!سه ویژگی خیزش اخیر جنبش فلسطین
محل واقعی منازعه کجاست؟
انتشارفایل صوتی ظریف که رعشه براندام نطام
افکنده از چه چیزی حکایت می کند؟ و چرا تا این حدموجب شوک و زلزله سیاسی در داخل و
به ویژه ساختارقدرت شده است؟ اهمیت اصلی آن در چه چیزی است؟
در برنامه چشم اندازها این هفته، در باره نتایج مذاکرات ۴+۱ ورژیم اسلامی و چشم اندازهای آن در بستر بحران اقتصادی و کرونایی ،اعتراضات مال باختگان بازنشستگان و پیش بینی های ادامه وگسترش این اعتراضات ،انتخابات ۱۴۰۰ وسیاست چراغ خاموش بیت رهبری، و معنای برنامه «نئوکنیزیانیسم دولت بایدن در شرایط بحران بزرگی که سرمایه داری با آن درگیراست...
نظریه «دولت های غارتگر» چه نسبتی با سرمایه داری واقعا موجود دارد؟
آیا از این منظر می توان با رویکرددولت محور به مقابله مؤثر پرداخت؟
پیشینه:
در نقدمقاله «راهی دیگر»* در انتقاد به دولت گرائی در صفوف چپ (سنتی)* که در آن از سیاست ورزی و کنشگری جامعه محور در قبال رویکردهای دولت محورچپ(سنتی) دفاع می شد، تأکیدداشتم که ضمن ضرورت نقددیدگاه جان سخت دولت گرائی در نزدچپ سنتی لازم است بین دو نوع رویکردجامعه گرائی خط تمایزروشنی کشیده شود؛ یعنی بین «جامعه گرائی فعال و ضدقدرت» با «جامعه گرائی انفعالی و همزی با قدرت»، که بعنوان جامعه مدنی بستری برای اعمال هژمونی قدرت بر جامعه بشمار می رود. درحقیقت مدت مدیدی بود که در عرصه سیاسی ایران (علاوه بر اصلاح طلبان به عنوان جناحی از حاکمیت ) شاهدنگاه دولت-محور از منظراصلاح طلبی یا تحول طلبی، به کنشگری در عرصه «جامعه مدنی» ولی در اساس معطوف به قدرت و سودای حضور در قدرت در سطوح کوناگونی از شوراها تا مجلس و دولت و ایجادتوهم امکان تغییر از بالا و از طریق به اصطلاح نهادهای انتخابی بوده ایم.
چندگفتگو پیرامون اوضاع ایران و جهان، از قرارداد۲۵ ساله تا برنامه نئوکینزیانیسم بایدن
در برنامه چشم اندازهای این هفته، علی دماوندی با تقی روزبه، د رباره اوج گیری کرونا د رایران ،جنبش سراسری بازنشستکان وکارکران برای واکسیناسیون فوری و رایگان وسراسری مردم ایران، سیاست کرونایی حکومت اسلامی، انفجار نظنز و هدفها و دلایل وعناصر پشت پرده آن ،افزایش سرعت وتوان غنی سازی ۶۰در صدی و مذاکرات با قدرتهای بزرگ و هدفهای کوتاه مدت و دراز مدت طرفین ماجرا، انتخابات ۱۴۰۰ وممنوعیت حسن خمینی بعنوان کاندید وسیاست حکومت اسلامی برای این دوره از انتخبات ، ودر آخر در باره طرح اقتصادی بایدن برای بازشازی ایالات متحده وهدفهای آن گفتگو کرده است. در پایان سخنان جعفر عظیم زاده را در باره اسماعیل عبدی و درخواست آزادی اووهمه ی زندانیان سیاسی
پیمان نامه ۲۵ ساله رژیم های چین وجمهوری اسلامی، گفتگوی سعید افشار با احمد علوی و تقی روزبه
در این گفتگو نگاهی داریم به سالروز رفراندم جمهوری اسلامی و پیامدهای آن « آری » میلیونی و تشابهت ها وتفاوت های آن با کارزارهای سلبی نظیر کارزار « نه به جمهوری اسلامی»، موج چهارم کرونا و جنایت سازمانیافته حکومت اسلامی با پیگیری سیاست مصنونیت باصطلاح گله ای و تحریم واکسن های اصلی جهانی و هم چنین نگاه مجددی داریم به قرارداد ۲۵ ساله ی رژیم اسلامی و پروبلماتیک های مربوط به آن ...
