باردیگرآوای شوم جنگ طلبی!

مبادرت به جنگ همواره ازمظاهربرجسته وحشی گری و وجه  حیوانی وبدویت انسانها بوده است. وجود چنین سرشتی اگر زمانی درمراتب آغازین رشد وتکوین بشرازالزامات تنازع بقاء برای تأمین نیازهای اولیه سرچشمه می گرفت، اما به موازات رشد وتؤسعه امکانات تولیدی وزیستی تداوم آن بیش ازپیش با چگونگی مناسبات اجتماعی وامتیازات طبقاتی گره می خورد.درحقیقت شکاف بین نوع مناسبات اجتماعی با سطح توانائی ها و امکانات رو به افزایش جوامع بشری (قدرت تولید وخلاقیت)، توسل به جنگ-حتی با ابعادی مهیب تر- را به ابزاری مهم برای دست یابی به منابع ومنافع بیشتر همراه کرده است.

اهمیت کنشگری مادران پارک لاله

مبارزه مادران پارک لاله الگوئی قابل تعمیم

مادران پارک لاله  اخیرا یک باردیگر تجمع اعتراضی خود را درپارک لاله بگذارکردند.آنها هم چنین درطی بیانیه ای*1 مطالبات خود را مطرح ساخته وانتقادات خود را نسبت به ناقص بودن گزارش گزارشگرویژه سازمان ملل ابرازداشتند. محتوای این بیانیه واقدام عملی اشان وهمزمانی آن با انتشارگزارش گزارشگرویژه سازمان ملل برای ایران،باین آکسیون ویژگی هائی بخشیده است که آن را به الگوئی مناسب وقابل تعمیم والهام بخش تبدیل کرده است.هدف این نوشته درنگی برخصایص وپتانسیل نهفته درآن است.

به بهانه سرود جنبش اشغال وال استریت

تفاوت بین آرزوواقعیت    

جنبش اشغال وال استریت  برای آنها که سرمایه داری راپایان تاریخ ونظامی برای همه فصول می انگاشتند،مقوله ای نامفهوم وغیرمنتظره است.جنبشی که توانست درهمین مدت کوتاهی که از حیات آن می گذرد، گفتمان مدافعان لیبرال دموکراسی را دچارچالش ودردسرکند.مثلا یکی ازمدافعان دوآتشه بازارآزادآقای شاهین فاطمی درگفتگوبا بی بی سی می پذیرد که دفاع اوازنظام بازارآزاد  درفضای امروز عجیب وخنده داربنظرمی رسد.

آیا لیبی واقعا "آزاد"شد!؟

برقراری قوانین شریعت اولین دست آورد "انقلاب"لیبی!

زنان ازاولین قربانیان "لیبی آزاد"!

اسلام گرایان باصطلاح معتدل متحدین جدید ناتووقدرتهای بزرگ برای کنترل انقلاب کشورهای خاورمیانه وآفریقای شمالی!

ازقدیم گفته اندسالی که نکوست ازبهارش پیداست:

آیاهمانطورکه اوباما ودیگرشرکای جنگی اش درپی کشته شدن قذافی ازلیبی آزاد سخن گفته وبه سران دولت انتقالی ومردم لیبی تبریک گفته اند،براستی لیبی آزاد شد ویا درمسیرآزادشدن قراردارد،یا آنکه  قدرت دربالاترین سطوح  ازچنگ  دیکتاتورنگون بختی که دوران مصرف و عمرسیاسی اش به پایان رسیده بود و حاضربه پذیرش آن نبود به زورقوه قهریه خارج شد وبه دست غارتگران ودیکتاتورهای جدیدی،دراتحاد تنگاتنگ با  قدرت های بزرگ  وشرکت های چندملیتی برای بلعیدن تمام  عیار نفت  لیبی جابجاشد ومردم هم دراین میان نقشی جزپیاده نظام نداشتند؟

