سلام به پایان

 سلام به پایان!

چشم اندازها:سالگرد انقلاب ۵۷ و سرانجام حکومت اسلامی همراه با نگاهی به‌نمایش انتخاباتی

ویژگی های جنبش چپ کدامند

 گفت و گو: ویژگی های جنبش چپ کدامند

آیا رژیم عامدانه و آگاهانه مردم کرمان را به مسلخ بزرگداشت قاسم سلیمانی برد؟

 آیا معمای پرسش بزرگ و بی پاسخ پیرامون کشتارکرمان حل می‌شود؟

آیا رژیم عامدانه و آگاهانه مردم کرمان را به مسلخ بزرگداشت قاسم سلیمانی برد؟

در موردکشتاروحشتناک کرمان که به کشته شدن حدود۱۰۰ نفر و مجروح شدن سیصدنفرانجامید یک سوال گیج کننده و بجا، بی پاسخ مانده بود و البته انواع فرضیه‌ها مطرح می شدند بدون آن که هیچ کدام بطورقاطع حاوی داده‌های کمابیش مستندی باشند. پرسش گیج کننده‌ای که اساسا متوجه رژیم بود که هیچ‌گاه هم نتوانست پاسخ قانع‌کننده‌‌ای به آن بدهد.

نه‌ به‌ اعدام! زنده باد مقاومت پرشکوه و درخشان زنان زندانی

 نه به‌اعدام! زنده باد مقاومت پرشکوه و درخشان زنان زندانی ! 

برای کندکردن و از کارانداختن تیغ اعدام و خشونت برهنه، و هم‌افزائی مقاومت.

روز گذشته حساب اینستاگرام نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی اعلام کرد که ۶۱ زندانی سیاسی زن در اوین روز پنج‌شنبه (پنجم بهمن) در اعتراض به اعدام محمد قبادلو و دیگر اعدام‌ها دست به اعتصاب غذای عمومی می‌زنند.....
پس از اعلام این خبر، برخی فعالان حقوق بشر و خانواده‌های زندانیان سیاسی نیز اعلام کردند که به این اعتصاب سراسری می‌پیوندند.

حملات بی گداررژیم به همسایگان خود، و بحران سرمایه داری و نگرانی از تهدیدهوش مصنوعی در مجمع داووس

به کجامی رویم؟  

حملات بی گداررژیم به همسایگان خود، و بحران سرمایه داری و نگرانی از تهدیدهوش مصنوعی در مجمع داووس

پرسش به‌کجا می رویم راجع  به‌حمله‌های موشکی رژیم ایران به کشورهای همسایه، و نیز مجمع جهانی اقتصاد در داووس است.  در این گفتگو، علاوه بر نقدتوهم هژمونی گری رژیم بر منطقه، به تحولات بدخیم جاری در عرصه جهانی و شنیده شدن صدای پای فاشیسم و تهدیدات هوش مصنوعی و چگونگی برخورداصولی به آن با توجه به آن‌چه در داووس می گذرد نیزپرداخته‌ایم. مطلب کوتاه زیرچکیده ای است از موضوع نخست. تقی روزبه

وقتی رژیم ناپرهیزی کرده و بی گدار به آب می‌زند!

