همترازشدن شی با مائو و سودای ریاست مادالعمری
آدم های «خیلی بزرگ» فقط به «بزرگ بودن» در زمانه خود بسنده نمی کنند و بفکرتحمیل آن به تاریخ و به آیندگان هم می افتند. چین که اکنون به بزرگترین کارخانه تولیدکالاهای مصرفی جهان تبدیل شده است و به برکت کسب رتبه اول آلایندگی طبیعت و زیست بوم بشر در کناردیگر رقبا به هزینه مردم جهان به یک قدرت سرمایه داری جهانی و رقیب آمریکا تبدیل شده است، گرچه خود آن را »سوسیالیسم چینی» می نامد و بهمین بخاطر شی جین پینگ هم به پاس رهبری چین به یک قدرت بزرگ با برچسب سوسیالیسم حاضر نیست از هم ترازی خود با مائو و مادالعمری خود ذره ای کوتاه بیاید... این که چه زمانی بخواهد و بتواند از مائو هم سبقت بگیرد هنوز برکسی روشن نیست!
*- حزب کمونیست چین شی جین پینگ را هم تراز با مائو دانست
وسوسه تمرکزقدرت، از جنس گناه نخستین است که انسان مرتکب شد و ظاهرا تا قیامت با او همراه است!. پویش به تمرکز و یکدست شدن قدرت، از ذات و ماهیت قدرت جدانیست. قدرتی که از بدنه جامعه جدا و نهادینه شود، همواره به گونه ای سرشتی میل به تمرکزدارد.
