ایران تریبونال در برابر چالش های جدید

تریبونال در برابر چالش های جدید

ایران تربیونال با برگزاری دادگاه نمادین پیرامون دادخواهی قتل عام شدگان دهه60 و به پایان رساندن یک مرحله، وارد دور تازه ای از فعالیت خود می شود. ورود به مرحله جدید البته با پرسش ها و چالش های جدیدی همراه است. مهم ترین پرسش و چالش مربوط به  نحوه پیش برد حکم صادرشده است که خواهی نخواهی تریبونال را در مقابل گزینش بین دو رویکرد و جهت گیری ماهیتا متفاوتی قرارداده است. بدیهی است که این چالش ها باید در درجه اول با مشارکت خود خانواده جان باختگان، نقد مسیرطی شده و شفاف سازی راه پیشروی با در نظرگرفتن اهداف والای جنبش دادخواهی و معطوف به افشاء ریشه های فاجعه و تقویت پایگاه اجتماعی و جنبشی دادخواهی و حفظ استقلال آن صورت گیرد. دشوار بتوان  بدون نقد و جمع بندی از حرکت تاکنونی و اصلاح کاستی ها و اشکالات آن، با چالش های جدید دست و پنچه نرم کرد. گرچه با طی  یک مرحله و روشن شدن نتایج نسبی و اولیه آن باسهولت بیشتری می توان  به نقد و بازبینی مسیرطی شده پرداخت و حتی از برهان خلف یعنی  مبنا قراردادن نتایج بدست آمده، سود جست.

انقلاب مصر و مهمترین ویژگی ها

 انقلاب مصر، آموزه ها و مهم ترین ویژگی ها

برش سیاسی از آن چه که در مصرمی گذرد، نکات مهم و جالبی از  چگونگی دینامیسم پیشروی انقلاب بزرگ مردم مصر وچالش های پیشاروی آن را در برابرما می نهد. این  تجربه که هم اکنون با اشغال میدان تحریم و محاصره کاخ ریاست جمهوری موجب ترس و آشفتگی درصفوف حاکمان جدید و حتی خروج موقتی رئیس جمهور ازمقر خود گشت ( از ترس اشغال کاخ)، بیش از ده روز است که به خروش و برآمد عظیم خود ادامه می دهد و به رکورد 18 روزه  تظاهرات توده ای و گسترده  برعلیه  مبارک  و سرنگونی آن نزدیک می شود، درعین حال که هنوز درنیمه راه است  بویژه برای مردم ایران که یک انقلاب ناکام را پشت سرگذاشته اند و هنوزهم نتوانسته اند طعم تلخ شکست یک انقلاب را از ذائقه خود بزدایند، و فراتراز آن سه دهه است که با  ضدانقلاب مهیب بیرون آمده از دل انقلاب دست بگریبانند، دارای دستاوردهای مهمی است. ازهمین رو  خیره شدن به تجربه زنده  انقلاب مردم مصردارای اهمیت زیادی است.

نقد بر مقاله آقای سعید رهنما

پاسخی کهنه به  یک سؤال قدیمی :

"آیا دوران سرمایه داری به پایان رسیده است"؟*1

مقدمه: سؤال فوق عنوان نوشته آقای سعید رهنماست که در پاسخ به "چه باید کرد" و چگونگی برون رفت"چپ رادیکال" از بحران نگارش یافته است و نوشته حاضر نقدی است برآن.

در پاسخ به چند انتقاد پیرامون سیاست..

در پاسخ به چند انتقاد پیرامون دولت اسرائیل و سیاست نسل کشی:

با تشکراز ابراز نظر و انتقاد دوستان خواننده،* بدلیل اهمیت این رویداد نگاهی به رئوس اصلی مطلب نگاشته شده بی فایده نیست و با پوزش ازبلندی پاسخ :