پی‌آمدهای موشک پراکنی و شاخ و شونه کشیدن رژیم به کشورهای همسایه و نزدیک خود چندان غیرمترتبه نبود. بدیهی بود که پاکستان هسته ای اجازه این نوع تحقیررا برنمی‌تابید. حتی عراق متحدنزدیکش آن‌هم درشرایطی که بلوک نردیک به ایران و حشدالشعبی در مسندقدرت قراردارند و شعاربیرون کردن نیروهای آمریکا را ولو به‌زبان مطرح می کنند آن را تحمل نخواهدکرد. احساس قدرت نمائی و فرافکنی ناشی از درهم شکسته شدن اقتدارش در پی کشتاربی‌امان کرمان در سالگردترورقاسم سلیمانی و تلفاتی که در بلوچستان متحمل شد چنان بود که نتوانست گامی جلوتر از نوک دماغش را به بیند. البته حمله به سوریه هم برای دولت آنجا تحقیرآمیز است که جای خود دارد. اکنون اتحادیه عرب هم در پی اعتراض شدیدعراق به رژیم در صددمحکومیت ایران و دفاع از عراق برآمده‌است. اینک عراق از متحدنزدیک خود به سازمان ملل هم شکایت برده است. ادعای نسبت دادن حمله به اربیل در حالی که اپوزیسیون خود در آن منطقه هدف گرفته است و کشتن عده‌ای غیرنظامی کرد نیز بسی مضحک است. وقتی که کسی مدعی است موشک هایش به خاک اسرائیل می رسند، توسل به چنین اقداماتی بیانگرآن است که جرئت بکارگرفتن آن را بدلایل گوناگون ندارد. اساسا وقتی خامنه ای مفت گو، اقدام‌های حوثی ها درحمله به کشتی ها در دریای سرخ را مصداق واقعی جهادبی سبیل اله می داند و از آن دفاع همه‌جانبه می کند معلوم نیست که چرا خود را از مشارکت مستقیم در چنین فیض عظیمی محروم می کند و به لنگش کنید بسنده می کند. باتوجه به پی آمدهای این گونه ناپرهیزی ها و بلندپروازی‌ها و احساس قلدری‌ها، می توان گفت که رژیم ایران عملا دارد بدست خود بافته‌هایش در منطقه را پنبه می کند. کوربینی و خودزنی و پنبه کردن باصطلاح دستاوردها، اکنون به بخشی اجتناب ناپذیر از عملکردحاکمیت تبدیل شده است. چندی پیش بود که سخنگوی سپاه پاسداران مدعی شد که طوفان الاقصی در انتقام از ترور قاسم سلیمانی صورت گرفت که بلافاصله با بیانیه اعتراضی حماس مواجه شد که ناگزیر شدند خودمقامات و سرداران به سرعت آن را پس گرفته و رفع و رجوع کنند..... اعمال ژاندارمی ایران بر منطقه در حکومت اسلامی نمی توانست و نمی تواند چیزی بیش از نسخه کمیک ژاندارمی دوره قبل از خود بر منطقه نباشد.... قلدری رژیم در منطقه می تواند مسیرگسترش جنگ در خاورمیانه را هموارترکند. متن کامل گفتگو:

https://www.youtube.com/watch?v=N9eZ7VEwrWI

وقتی رژیم ناپرهیزی کرده و بی گدار به آب می‌زند و قطعنامه پارلمان اروپا درموردجنگ غزه

نگاهی کوتاه به دواقعه مهم: حمله سپاه به قلمروسه کشورمنطقه و قطعنامه پارلمان اروپا پیرامون جنگ غزه و تهاجم اسرائیل:  

الف‌- وقتی رژیم ناپرهیزی کرده و بی گدار به آب می‌زند!

پی‌آمدهای موشک پراکنی و شاخ و شونه کشیدن رژیم به کشورهای همسایه و نزدیک خود چندان غیرمترتبه نبود. بدیهی بود که پاکستان هسته ای اجازه این نوع تحقیررا برنمی‌تابید. حتی عراق متحدنزدیکش آن‌هم درشرایطی که بلوک نردیک به ایران و حشدالشعبی در مسندقدرت قراردارند و شعاربیرون کردن نیروهای آمریکا را ولو به‌زبان مطرح می کنند آن را تحمل نخواهدکرد. احساس قدرت نمائی و فرافکنی ناشی از درهم شکسته شدن اقتدارش در پی کشتاربی‌امان کرمان در سالگردترورقاسم سلیمانی و تلفاتی که در بلوچستان متحمل شد چنان بود که نتوانست گامی جلوتر از نوک دماغش را به بیند. البته حمله به سوریه هم برای دولت آنجا تحقیرآمیز است که جای خود دارد. اکنون اتحادیه عرب هم در پی اعتراض شدیدعراق به رژیم در صددمحکومیت ایران و دفاع از عراق برآمده‌است. اینک عراق از متحدنزدیک خود به سازمان ملل هم شکایت برده است. ادعای نسبت دادن حمله به اربیل در حالی که اپوزیسیون خود در آن منطقه هدف گرفته است و کشتن عده‌ای غیرنظامی کرد نیز بسی مضحک است. وقتی که کسی مدعی است موشک هایش به خاک اسرائیل می رسند، توسل به چنین اقداماتی بیانگرآن است که جرئت بکارگرفتن آن را بدلایل گوناگون ندارد. اساسا وقتی خامنه ای مفت گو، اقدام‌های حوثی ها درحمله به کشتی ها در دریای سرخ را مصداق واقعی جهادبی سبیل اله می داند و از آن دفاع همه‌جانبه می کند معلوم نیست که چرا خود را از مشارکت مستقیم در چنین فیض عظیمی محروم می کند و به لنگش کنید بسنده می کند. باتوجه به پی آمدهای این گونه ناپرهیزی ها و بلندپروازی‌ها و احساس قلدری‌ها، می توان گفت که رژیم ایران عملا دارد بدست خود بافته‌هایش در منطقه را پنبه می کند. کوربینی و خودزنی و پنبه کردن باصطلاح دستاوردها، اکنون به بخشی اجتناب ناپذیر از عملکردحاکمیت تبدیل شده است. چندی پیش بود که سخنگوی سپاه پاسداران مدعی شد که طوفان الاقصی در انتقام از ترور قاسم سلیمانی صورت گرفت که بلافاصله با بیانیه اعتراضی حماس مواجه شد که ناگزیر شدند خودمقامات و سرداران به سرعت آن را پس گرفته و رفع و رجوع کنند..... اعمال ژاندارمی ایران بر منطقه در حکومت اسلامی نمی توانست و نمی تواند چیزی بیش از نسخه کمیک ژاندارمی دوره قبل از خود بر منطقه نباشد.... قلدری رژیم در منطقه می تواند مسیرگسترش جنگ در خاورمیانه را هموارترکند

