تعیین تکلیف برجام واردمراحل حساس و حادخود می شود
ایران از گزینه های سه گانه اش سخن گفته است. به ترتیب از کم تنش ترین یعنی ماندن بدون آمریکا با همراهی اروپا و دیگرشرکاء و خروج از برجام و افزایش عنی سازی و بالاخره بدترین تهدیدآمیزترین حالت یعنی خروج از پیمان ام پی تی. حتی شمعخانی شق سوم را محمتل تر دانسته است.
می توان حدس زد که با توجه به بحران های داخلی ومنطقه ای و فشارهای آمریکا و اروپا گزینه اول و ترجیجی رژیم همان اولی باشد که البته سعی خواهدکرد با تهدید به طرح گزینه های دیگر بر فضای کنونی و بر اروپا برای تن نسپردن به فشارهای ترامپ تاثیر بگذارد. ترامپ هم بدون معطلی، ایران را تهدیدکرد که در صورت خروج از برجام و یا ام پی تی به وضعیتی دچار خواهد شد که هیچ گاه تا پیش از این تجربه نکرده است.! تهدید که در مورد کره شمالی به شکل دیگری بکاربرده بود. می توان تصورکرد که طرف های دیگر چه اروپا و به ویژه آمریکا نیز به نوبه خود گزینه های مختلفی را دارند که ترامپ تاکنون آن ها رو نکرده است. فعلا تمامی تلاش او متمرکز بر این است که با انواع تهدید و شانتاژها و فشارها روی گزینه اول خود اروپا را به سوی مواضع خود درجهت ابطال برجام و آغازمذاکرات جدید با دولت ایران حول همه مسائل موردمنازعه بکشاند و سپس به سراغ روسیه و چین برای برای پیوستن آن ها به این مذاکرات برود مثل فشاری که درمورد تحریم کره شمالی به چین وارد آورد. با این همه می توان حدس زد که در صورت شکست گزینه اول که احتمالش بیشتراست او نهایتا و لو در عمل به شکل دوفاکتو ضمن حفظ عدم برسمیت شناختن برجام با حفظ فشار به اروپا برای آغازهرچه رودترمذاکرات موازی برای تغییرقابل قبول و تعیین ضرب العجل هائی ادامه بدهد. چرا که اگر مرکل هم مثل ماکرون با مذاکرات موازی موافقت کند می تواند آن را بستری برای پیشروی خودقرارهد. بدون آنکه خود را به شکل رسمی پای بند به برجام نشان بدهد. سیاست آمریکا آن است که در عمل برجام را به یک جسدکاملا مرده تبدیل کند ولو آنکه ولو آنکه هنوزهم زمان دفن رسمی اش فرانرسیده باشد. نباید فراموش کرد که ترامپ از مدتی پیش در شطرنح سیاست مهره مهم تحریم کامل سپاه را به حرکت در آورده است . این مساله به خصوص همراهی بویژه با پیش کشیدن تحریم سپاه های گسترده سپاه و فشارهای منطقه ای به صورت یک جانبه حلقه را بدورایران تنگ ترکند.
سخنان ترامپ در مورد رابطه آمریکا با متحدین عرب منطقه اش بطورخیل شفافی استتراتژی آمریکا در منطقه خاورمیانه را به نمایش می گذارد. برطبق این سخنان مهم و عریان می توان پرامپیسم را تلاش برای تامین هژمونی و سلطله و نفوذآمریکا- یعنی کشوری که عظیم ترین کسری بودجه تاریخ و بدهی یک دولت را دارد، افکندن هزینه های آن بردوش کشورهای بقول خود ثروتمندی که بدون حمایت آمریکا حتی یک هفته هم نمی توانستند دوام داشته باشند دانست. تمامی پیش بینی ها و روندها و داده ها و تحلیل های استراتژیست های حتی خودآمریکا آن بوده است که آمریکا دیگر قادر به ادامه روند تاکنونی و حفظ هژمونی و فرادستی خود برجهان قرن بیست و یکم نخواهد بود. اما راه حل ترامپ ( و در واقع حارترین و ارتجاعی ترین جناح سرمایه داری ) خلق نوع جدیدی از سیاست «امپریالیستی» است که با بهره گیری از رانت نظامی و قدرت و از طریق باج گیری بقول خودترامپ هم پولی و هم نفرات جنگی) راهی برای گریز از آن و حفظ و تحکیم هژمونی در حال ببادرفتن بیابد. با چنین استراتژی است که کنترل خاورمیانه با داشتن بیشترین ذخایر نفت و گاذر( که بخصوص چین رقیب اصلی وابسته به آن است ونیر روسیه و البته در درجه بعد کشورهای اروپا و هند و... ) نخستین خاکریزجنگ هژمونی بوده و فی الواقع ایران هم ( به یمن سیاست های ویرانگرانه رژیم حاکم )کیسه بکس مناسبی برای آن شده است.
ترامپ: کشورهای منطقه باید هزینه بپردازند
بخشی دیگر از کنفرانس خبری در کاخ سفید به اظهارات ترامپ درباره رابطه آمریکا با کشورهای منطقه اختصاص داشت. او گفت: «کشورهایی در منطقه قرار دارند که بسیار ثروتمند هستند اما اگر کمک ما نبود، حتی یک هفته هم دوام نمی آوردند.» ترامپ این کشورها را به تامین هزینه حضور آمریکا در منطقه فراخواند و گفت: «آن‌ها باید برای اتفاقاتی که می‌افتد هزینه بپردازند، ایالات متحده با ناخرسندی در خاورمیانه هست، من مسئولیت آن را قبول نمی‌کنم، خیلی شرمنده خواهم بود که هفت هزار میلیارد دلار در خاورمیانه هزینه شده است اما وقتی که می‌خواهم دیوار یا مدرسه بسازم، (مسئولان) بگویند که پول نداریم.»
ترامپ علاوه بر تاکید بر ضرورت تامین هزینه حضور آمریکا در منطقه از سوی کشورهای ثروتمند آنجا، از این کشورها همچنین خواست که سربازانشان را هم وارد میدان کنند: «آن‌ها باید سربازانشان را وارد عرصه کنند. ما بخش بزرگی از نیروهایمان را به کشور باز خواهیم گرداند، ولی باید مسیر نظامی را ببندیم وگرنه ایران به سرعت خلاء حضور ما را پر خواهد کرد.»
No comments:
Post a Comment