جنبش اشغال وال استریت، و برخی ویژگی های جنبش های جدید

جنبش اشغال وال استریت، و برخی ویژگی های جنبش های جدید

گرچه گسترش جنبش "وال استریت را اشغال" کنیم، درادامه والهام گرفته ازجنبش های مشابه آن درمیدان التحریرقاهره و اسپانیا( اروپا) وبخشی ازاین جنبش جهانی است، ودارای همان خصلت های عمده ای است که درنوشته های دیگربه آن پرداخته ام*1.اما درعین حال فقط ادامه ویا بیان ابرازهمبستگی باسایرجنبش ها نیست وریشه درتبعیضات ودشواری های انباشته شده وتشدید بحران اقتصادی وسیاسی درخود جامعه  آمریکا دارد. گسترش این جنبش درآمریکا را همچون سرایت آتش به ُکنده اصلی باید نقطه عطف تازه ای درعروج این جنبش جهانی دانست.

!سکولاریسم و"اسلام اخلاقی" سروش

سکولاریسم و"اسلام اخلاقی"سروش!

مقدمه: جمهوری اسلامی ملقمه ای بوده است از سرمایه داری و مذهب آنهم با سنتی ترین و ارتجاعی ترین روایت از آن. ملقمه ای که این فرصت را برای جمهوری اسلامی فراهم ساخت که ضمن دفاع همه جانبه از نظام سرمایه داری آنهم با خشن ترین و گندیده ترین صورآن، در عین حال در پشت سنگرسنت ومذهب با وقاحت کامل ژست ضدامپریالیستی و ضدسرمایه داری بخود بگیرد و در طول حیات ننگین بهترین دستاویزها را برای میلیتاریزه کردن جهان و منطقه توسط قدرت های بزرگ سرمایه داری و تقویت گفتمان لیبرالی و تضعیف گفتمان آزادی و برابری اجتماعی (سوسیالیستی) فراهم سازد.

یک ارزیابی ازاعتصاب کارگران پتروشیمی ماهشهرواهمیت آن

سرمایه داری اعم ازدولتی وخصوصی همواره تداوم سلطه واستثمار وتصاحب ثروت وقدرت  مولدین واقعی را مدیون ایجاد تشتت وشکاف های درونی اردوی کارو زحمتکشان بوده است.این نوع شکاف ها ودسته بندی ها به اشکال گوناگون ومتنوع صورت می گیرند.درحرکت اعتراضی کارگران پتروشیمی ماهشهر که دوردوم آن هنوزهم ادامه دارد،قبل ازهرچیزاین تقسیم نیروی کاربه رسمی وغیررسمی واعمال فشارهای مضاعف ناشی ازاین تبعیض ودوگانگی  بوده است که  موجب خشم و خیزش هزاران کارگر پیمان کار وغیررسمی این مجتمع شده است.ناگفته نماند که  دوگانه  رسمی وغیررسمی کردن همواره اهرم مؤثری بوده است  که بورژوازی برای تشدید فشار به هرکدام از ستون های اصلی جامعه کارگری- شاغلین رسمی وغیررسمی-،وایجاد رقابت ونگرانی های موهوم ازتقابل منافع بین کارگران سودجسته است،تاکارگران هردوبخش را به تمکین دربرابرخواستها وفرامین سرمایه وادارسازد.

پشت این پرده دختران دانشجو را به لحاظ پوشش وآرایش تفتیش میکنند(عکسی از پوشش برزنتی در مقابل در ورودی دانشگاه علم و فرهنگ در  روز اول بازگشایی دانشگاه ها.برگرفته ازوبلاگ خرافه)  

معلمان و شعاربرابری جنسیتی به عنوان شعارسال تحصیلی جدید

همانطورکه درمقاله ضرورت درهم شکستن تهاجم رژیم به محیط های آموزشی تحت عنوان اسلامی کردن فضاهای آموزشی امده است:

یک تهاجم سراسری وفراگیردرمحیط های دانشگاهی وسایرمؤسسات آموزشی را بدون واکنش های سراسری وهم آهنگ واستمرارآن نمی توان درهم شکست.درتحلیل نهائی چنین امر مهمی جزازطریق بسیج همه نیروهائی که مورد معارضه این تهاجم قراردارندناممکن است. نیروهائی که بطورمستقیم درمعرض چنین یورشی قراردارند شامل دانشجویان ودانش آموزان (وازاین طریق جوانان)،معلمان،جنبش زنان و هم چنین خانواده های دانشجوئی ودانش آموزی هستند که گستره اجتماعی وسیعی  باپتانسیل عظیمی را تشکیل می دهند، که درصورت فعلیت یافتن قادراست تهاجم رژیم را درهم بشکند.

