیلومتر طراحی می کند که با افزودن ۳۰۰۰ کیلومتر می‌تواند شهرهای مهم آمریکا و از جمله اقامتگاه ترامپ در فلوریدا را مورد حمله قرار دهد!. ترامپ درست در بحبوحه توافق اولیه صلح و آماده کردن خود برای مشارکت درجشن آن، گفت که بدون بمباران ایران این صلح بدست نمی آمد و البته بدیهی است قبل از آن، بدون درهم کوبیدن یا تضعیف نیروهای نیابتی‌اش. امری که شخص نتانیاهو درست در بحبوحه امضاء قراردادصلح، به عنوان کاری که هنوز ناتمام مانده به صراحت کامل بر زبان آورد. ترامپ حتی در بحبوحه این توافق و در مسیرافزایش فشارحداکثری، لازم ندید وقفه کوتاهی در آن ایجاد کند و عامدانه و همزمان نام بیش از ۵۰ موسسه ایرانی و چینی و افرادمرتبط با صدورنفت و گاز به چین را به لیست بلندبالای تحریم‌ها افزود تا نشان دهد که مسیرصلح مدنظرش از فشار بیشتربه ایران و منزوی کردنش می گذرد و او با کسی در این مورد شوخی ندارد.

تحلیلی از آخرین تحولات آتش بس و پروسه صلح غزه

تحلیلی از آخرین تحولات آتش بس و پروسه صلح غزه. آیا با  توافق آتش بس در غزه به پایان جنگ نزدیک شده ایم؟

 معنای«صلح» در نزد ترامپ و رابطه آن با پیشبردبسط اقتدارجهانی آمریکا

عملیات هفتم اکتبر وتاثیرات آن در جغرافیای سیاسی خاورمیانه، اینده فلسطین وسیاست ترامپی 

طرح ترامپ و آینده کشور فلسطین

 تلویزیون آلترناتیو شورایی: طرح ترامپ و آینده کشور فلسطین 

فعال شدن مکانیسم ماشه وبازگشت تحریمها به چه معناست؟چه چیزی در مقابل ماست

 فعال شدن مکانیسم ماشه وبازگشت تحریمها به چه معناست؟چه چیزی در مقابل ماست؟ 

بازگشت تحریمهای بین المللی علیه ایران، چه نتایج واثرات فوری و درازمدتی دارد

 بازگشت تحریمهای بین المللی علیه ایران، چه نتایج واثرات فوری و درازمدتی دارد؟ 

موقعیت کنونی جهان و رویکردها وسیاستها،چرایی بن بست

 هشتادمین مجمع عمومی ملل متحد، موقعیت کنونی جهان و رویکردها وسیاستها،چرایی بن بست 

آغاز دوره پساماشه ، «فرصت نیویورک»، ضعف رژیم و بهای سنگین سازش

 آغاز دوره پساماشه ، «فرصت نیویورک»، ضعف رژیم و بهای سنگین سازش.حقه‌های حکومت برای فریب و جلب مردم به زیرچترخود

و  

روزهای تعیین تکلیف چگونه نزدیک میشود؟پروژه اتمی تسلیم یا فروپاشی، خیزش ژینایی ودستاوردها

https://www.youtube.com/watch?v=rrqyC4NEtn8&t=120s

مناظره امین بزرگیان و تقی روزبه پیرامون رویکردمردم در جنگ ۱۲ روزه

 جامعه ایران رویکردها به وضعیت جنگی و انقلاب ... مناظره امین بزرگیان و تقی روزبه

پیرامون جنگ ۱۲ روزه و سه ادعا                                                                                          https://taghi-roozbeh.blogspot.com/2025/08/blog-post_30.html#more                                                                                      

به کدام سو میرویم؟ ماشه، تحریم، اعتراضات اجتماعی وآلترناتیوهای کاذب

 به کدام سو میرویم؟ ماشه، تحریم، اعتراضات اجتماعی وآلترناتیوهای کاذب 

مسأله تاریخی و معوقه پیشاروی ایران، گذار از چرخه باطل استبدادسلطنتی و استبداددینی