ایستاده در ملتقای سلطنت و جمهوریت در قابی با هنرمندان، به چه معناست؟!
بیانیه ای با عنوان «نه» به جمهوری اسلامی با امضاء رضاپهلوی به همراه اسامی عده ای از سلطنت طلبان و شماری از طیف جمهوری خواهانِ ( بی یال و دم اشکم؟)، در فیگوری با هنرمندانی ایستاده در یمین و یسار، و نیز محتوای فایل صوتی مبنی بر ترجیح شخصی جمهوری خواهی به نظام سلطنتی، گرچه طرح آن فی نفسه بی سابقه نبود، اما آن چه که این بار به آن ویژگی خاصی بخشیده است، همانا بسته بندی و فرم تازه آن در بازارمکاره سیاست است. پیام اصلی آن است بیائید به رقابت های دو باشگاه سلطنت و جمهوری پایان دهیم و تیم مشترک و نیرومند و تازه نفسی بسازیم تا شاید از این طریق بتوان به دروازه دشمن گل زد. گذرزمان نشان خواهد داد که آیا یک تیمه شدن این دو«باشگاه» به معنی حل و فصل منازعات دیرینه پیرامون نوع حکومت داری است یا آن که صرفا صورت مسأله را حذف و دعواها را به درون تیم انتقال داده است. البته تشکیل یک تیم واحد به معنای آن است که هویت ها و محتواها، چنان به یکدیگرنزدیک شده باشد که دیگر دعواها را فاقدموضوعیت کرده باشد و دعواها صرفا برسرنام و شکل و باصطلاح بر سرلحاف ملا باشد. تا جائی که اکنون رضاپهلوی هم ظاهرا تفاوتی بین این گزینه ها قائل نیست و حتی می توان گفت که سودای تعویض زین و اگر بتوان گفت «مصادره جمهوری خواهی»، او را کاتولیک تر از پاپ کرده است!
کرونا در یکسالگی ، تاثیرات آن بر تحولات و نظم کنونی جهانی،درکنارتخولات سیاسی هفته: در ایران و منطقه
یک نمایش خیابانی!
علاوه بر این پرفورمنس ارتباط مستقیمی با مخاطب خود دارد و یک بازی رفت و برگشت را می توان میان مخاطب و اجراگر مشاهده کرد. حضور مخاطب در یک اجرا می تواند در روند آن بسیار تاثیرگذار باشد.
پرفورمنس یکبار اتفاق می افتد و در صورت تکرار دیگر پرفورمنس نخواهد بود....
آن چه که در جلوی مجلس شورای اسلامی اتفاق افتاد یک پرفورمانس واقعی بود.
سرنوشت حباب های سیاسی!
این بار البته تاکتیک ورودبه صحنه عوض شده است،بجای علم کردن جریان هائی چون فرشگرد، با شماری از هنرمندان خوانندگان و ورزشکاران و .... و گنجاندن نام بدون طرح عنوان در لیست امضاء ها. با این وجود، بعیداست که این نوع جاسازی هم بتواند پیام «همه با من» نهفته در این فراخوان را از دیده ها پنهان سازد.....