جنبش دانشجوئی وضرورت درهم شکستن تهاجم  رژیم به محیط های آموزشی!

حکومت اسلامی درآغازسال تحصیلی جدید وبااستفاده ازفصل تعطیل دانشگاه ها ومدارس طرح تهاجمی تازه ای را باهدف اسلامی کردن محیط های آموزشی ودرواقع منعفل کردن جنبش دانشجوئی وجوانان  تدارک دیده است.البته این "انقلاب ضدفرهنگی" تازه ویژگی های خود را داشته  ودرانطباق با مرحله  گندیدگی حکومت اسلامی برای  نجات خود ازخطرفروپاشی صورت می گیرد. حکومت اسلامی ازهمان بدوپیدایش خودبیشترین حساسیت را به حوزه های فرهنگی وکنترل و بازپروی نسل های جدید داشته ومنتهای سعی خود را بکارگرفته است.بااین همه،نفس اقدام به طرحی جدید و تدارک چنین تهاجمی  بیانگرچندین نکته است: 

گفتمان "دموکراتیک" یا سوسیالیستی،کدامیک

گفتمان "دموکراتیک" یا سوسیالیستی،کدامیک؟!

دوگانگی مصنوعی

مقدمه:این نوشته شامل نکاتی درنقد مواضع رفقای جداشده درسند کنگره پانزده*1 است که درفواصل زمانی مختلف نگاشته شده است .هدف اصلی هم طرح برخی مفاهیم پایه ای چالش برانگیزی هستند که نه فقط درمیان این رفقا بلکه  درمیان طیف های گوناگون چپ وجود دارند وبه گمان من بخشی از موانع برآمد آن به مثابه یک چپ طبقاتی- اجتماعی نیرومند وفعال درمیان جنبش های اجتماعی ومبارزه ضدسرمایه داری ولاجرم گرفتار درتاروپودپراکندگی وحصارهای فرقه ای است. به مناسبت تأکید مجدد همان مواضع درکنگره شانزده*2 این رفقا،وازآنجا که  نقد های صورت گرفته برمواضع قبلی عینا درمورد سند سیاسی کنگره اخیرنیزصادق است،بی مناسبت ندیدم که سه نقد صورت گرفته  را  دریک جا باهدف تقویت صفوف چپ وعلیه فرقه گرائی ارائه دهم.

اسپانیا،دموکراسی  وتصویب برنامه ریاضت اقتصادی

پارلمان اسپانیا درچهارشنبه  6سپتامبرعلیرغم نارضایتی و اعتراضات گسترده  علیه برنامه ریاضت اقتصادی ومخالفت با تصویب آن توسط پارلمان وهم چنین واردکردن "قانون طلائئ" درمتن قانون اساسی اسپانیا،با اکثریت قاطع وتنها با سه رأی مخالف آن را به تصویب رساند.

تابستان سیاه سال 67

به مناسبت بزرگداشت فاجعه قتل عام تابستان 67

میراث خمینی برای جانشینان خود

پاکسازی زندان ها

23 سال ازآن جنایت هولناک وخونین، و آن کشتارهزاران نفری زندانیان سیاسی که اکثرا هم محاکمه ومحکوم شده بودند  در تابستان داغ سال 67 می گذرد.جنایتی که  درپی فرمان بزرگ جلاد جماران و بامشارکت مستقیم وغیرمستقیم دولتمردان وکارگزاران عمده رژیم وتشکیل کمیته های مرگ درتهران وسراسرکشوربرای پاکسازی زندان های سیاسی بوقوع پیوست.