ماندن و جنگیدن و شهر را ساختن

 ماندن و جنگیدن و شهر را ساختن. پای تعهدها ایستادن،  مبارزه برای مطالبات مردمی‌ «برای...» فارغ از این نوع حسابگری‌ ها که به‌جیب کسی و کدام رسته‌ چپ و راست واریزبشود یا نشود و فارغ از این که آرزوی هوای پاک به کدامیک از ریه‌ها ریخته شود ...   درهم‌آمیختگی وطن با مردمش، و این‌که وطن با مردمش معنامند می شود و علیه هرگونه جداسازی و بیگانه سازی آندو از هم.... این ها از جمله پیام‌هایی هستند که در این فضای گرک و میش و تهدیدها و عربده کشی حاکمان بگوش می رسند. کثرت میلیونی دیدارکنندگان این ترانه بیانگر وجود شعله‌های آتشی است که هم‌چنان در پشت خاکسترآماده زبانه کشیدن است. ....  https://www.youtube.com/watch?v=foe2kJpaA64&t=2135s

جهان به کدام سو میرود

 گفت و گو: جهان به کدام سو میرود؟

بسوی درهم شکستن شوی انتخاباتی رژیم

پیش بسوی درهم شکستن شوی انتخاباتی رژیم

نظرسنجی ها حکایت از حدود شرکت ۸٪ (درشهرهای بزرگ) در شوی انتخاباتی رژیم داردکه حاکمان را به لحاظ به نمایش گذاشتن فقدان پایگاه اجتماعی در انظارعمومی بویژه جهان به وحشت افکنده است. چنان‌که خامنه ای دم بدم از وظیفه شرکت در انتخابات سخن گفته و عدم شرکت رامخالفت با نظام و اسلام دانسته است. حامیان و رسانه‌های رژیم ازشرکت گسترده مردم به عنوان بیمه کردن کشور (بخوانید صاحبان قدرت) در برابرتهدیدات دشمنان نام می برند. در ادبیات سیاسی رژیم و حامیانش کلیدواژه «انتخابات» باصطلاح قهرانتخاباتی و چگونگی درهم شکستن آن است. از همین رو شروع به کاربردانواع ترفندها برای جذب لایه‌های باصطلاح خاکستری و قلقلک دادن اصلاح طلبان کرده اند. برای جنبش مردم ایران تحریم و بایکوت گسترده و سراسری به منزله پیروزی در یک نبرد میان پرده ای در متن یک نبرددبزرگ و درحال تعمیق است که از ۹۶ تا ۱۴۰۱ و خیزش زن زندگی آزادی و تاکنون برای درهم شکستن نظام حاکم جریان داشته است. از همین رو درهم شکستن ترفندهای رژیم برای باصطلاح داغ کردن تنورانتصابات و به نمایش گذاشتن انزوای پرشکوهش درکنارنبردهای دیگر کلا در خدمت تقویت جنبش سراسری است... نباید اجازه دادکه رژیم فضا را غبارآلودکرده و مسیرپیشروی خیزش را آشفته کند. شکست بزرگ رژیم در باصطلاح بسیج انتخاباتی می تواند در متن انباشت بحران ها و بن بست، بستری برای حرکت بزرگ و سراسری علیه نظام فراهم سازد...