اسرایئل و ارتکاب به جنایت جنگی

دولت اسرائیل: نسل کشی و ارتکاب جنایت جنگی

 آیا باز گرداندن غزه به قرون وسطا، بخوانید ایجاد سرزمین سوخته وعاری از هرنشانه و تمدن کنونی، سخنی که وزیر کشوراسرائیل با افتخارتمام آن را بیان داشته است و هواپیماهای اسرائیل شبانه روز با صد ها پرواز درحال انجام آن هستد، غیراز ارتکاب به جنایت جنگی و جنایت علیه بشریت نام دیگری دارد؟

اعتصاب سراسری در اروپا ونقاط قوت و ضعف

تظاهرات کارگری هم زمان در 23 کشور اروپائی، و نقاط قوت و ضعف آن

روزچهارشنبه 14 نوامبر91 اروپا  شاهد اعتصابات و تظاهرات گسترده ای در پاسخ به فراخوان کنفدراسیون اتحاددیه ای اروپا بود که حدود چهل اتحادیه از آن حمایت کرده بودند. این اعتصاب و تظاهرات میلیونی  بویژه در اسپانیا و فرانسه و یونان و پرتغال و ایتالیا و بلژیک وسیع تر از سایرنقاط بود. خواست اصلی تظاهرکنندگان مقابله با سیاست ریاضت کشانه اقتصادی ترویکای حاکم بر اروپا  و تحت عنوان" روز بسیج عمومی علیه ریاضت اقتصادی" بود

بازهم جنایتی دیگر

  جرمش این بود که اسرار هویدا می‌کرد:

 

حکومت  آدم خوار و بازهم جنایتی دیگر!

وقتی رفسنجانی از خدا نا امید می شود

جنگ قدرت و ربوده شدن فرزند رفسنجانی از تخت بیمارستان!

وقتی رفسنجانی از خدا ناامید می شود  و به دادگاه جمهوری اسلامی پناه می برد!

اعتراضات مردم یونان و یک سوال چالش برانگیر

تصویب برنامه بسته ریاضتی با وجود اعتصاب سراسری و محاصره پارلمان، و یک پرسش چالش برانگیز

حتما بسیاری این تیترتکان دهنده رسانه های مختلف در مورد اعتراضات اخیر یونان را خوانده اند*: پارلمان یونان در محاصره دهها هزارتن از معترضان خشمگین و درحالی که هم چون نگینی از سوی سه ردیف محافظان سرتا پا مجهزمحافظت می شد، بسته ریاضتی تازه ای را به تصویب رساند. بسته ای که طبق دستورالعمل  ترویکا و بخصوص کمیسیون و بانک مرکزی اتحادیه اروپا، شرط دریافت قسط تازه ای از وام ها بود. هدف  جلب اعتماد بازار عطشناک سرمایه بود که البته تا پوست و استخوان باقی است هیچگاه سیر نخواهد شد. 

درباره انتخابات آمریکا

انتخابات آمریکا و کانونی شدن جدال ها حول "طبقه متوسط"!

آیا واقعا درآمریکا آن گونه که وانمود  و ادعا می شودجنگی بین طبقه متوسط و اشراف درجریان است؟!

انتخابات آمریکا با وجود آن که  همیشه  بین دو حزب اصلی صورت می گیرد و تا آن جا که به راستاها و جهت گیری های اصلی و استراتژیک درسیاست های داخلی و بین المللی برمی گردد،معمولا اختلاف مهمی با یکدیگرندارند و در چهارچوب وفاداری هر دو حزب به سیاست های بازار آزاد  و تأمین منافع و نقش برتر آمریکا در جهان صورت می گیرد، اما همان اختلافات نه چندان مهم  بخصوص در نحوه برخورد با بحران اقتصادی و  بیکاری، حقوق زنان و دگرباشان جنسی، محیط زیست و درحوزه هائی از  سیاست  خارجی،  بخصوص در مقاطع بحرانی اهمیت زیادی پیداکرده و به صف آرائی های متقابلی منجرمی گردد. 

بحرانی که از کنترل سران حکومت خارج می شود!

خامنه ای به عنوان  حلقه نهائی هرم قدرت تا چه حد قادر به کنترل تنش های درون حکومتی است؟

نامه نگاری ها و یقه گیری های  تند و تیز  بین رئیس جمهور و رئیس قوه قضائیه بار دیگربرشی از آن چه که در درون ساختارقدرت می گذرد و ازعمق و شدت آن ها، در برابرما می نهد. 

