!به پیشواز 16 آذر همراه با دانشجویان کوه دانشگاه

به پیشواز 16 آذر، روزدانشجو، همراه با دانشجویان کوه دانشگاه!

متن کامل بیانیه دانشجویان کوی دانشگاه تهران

ما دانشجوییم!

ما دانشجوییم و عرصه دانشگاه هر روز بر ما تنگ‌تر می‌شود. هر روز که می‌گذرد داشته‌هایی که روزگاری حق طبیعی شمرده می‌شد از ما سلب می‌شود و بعد به شکل کالایی دوباره به خود ما فروخته می­‌شود. کار به جایی رسیده است که گویا خود ما نیز فردا در بازارِ رابطه دانشگاه و تجارت فروخته خواهیم شد.

  ما دانشجوییم

ما دانشجوییم و آنچه ما را بر آن داشت تا بعد از ماه‌ها پیگیری و اعتراضات متوالی صنفی همچون ۱۸ بهمن، ۱۸ اسفند، ۱۹ مرداد و البته ماه‌ها تحمل تهدید و فشار، مستقیم با مردم و مسئولان سخن بگوییم، چیزی نیست جز انبوه مصائبی که با چوب حراج زدن بر دانشگاه بر ما هجوم آورده است. این بذل و بخشش دانشگاه و آموزش عالی به بخش خصوصی به دست همان کسانی انجام می‌گیرد که قاعدتا باید اولین حامی و پشتیبان ما باشند. یعنی وزارت علوم و صندوق رفاه دانشجویی. اما افسوس که این دو نهاد پیش و بیش از همه به هستی ما که همان نهاد دانشگاهِ رایگان است حمله ور شده‌اند.

ما دانشجوییم

ما دانشجوییم و ماه‌هاست تنها و تنها به دلیل خواستن حقوق اولیه خود که بنابر نص صریح قانون اساسی باید بی چون و چرا به آن دسترسی داشته باشیم یعنی بهداشت، اسکان، تغذیه و آموزش رایگان، زیر ضرب نهاد‌های امنیتی و فشارهای حراست منکوب شده‌ایم.

ما دانشجوییم

ما دانشجوییم و به تمام کسانی که مستقیم و غیر مستقیم در این وضعیت اسفناک دخیل بوده‌اند هشدار می‌دهیم. روند کنونی حاکم بر اقتصاد کشور یعنی تعدیل ساختاری و خصوصی‌سازی افسار گسیخته که نمود آن را در دانشگاه به شکل برون‌سپاری و باز کردن پای شرکت‌های پیمانکاری به آن می‌بینیم، تنها و تنها به یک نتیجه می‌انجامد و آن تبعیض فاجعه‌بار در امکان بهره‌مندی از حق آموزش رایگان و تبعات ناگوار ناشی از آن است. وزارت علوم با سیاست بومی‌گزینی فرزندان مستعد این کشور را از حضور در بهترین دانشگاه‌های کشور باز‌می‌دارد با این بهانه که دوری از خانواده باعث مشکلات متعدد و افت تحصیلی دانشجو می‌شود، ولی همین دانشگاه تهران در جای­جای کشور نظیر جزیره کیش پردیس‌هایی راه‌اندازی می‌کند که پرداخت شهریه آن‌ها فقط در توان قشر ثروتمند جامعه است. آیا افت تحصیلی و آسیب اجتماعی مختص افراد طبقه‌ی مستضعف جامعه است و قشر مرفه دچار آسیب نخواهند شد؟

ما دانشجوییم

ما دانشجوییم و چیزی جز بنیادی‌ترین و بدیهی‌ترین حقوق خود را نمی‌خواهیم. گمان نمی‌کنیم غذا، خوابگاه و امکانات رفاهی رایگان و حق استفاده برابر از امکانات آموزشی خواسته چنان گرانی باشد که مسئولین اینچنین از شنیدن آن‌ها هراس دارند.

ما دانشجوییم

ما دانشجوییم و اعلام می­کنیم تا وقتی که این روند دانشجو‌ستیز ادامه دارد مقاومت ما در برابر آن هم زنده خواهد بود. تمام آنچه از ما گرفته شده است باید بی قید و شرط به ما باز گردانده شود و تشکل‌ها و شوراهای دانشجویی که با رای و نظر ما شکل می‌گیرند تنها نهادهایی باید باشند که برای ما و سرنوشت ما تصمیم می‌گیرند.

ما دانشجوییم

ما دانشجوییم و حق داریم از بودجه‌های سنگین فرهنگی دانشگاه تهران سهمی داشته باشیم، ما حق داریم فضایی برای فعالیت‌های فرهنگی و هنری داشته باشیم، ما اجازه نمی‌دهیم که فرهنگ و هنر دانشجویی به سرنوشت خانه هنرمندان دچار شود.

ما دانشجوییم

ما دانشجوییم و حق داریم در اندیشه محیط زیست رو به زوال‌مان باشیم. اجازه نمی‌­دهیم که مسئولین قانون اساسی را نادیده بگیرند و منابع طبیعی که حق نسلهای آینده نیز هست را حراج کنند و ریشه درختان کهنسال امیرآباد را چون درختان چنار ولی عصر و منابع آبی را چون دریاچه ارومیه بخشکانند.

دانشگاه ملک شخصی کسی نیست و باید برای همگان باقی بماند.

منبع :  http://www.radiozamaneh.com/249357