پیرامون فاجعه کرمان و فرافکنی رژیم و رمز وراز فساد و اختلاس در حکومت ا سلامی

 گفتگو پیرامون دو موضوع کشتارکرمان و فرافکنی رژیم  و رمز و راز فساد و رانت و غارت و اختلاس در حکومت اسلامی

مناسبت چرخش سال: بخش نخست، خاورمیانه و فلسطین

 نگاهی به برخی رویداداهای مهم به مناسبت چرخش سال: بخش نخست، خاورمیانه و فلسطین

فاجعه کشتار مردم در کرمان ، تروریسم و امنیت وحکومت اسلامی

 چشم اندازها: فاجعه کشتار مردم در کرمان ، تروریسم و امنیت وحکومت اسلامی

تشدید سرکوب و ترور، جایزه صلح نوبل و حاشیه ها و ارزیابی از آخرین تحولات جنگ غزه

 پیرامون تشدید سرکوب رژیم، جایزه صلح نوبل و حاشیه‌های آن و ارزیابی  آخرین تحولات جنگ  و کشتار در غزه 

بیانیه9 فعال -سیاسی مدنی در داخل کشور: بدعت جدید؟ مثبت، منفی یا مشروط؟

 بیانیه 9 فعال سیاسی -مدنی در داخل کشور: بدعت جدید؟ مثبت، منفی یا مشروط؟

ترکیب امضاء کنندگان در نوع خود تازگی دارد، چه به‌لحاظ ترکیب زنان و مردان و چه به لحاظ گرایش‌های گوناگونی که به آن تعلق دارند و هرکدام به نوعی نمادی از آن‌ها محسوب می شوند، و حول دفاع از مسأله حجاب اختیاری که به گفته آنها مساله مردان هم هست و محکومیت سرکوب زنان توسط حاکمیت. شاید وجودیک چپ سرشناس به این جمع معنای ویژه ای بدهد. تا آن‌جا که به گذشته شماری از آن‌ها و البته نه همه شان بر می گردد بدرجات متفاوتی گذشته قابل دفاعی ندارند، اما اگر نگاهمان نه فقط گذشته که به آینده و در جهت گردآوری نیرو برای بهم زدن توازن قوا علیه ارتجاع حاکم و حول موضوع کانونی شده آزادی پوشش و عادی سازی آن در جامعه باشد، برای چنین ترکیبی تا حدمعینی گامی بجلو بوده و مثبت محسوب می شود و می تواند مشمول حمایت مشروط گردد. بطوری که هم گذشته تطهیر نگردد و هم جایگزین فرایندبلوک بندی اصلی جامعه حول مطالبات بنیادی و رادیکال نشود. ناگفته نماند که تاثیرآن نیز در شرایط کنونی بیشتر جنبه نمادین و موضع گیرانه دارد. بنظر، واکنش اصولی نسبت به این نوع رویدادها را تنها با ارزیابی واقع بینانه و سنجیده از وضعیت و نسبت آن با جهت گیری های اصولی و بنیادی، و نه ارزشگذاری‌‌های انتزاعی و ذات گرایایه می‌توان صورت داد.