                     مسأله تاریخی و معوقه پیشاروی ایران، گذار از چرخه باطل استبدادسلطنتی و استبداددینی

در انتقاد به نوشته‌ای که مدعی بود «انقلاب ۵۷ پیروزی ایده پهلوی بود که با شکست سیاسی به پیروزی رسید»*۱، یادداشت کوتاهی تحت عنوان «ثقل سامعه دیکتاتورها» نوشتم که چنین بود: حالا خوب است که این جامعه شناس ما می پذیرد که شاه حاکم مطلق بوده است، اما گویا ستمگر نبوده است. تنها گوشه ای ازسمتگری شاه هزاران زندانی سیاسی و شکنجه های مخوف هزاران نفر در کمیته ها و اوین بود که از چشم جامعه شناس دورمانده است. ثانیا شاه صدای انقلاب را وقتی شنید که ۱) که دید یک جامعه علیه او قیام کرده‌اند. ۲) دیکتاتورها همواره ثقل سامعه دارند و او هم دیر شنید. دیگر آن که وقتی قیام شد چپ ها یا کشته شده بودند و یا در زندان بودند. برعکس، حهت اطلاع ایشان خمینی و اعوان وانصاراو وزارت آموزش و پرورش را کنترل میکردند. یعنی دقیقا سنگ را بسته و سگ را رها کرده بودند. مدرنیته ایشان به کسی اجازه نفس کشیدن نمی داد. انقلاب از آسمان نیامد. از بطن حکمرانی ایشان و به عنوان بیلان خروجی چندین دهه حکمرانی و مسائلی که کلا دودمان پهلوی آن‌ها را حل نکرده بلکه زیرفرش انباشته کرده بود، سربرآورد. یعنی گذر از یک استبدادمطلقه سلطنتی به مطلقه دینی. حالا هم یک جامعه شناس مدرن، بجای حسرت بازگشت به گذشته‌ای که منفجر شده است و قابل بازگشت نیست، بهتراست راه خروج و سنتزهر دونوع استبدادتجربه شده را جستجوکند و راهی برای عبور از مسأله تاریخی ایران یعنی عبور از چرخه معیوب استبداد و به سوی آرادی و دموکراسی و عدالت اجتماعی ارائه دهد. 

رویکردها در دوره کنونی ،بن بست ها و ابر بحرانها، اجلاس شانکهای وتوازن قوای بین المللی 

پیرامون جنگ دوازده‌روزه و سه ادعا

 پیرامون جنگ دوازده‌روزه و سه ادعا! 

اخیرا گفتگوئی بین آقایان شالگونی وامبن بزرگیان صورت گرفت* که رویکردهای مطرح شده در آن پیرامون ماهیت جنگ دوازده‌روزه و نیز ماهیت حکومت اسلامی از سوی امین بزرگیان چالش برانگیزبود و حتی در برخی موارد (سیاسی) به فانتزی‌ طعنه می زد. گفتگوئی کمابیش یک جانبه و عملا بدون پرسشگری و نقدمتقابل. البته پرداختن به‌همه موارد، خارج از گنجایش این نوشته است و در اینجا تنها به مهم ترین نکات و ادعاهای چالش برانگیزمی پردازم. بطورکلی این ادعا شامل سه موضوع مهم است: نخست، تبیین رفتار و رویکردمردم در جنگ دوازده روزه تحت عنوان «انقلاب معکوس» و در اصل پیرامون ماهیت جنگ. دوم، ادعائی که طبق آن دیری است که گویا جمهوری اسلامی به یک رژیم مدرن ( و عملا غیرمذهبی و غیرایدئولوژیک) تبدیل شده است. رژیمی که هم‌چنان توانائی حکومت کردن دارد و گذاراز آن نیز بلاموضوع است. و بالأخره به لحاظ نظری پیرامون گزاره «انقلاب اجتماعی بدون انقلاب سیاسی و تغییرنظام سیاسی» به‌عنوان پارادایم عصرنئولیبرالیسم.