صدور حکم جنایت علیه بشریت

صدور حکم جنایت علیه بشریت، توسط دادگاه ایران تریبونال

دادگاه نمادین ایران تریبونال روز گذشته در لاهه مرحله دوم  محاکمه  حکومت اسلامی را به اتهام ارتکاب جنایت در دهه اول حیات خود به پایان رساند و دولت جمهوری اسلامی را به ارتکاب  جنایت علیه بشریت محکوم ساخت و خواهان  تشکیل کمیسیون  پیگیری و تحقیق این جنایت درسطح مجامع جهانی گشت و این که  دولت ها باید طبق قوانین بین المللی به پیگرد مقامات ایرانی که مرتکب جنایت علیه بشریت شده اند اقدام نمایند.

تریبونال و دوچالش مهم

دادگاه ایران تریبونال و دو چالش مهم پیشاروی آن

صف آرائی و کشاکش  پیرامون ایران تریبونال، هم چنان تداوم یافته و  تشدید هم شده است و دامنه موضع گیری و افشاگری علیه یکدیگر حتی بعضا به رسانه های سلطنت طلب هم کشیده شده است*1. همان طورکه در مطلبی با عنوان تریبونال و کشاکش پیرامون آن *2 اشاره کرده بودم، شیوه برخورد نادرست با جنبش ها ( از جمله جنبش دادخواهی) و بی توجهی به نحوه تکوین و بالیدن آن ها، و بطور اخص رویکرد سکتاریستی و تخطئه گرانه از یک سو و دنباله روی از سوی دیگر، موجب تشدید  تفرقه و جدائی بیشتردر میان صفوف چپ ها، آن هم در شرایطی که تعمیق شتابان بحران ضرورت تقویت همگرائی نیروهای رادیکال و چپ را می طلبد شده و دو قطب متضاد و واگرای حامیان و مخالفین پروپاقرص در دو سوی آن سنگرگرفته اند و هر کدام با دفاع آتشین از مواضع و رویکرد خود به  تصریح و یا به تلویح طرف دیگر را  پادو و دستکم همسو با دشمن - قدرت های امپریالیستی و حکومت اسلامی- متهم می کنند.

دوچالش مهم تریبونال

 ایران ترییونال و دوچالش مهم

صرفنظراز چالش های فرعی و کوچک  ایران تریبونال برای تبدیل شدن به یک جنبش گسترده دادخواهی و وفادارماندن به خواست ها و آمال جان باختگان  اساسا  با دو چالش مهم در حرکت خود مواجه است:

گذر و نظر:

خود خوارگی مهم ترین دشمن حکومت اسلامی!

بازی با برگ تازه: نامه سرگشاده به افکارعمومی توسط  عفت مرعشی همسررفسنجانی*

تنگ شدن بیش از پیش فضای تنفس حتی برای خودی های سطح بالا در جمهوری اسلامی که درگیرجنگ قدرتی همه جانبه هستند* ، کار را بجائی رسانده است که  همسریکی از چند بنیان گذاردست اول نظام  متوسل به حربه افکارعمومی شده است. به راستی چه دریای بیکرانی است این افکارعمومی که هرکسی ولو از تبارالیگارشی حاکم که افکارعمومی زخم خورده از آن است، زمانی که از مقابله با زورگوئی  باندهای رقیب و فرادست ناتوان می گردد، برای گشایش درکار گره خورده خود به  آن پناه می برد! 

موج بلند بحران، ویژگی ها و پی آمدهای آن(1)

بحران در چند پرده:

پرده اول: خامنه ای  زمانی که تمام قد درپشت گزینش احمدی نژاد به عنوان رئیس جمهورقرار داشت، در پاسخ به نگرانی  اهالی حوزه  نسبت به عملکرد رئیس جمهور منتخب خود گفته بود، که با گزینش وی خیالش از جانب دوچیز راحت شده است: نخست حاکمیت دوگانه در قدرت و دیگری نسبت به  دیدارها و گفتگوهای رئیس جمهور با مقامات سایرکشورها در سفرهایشان به خارج. هم او گفته بود که در دور گذشته وقتی رؤسای جمهوری به خارج سفرمی کردند نگران بودم که در مذاکرات چه خواهند گفت و چه قرار و مدارهائی خواهند گذاشت  ولی اکنون خیالم راحت است (نقل  به معنا).