بیاینه فعال مدنی سیاسی پیرامون دفاع از حجاب اختیاری

https://www.radiozamaneh.c om/795229

اجلاس اقلیمی سازمان ملل، نتایج و ارزیابی ها، آیا راه حلی برای بحران وجود دارد

 گفت وگو: اجلاس اقلیمی سازمان ملل، نتایج و ارزیابی ها، آیا راه حلی برای بحران وجود دارد

سرزیرشدن بحران‌های همزمان در منطقه وجهان و تمرکز یک جانبه رسانه‌ها به آن ها، عملا برخی از مهم ترین مسائل سرنوشت ساز ازجمله بحران اقلیمی و زیست محیطی را بزیرسایه برده است. بحرانی که هم اکنون هم با مرگ «خاموش» میلیون‌ها نفرهمراه است و خطررسیدن به نقطه بازگشت ناپذیرآن را تهدید می کند و درعین حال محل منازعه گسترده ای حول رویکردهای سرمایه دارانه و ضدسرمایه دارانه است و شمارزیادی از تنش ها هم از عوارض ثانوی آن محسوب می شوند

جنبش دانشجوئی تحت سرکوب حداکثری و کاپ ۲۸

۱۶ آذر و جنبش دانشجوئی تحت سرکوب حداکثری  

ما با انباشت بحران های همزمان مواجهیم. تعدد بحران ها و تمرکز حول برخی از آن ها عملا موجب شده است که برخی دیگر ولو آن‌که بسیارمهم هم باشند نادیده گرفته شوند که البته تبعاتی منفی در رشد موزون جنبش دارد. از آن نوع هستند بحران زیست محیطی در مقیاس جهانی و روزدانشجو و ۱۶ آذر در مقیاس ایران. ما باید بتوانیم درشرایط انباشت بحران‌ها به همه مهمترین آن ها به پردازیم آن‌هم از منظر نگاه رادیکال و جنبش‌های چپ و پیشرو که طبعا در مدیاهای بزرگ از این زاویه‌ها مطرح نمی شوند. در این برنامه به دو موضوع فوق و اهمیت آن ها پرداخته‌ایم. درمورد موضوع نخست علاوه برچالش‌های بزرگ موجود در نشست کاپ ۲۸ و نیز تلاشی که سرمایه داری تحت عنوان گذار به اقتصادسبز و تجدیدپذیر و یا اقتصادچرخشی در برابراقتصادمصرفی مطرح می کنند. سپس تا حدی به ریشه های های آن پرداخته شده. در مورد جنبش دانشجوئی هم با اشاره به سرکوب حداکثری دانشگاه ها و قرق کردن و مصادره کردن آن توسط حاکمان وبا درنگی بر وضعیت بغرنج و تدافعی کنونی، نگاهی به راه‌های برون رفت از آن با استفاده از رویکردخوددانشجویان پرداخته ‌ایم:

فقرگفتمان و سلاح تخریب

 فقرگفتمان و سلاح تخریب

تداوم سریال پرویزثابتی، این بار با کارگردانی شاهین نجفی و دلقکی دیگر!

گویا سریال پرویزثابتی ادامه داراست و این بار شاهین نجفی با کسی که او را «شاعرو نویسنده و فلفسه دان» خوانده نه فقط مدعی هستند که ادعای شکنجه ساواک توسط جریان‌های چپ روایت سازی دروغ و غیرواقعی است و مطلقا چنین چیزی حداقل اثبات نشده است (البته همراه با تناقضاتی که درهمین رابطه ناخواسته ابراز می دارند) و درهمین ارتباط با وقاحتی بی‌مانند و به نمایش گذاشتن چندتا باصطلاح سندنخ‌نماشده پیرامون چپ ها و هنرمندان، دقیقا به همان شیوه ساواک و ساواما والبته بسی رقت انگیزتر و حتی منحط تر از‌ آ‌ن‌ها گوی سبقت را از شیوه‌های آشنای ساواک و جمهوری اسلامی ربوده‌اند. آنچه را که بهردلیل خودثابتی و با کارگردانی منوتو نخواست و نتوانست پیرامون چپ ها تا این اندازه دریده و شرم آور بزبان بیاورد حالا از زبان این‌‌تهی شدگان بیان می شود. اما نقطه ثقل پروپاگاندای این مهارپاره کردگان، کانون نویسندگان است که حقا در این عرصه بدون هیچ مبالغه‌‌ای نقش بهترین و صمیمی ترین متحد و همکار حکومت اسلامی را بازی می کنند. ناگفته نماند که هدف و آماج اصلی آن‌ها باصطلاح شست وشوی مغزنسل های جدید و جوان است که چه بسا ذهنیتی از تاریخ گذشته و سرکوب‌های وحشیانه ساواک نداشته باشند. آنها هم چنین مشغول تغذیه گرایش‌های شبه فاشیستی سلطنت طلبان به مددمدیاهستند. بنظر می رسد که باهمه ناشی گری‌ها و اجرای نازل و تهوع آورشویشان، ماموریت تازه‌ای باشد که در پی آفتابی شدن پرویزثابتی باین حضرات محول شده باشد. روشن است که رسالت اصلی پروپاگاندای آن‌ ها علیه چپ و هرچیز و نهاد و شخصی باشد که بنظرشان رنگ و بوئی از چپ داشته باشد. آن ها فکر می کنند که بهرحال رژیم کنونی یا رفتنی است یا کنارآمدنی، و به تصورشان ازهمین حالا باید علیه چپ ها واندیشه های آن ها که طبعا در زندان‌ها و دانشگاهها و کارگران و معلمان و زنان و دگرجنس‌‌ و مردمان تحت ستم مضاعف نفوذ دارند و بیانیه ها و کنشگری این مجامع مؤید آن است، شمیشر را از رو بست!

