قتل تکان دهنده داریوش مهرجوئی و وحیده محمدی فر، و مظنون اصلی؟
در پی ارتکاب جنایت نسب به‌فیملساز و کارگردان برجسته و سرشناس و همسر و همکارش، به‌دلیل شباهت زیادی که به قتل‌های زنجیره ای به‌ویژه داریوش و پروانه فروهر داشت، افکارعمومی به سرعت انگشت اتهام را چه به تلویح یا تصریح متوجه رژیم کرد. همانگونه که کارآگاهان خبره در یافتن ردپای یک قاتل حرفه ای، اول از همه سراغ کسی می روند که سابقه و شیوه عملکردمشابهی دارد!. گرچه کارچرخانان رژیم با توجه به‌‌ابعاد بی اعتمای عظیم جامعه به حاکمیت و نیز ناتوانی و تناقض همیشگی در جورکردن قافیه‌ها و ارائه توضیح اقناع کننده، این بار تلاش کرد که به‌سرعت واکنش نشان‌داده و اجازه ندهد که « کلان رسانه افکارعمومی» و البته در ذیل آن دیگررسانه‌ها و یا شبکه‌های اجتماعی پیشدستی کرده و خلأ را پرکنند. چنان‌که وزیرکشور و رئیسی و رئیس قوه قضایه رسانه‌‌های گوش به فرمانشان بلافاصله ژست بررسی سریع پرونده گرفته و با دادان اطلاعاتی ( احتمالا ساختگی) چون دستگیری سریع چندمظنون و غیره را تیترکردند که شاید این بار بتوانند با فریاد‌آی دزد آی دزد، کی کی بود من نبودم، از داوری «رسانه» افکارعمومی سبقت بگیرند.