هنوزکه هنوزاست  دست اندرکاران اصلی آن  جنایت هولناک هم چون خامنه ای ها و رفسنجانی ها موسوی اردبیلی ها....ویا  مباشران مستقیم آن هم چون نیری ها و  واشراقی ها وپورمحمدی ها با وقاحت تمام، ُسرو ُمر وُگنده، می گردند ومی چرخند وهم چنان مشغول خدمت به نظام هستند. وحتی کسی مثل رفسنجانی با وقاحتی مثال زدنی دروقایع نگاری، وقتی به مرورویدادهای سال 67 وآن تابستان خونین می رسد،سالی که پست فرماندهی تام الاختیارجنگ را نیز با خود یدک می کشید، و خود ازتصمیم گیرندگان اصلی این جنایت وازنظارت کنندگان برآن بوده است،هیچ نشانی ازردپای این جنایت دریادداشتهای روزانه وی دیده نمی شود. آیا این گونه لاقیدی درنگارش وازقلم انداختن چنین فاجعه ای ، برای وی اهمیتی درحد رفتن به یک پیک نیک تفریحی داشته است که ازاشاره به آن خود داری کرده است؟ یا آنکه ریشه دربزدلی وی دراذعان به این جنایت وتراژدی تاریخی وحسابگری های مربوط به گم کردن ردپای خود ورژیم وباصطلاح گزک ندادن به دست مخالفان و دشمنان نظام دارد؟

لیبی:

 باچشمی خندان وبا چشمی گریان!

بی تردید،سرنگونی هردیکتاتوری ی مسرت بخش است وقاعدتا مردمی که بتوانند طوماراستبدادی  42 ساله را که مثل هرمستبدی سودای موروثی کردن قدرت درخانواده خود را داشت درهم به پیچند، بایدآمادگی بیشتری برای تمرد دربرابرسربرکشیدن استبدادجدید را داشته باشند.فراتر از آن درمتن ودرراستای مبارزه با جنبش ضداستبدادی است که جنبش انقلابی می تواند گفتمان، مطالبات وصف آرائی خود را بطورمستقل برپاکند وحتی افزون برآن، سرنگونی حکومت مستبدی مثل قذافی می تواند دردامن زدن به جنبش ضداستبدادی وتقویت روحیه آنها درمنطقه مؤثرباشد.با این همه  

انگلیس:شورش به حاشیه رانده شده گان

انگلیس:شورش به حاشیه رانده شده گان!

انگلستان ازهمان زمان که مارکس کتاب کاپیتال  را درآنجا به نگارش درآورد، ازجهات گوناگون یک کشورتیپیک سرمایه داری بوده است.عروج نئولیبرالیسم نیزدرزمان خانم تاچراز همین جا صورت گرفت. حتی پیوند اتحادیه-حزبِ مدنظرمارکس وانگلس که به عنوان الگوئی برای گذارمسالمت آمیزبه انقلاب سوسیالیستی درکشوری استثنائی چون انگلیس احتمالش می رفت،عالیترین ودرعین حال انحطاط یافته ترین شکل خود را درادغام  این نهادها و مؤسسات باسیستم سرمایه وفراروئیدن آن به حزب بورژواشده کارگری-حزب کارگر-درانگلستان به نمایش گذاشت. 

نگاهی به دوانتقاد پیرامون اهمیت مبارزه برای سبک زندگی( آب بازی جوانان)!*

اگرخواننده به کل مطلب توجه کند معلوم است که ازصدرتاذیل نوشته دردفاع ازحق انتخاب سبک زندگی وشادی به مثابه یک نیازفی نفسه و دارای اصالت  نوشته شده است. والبته دربخش بعدی هم این مساله باتأکید بیشتری مطرح خواهد شد.اما تا آن موقع خواستم به یکی دوسؤال وانتقاد ضمن تشکرازدقت ونقددوستان پاسخ بدهم:

دراهمیت جنبش حق انتخاب سبک زندگی

دراهمیت جنبش حق انتخاب سبک زندگی(1)

بجثی پیرامون ارزیابی از آب بازی جوانان ونوجوانان!