براستی وقتی که یک مدعی هنر در کسوت «مقام امنیتی» به‌روی صحنه می رود چقدر چندش آور می‌شود!

سناریوی مقام امنیتی و اهداف او ، وظیفه نیروی چپ و ترقیخواه در این رابطه کدامند

 سناریوی مقام امنیتی و اهداف او ، وظیفه نیروی چپ و ترقیخواه در این رابطه کدامند؟ 

جنبش کارگری، پایان وقفه و چشم اندازجنگ غزه و ادعای خامنه ای درموردتغییر جغرافیای سیاسی منطقه

گسترش جنبش مطالباتی کارگران و بازنشستگان به چه معناست؟ پایان وقفه و چشم اندازجنگ غزه با عطف به سخنان جدید وزیردفاع آمریکا، و ادعای خامنه ای در مورد تغییرجغرافیای سیاسی منطقه:

جنبش دادخواهی و ضرورت تلاش برای محاکمه «مقام امنیتی» در یک دادگاه بین‌المللی

 جنبش دادخواهی و ضرورت تلاش برای محاکمه «مقام امنیتی» در یک دادگاه بین‌المللی

حال که پرویزثابتی همان «مقام امنیتی» معروف رژیم سابق و از مسئولان اصلی ساواک و همه کاره اداره سوم، پس از چندین دهه خود را آفتابی کرده و به روی صحنه آمده است و با وقاحت بی مانندی منکر هرگونه شکنجه شده و مدعی است که رؤسای ساواک زدن حتی یک سیلی به گوش افراددستگیر شده و تحت بازجوئی را ممنوع اعلام کرده بودند، و نیز با توجه به وجود مجموعه وسیعی از شواهد و مدارک غیرقابل انکار و نیز شمار قابل توجهی از بازماندگان زندانیان آن دوره که خود یا شخصا شکنجه شده و یا شاهدشکنجه های دیگران بوده اند، بی تردید چنین کسی بویژه وقتی در دسترس باشد و با پای خود به صحنه آمده باشد آن‌هم با معرکه گیری و تبلیغات گسترده و با پیام دفاع از مشت آهنین، بدیهی است که چنین شخصی برطبق موازین بدیهی حقوق بین الملل و بشر و ضرورت مقابله با خشونت و شکنجه، و اجرای عدالت‌قضائی باید بی‌درنگ در یک دادگاه بین المللی و بیطرف برای بررسی جنایت‌های گسترده اش محاکمه شده و پاسخ‌گو باشد. حتی اگر بهردلیل محاکمه و صدورکیفرخواست در دادگاه‌های رسمی بین المللی چون دیوان لاهه و یا کشوری (چون دادگاه حمید نوری جنایتکار در سوئد) دشوار باشد،‌ علاوه برافشاگری‌های دیگر، تشکیل یک دادگاه نمادین با حضور وکلاء و حقوقدانان معتبر و بیطرف همانند تجربه «دادگاه تریبونال» می تواند کمترین واکنشی باشد که او سزاوار آن است. از همین رو لازم است، و چه بسا جنبش دادخواهی و فعالان و کنشگران با تجربه آن، احتمالا خود با توجه به اهمیت این واقعه و آزمون‌های موفق تاکنونی به فکر بررسی و احیانا تدارک چنین دادگاهی افتاده باشند و چنین باد!