حذف نام مجاهدین از لیست سازمان های تروریستی و ادعای بهم خوردن توازن قوا!

رخدادی که توازن نیرو ها را بهم می ریزد!

بالأخره پس از سال ها تلاش، دولت آمریکا نام مجاهدین خلق را از لیست سازمان های تروریستی بیرون کشید. این اقدام برای مجاهدین به معنی پایان یک دوره  و شروع  دوره تازه ای از حیات سیاسی اش  می باشد. تا آن جا که به موضع رسمی وزارت امورخارجه آمریکا برمی گردد دلایلی چون محکوم کردن علنی خشونت، عدم تأیید هرگونه عملیات تروریستی درطی یک دهه اخیر و بالأخره همکاری در بستن اردوگاه اشرف از دلایل اصلی این تصمیم گیری بوده است. و البته همان طورکه از بیانیه وزارت خارجه برمی آید در رویکرد تازه، آمریکا بزرگوارانه ازدغدغه هائی چون آزار و اذیت اعضاء سازمان و ساختاربسته و مواضع غیردموکراتیک آن ( از جمله آن که  سی سال است که رأسا برای مردم ایران رئیس جمهور "موقت" انتخاب کرده) غمض عین کرده است.

اوج گیری جنگ قدرت و دستگیری فرزندان رفسنجانی!

آغاز دوره ای پرتلاطم که بطور نمادین  با دستگیری فرزندان رفسنجانی کلیک خورد!

افول ستاره اقبال احمدی نژاد و روند کنترل و کاهش اقتدار و اختیارات قوه مجریه، خواهی نخواهی موجب خلأی گشته است  که باندهای رقیب درساختارقدرت می کوشند که هرکدام سهم بیشتری ازآن را به چنگ آورند و از هم اکنون مهرخود را برروندهای دوران حساس تا انتخابات ریاست جمهوری  آینده به کوبند. دراین رقابت فشرده پای خامنه ای، رفسنجانی،  جبهه متحد پایداری  وبخصوص اصول گرایان سنتی (و از جمله مؤتلفه و تشکل های اقماری آن) که  خیزبلندی را  برای تحقق سودای قبضه همزمان سه قوه مجریه و قضائیه و مقننه  برداشته اند، درمیان است.

منشورها و بازارمکاره سیاست

منشورها و بازارمکاره سیاست!

منشوری که به بازار نیامده ورشکست شد!

جامعه ما درتب و تاب بحران گذار به دوران پس از جمهوری اسلامی است. از همین رو آکتورها و جریانات گوناگونی بعضا با سودای ساختن بدیل و بدست گرفتن سکان جنبش ضداستبدادی-مطالباتی، و تبدیل "گفتمان" خود به گفتمان فرادست، و بعضا تأثیرگذاری بر روند رویدادها یکی پس از دیگری وارد صحنه می شوند تا شانس خود را در این بازار مکاره بیازمایند.

چپ و چرخه بازتولید موقعیت بورژوازی

چپ و چرخه بازتولید موقعیت بورژوازی!

                                                                                                                                   

ضرورت اتخاذ مشی مستقل و ضدسیستم توسط چپ با نگاهی به انتخابات فرانسه پس از گذشت چهارماه.

بالأخره از مرکولاند تا مرکوزی چه قدر راه بود؟!.این سؤالی بود از کسانی که مشغول توهم پراکنی پیرامون انتخاب  فرانسه بودند و در تلاش برای روانه کردن  نارضایتی عمومی به سیکل معیوب گزینش از میان بد و بدتر. البته راه درازی بین آن دو نبود. اکنون نزدیک چهارماه از انتخابات فرانسه و ریاست جمهوری فرانسوا اولاند می گذرد.