مقدمه:باخواندن گزارش هائی پیرامون تجمع جوانان برای آب بازی درتهران،احتمالا مانند بسیاری ازخوانندگان آن این گزارشها،باتحسین ارابتکارجوانان ومشاهده غافلگیری و خشم رژیم، ازکنارقضیه گذشتم. بنظرم نکته غامضی درآن وجود نداشت. قاعدتا برای همه کسانی که با ماهیت رژیم جمهوری اسلام آشنایند،همین که عده ای جوان توانسته باشند تجمع مستقلی ازحاکمیت برای تفریح وشادی وباهم بودن دروسط روز در پایتخت کشوربرگزارکنند،بویژه که شرکت کنندگان مختلط ازدخترو پسرباشند وبرای این قرارومدارخود ازشبکه فیس بوک هم  استفاده کرده باشند، همین برای درک خشم رژیم و حتمیت وقوع "جرم" درحکومت اسلامی کافی بود.هم چنین برای  چنین کسی نباید پوشیده باشد که این گونه اقدامات درچهارچوب انگ توطئه های نرم دشمن طبقه بندی شده  ونشانه ورود دشمن به حیات خلوت رژیم است. اما 

گذشت آمنه وخشونت نهادی شده درقانون قصاص

پیروزی مهر برکین!

آمنه بهرامی  که  قربانی خشونتی سبعانه بود،ازمیان دوگزینه انتقام وگذشت که به موجب قانون قصاص اسلامی  دربرابرش قرارداشت، سرانجام گذشت را برانتقام ترجیح داد.بی تردید این تصمیم آسان بدست نیامد،بلکه حاصل نهائی کشاکشی  سخت وطولانی دردرون وی بود. باین ترتیب اونشان دادکه علیرغم آنکه قربانی خشونتِ عریان مردی بیرحم و سنگدل قرارگرفته بود وخشم ونفرت درتمامی وجودش شعله می کشید،اما سرانجام این نگاه انسانی وفراخشونت به بزه کاری بود که بروجود او غلبه می یافت. 

نکاتی پیرامون اهمیت  پیوند جنبش مطالباتی وجنبش آزادیخواهانه دراستراتژی ضدسرمایه داری

درجامعه طبقاتی مبارزه طبقاتی- صرفنظرازاشکال وشدت آن- همواره جاری است  وازآن گریزی نیست. گرچه تمامی تلاش های بورژوازی ومدافعان سیستم تلاش می کنند که عناصراصلی این مبارزه ازهم جدا کرده وبابیرون کشیدن چاشنی آن را  حداکثربه رفرمی در درون سیستم ومطالبه ازآن تقلیل دهند.دورکن اصلی این مبارزه طبقاتی پیوند مطالبات اقتصادی(ومعیشتی) با مطالبات سیاسی است.

رابطه جنبش و "چه بایدکرد

رابطه جنبش و "چه بایدکرد"!

برسم معمول "چه بایدکرد" را از "نخبگان" وصاحب نظران می پرسند.ازهمین رومراجعه به جنبش ها با بی شماران سوژه، برای یافتن پاسخ این سؤال قدری عجیب می نماید،اما درواقع معادله برخلاف آنچه که درظاهربنظرمی رسد برعکس است:هرجنبش واقعی متضمن هم سؤال است وهم پاسخ.بنابراین آموزگارومنشأ اصلی پاسخ های واقعی برای این نوع پرسش های پایه ای صرفنظرازمیزان صراحت وشاخ وبرگ یافتن، خودجنبش هاهستند. ازآنجا که آموزگارخوب  درعین حال باید شاگردخوبی هم باشد،با مراجعه به جنبش وخیره شدن برآزمون آن-هم چون کتابی زنده ودرحال نگارش- می توان به یافتن پاسخ های واقعی  نزدیک ترشد.

!برآشفتگی ازپرسش گری

ارتش چرا ندارد!این عبارت آشنا و معروفی بوده است که ازدیرباز بیان کننده مدل ساختار نظامی- والبته نه فقط نظامی - درجوامع طبقاتی بویژه درجوامعی خوگرفته با استبدادمستقیم بوده است. برای عده ای از چپ ها هم متأسفانه  "سازمان کمونیستی" همان ارتشی است که درآن پرسش گری جائی ندارد.نمونه اش نوشته ای است که اخیرا تحت عنوان "پرسش ازچه کسی"*1  به امضاء ر.یوسف لنگرودی درسایت رفقای جداشده درج شده است.