در همین رابطه نگاه کنید به مطلبی پیرامون این نوع سریال های حبابین که که قبلا نگاشته شده است:
گفتگوی هفته: بحران هسته ای به کجا می رود؟
طرف های هسته ای و ماجراجویی های حومتی
تشدید منازعات حکومتی و بن بست دولتی
انتخابات کاملا مهندسی شده ۱۴۰۰ و تلاش برای داغ کردن آن
بخش دیگری از انقلاب بهمن و مکانیزم عروج هیولای اسلامی ،مشخصات و گفتمان آن
گفتگوی هفته در چشم اندازها: پیرامون تحولات و چالش های کنونی بحران هسته ای، معنای انتخابات پرشور در نزدخامنه ای و بالاخره بخش سوم تحلیل شکست انقلاب بهمن
در برنامه ی « چشم اندازها» در بخش اول: در باره تحولات سیاسی هفته، سالگرد انقلاب ۵۷ وعروج خمینی به قدرت، حذف خمینی از بیانیه سالگرد سقوط رژیم سلطنتی، و شعارهای مرگ بر روحانی و معنای آن، و نکاهی به دست اندازهای مربوط به برجام و تقلاها برای بازگشت به آن، و د ربخش دوم به انقلاب ۵۷ و گفتمان های رایج ، همپوشانی برخی از گفتمان ها و زمینه های بین المللی و ملی عرو ج روحانیت به ولایت مطلقه می پردازیم . سکوت و همراهی، سازش و عدم حساسیت بخش های بزرگی از جامعه ، خصوصا بخشهای مدرن وسکولار جامعه ایران را در عروج گفتمان اسلامی و تحکیم قدرت روحانیت، از طریق هم پوشانی در پاره ای حوز ها موردنقدو بررسی قرار می دهیم:
|
چرا رژیم از بنیان
گذارخودهم عبور می کند!
یکی از ویژگی های شرایط کنونی بحران در حکومت اسلامی، عبور رژیم از «خود»است:
از سیاست نه شرقی نه غربی به سوی سیاست راهبردی اتحادبا شرق (روسیه و چین)، از حوزه «نوسکولار» قم به سوی یک حوزه ای که فقه آن و تمامی فتواها و آموزش هایش باید در حمایت صددرصداز مواضع و سیاست های رهبری و نظام باشد. از گزینش ریاست های جمهوری به شیوه تاکنونی اش به سوی دولت های اسلامی انتصابی، از احزاب دوقطبی اصول گرا و اصلاح طلب به سوی دولت حزب فقط حزب اله، از حرمت سلاح های هسته ای به سوی حلال سازی آن و از قانون اساسی و... و بسیاری عرصه های دیگر.
وقتی «گربه» مجبور می
شود پنجول بکشد! و تضادهای درونی رژیم واردمدارجدیدی می شود!
سخنان و هشداروزیراطلاعات پیرامون رانده
شدن رژیم، آنهم در سیما و رسانه رسمی، به سمت تولیدسلاح هسته ای از جهات مختلفی
جائز اهمیت است و باردیگر این سوال را که رژیم ایران به کدام سمت حرکت می کند
زیرذره بین قرارداده است. سخنگوی آمریکا آن را بسیار نگران کننده خوانده و تلاش می
شود که از معنا و دلالت های آن پرده برداری کنند. قبل از او صالحی رییس سازمان انرژی هسته ای از
دست یابی ایران به تمامی آستانه های تولیدهسته ای سخن گفته بود و قبل تر هم هم او پس
از آن که نقش و وظایف و اختیارات دولت در این حوزه عملا از آن سلب شده و با دورزدن
حتی شورای امنیت ملی کشور و واگذاری صوری آن به مجلس فرمایشی و دست چین شده جناح
مسلط، گفته بود که سربازی است دست به ماشه در انتظارفرمان رهبری. خودظریف هم گفته
بود که تصمیمات هسته ای (مستقیما) توسط شخص رهبراتخاذ و هدایت می شود.
از غارافلاطون تا تونل زمان!
ایجاب و نفی جنبش ها در نزدآلن بدیو و تناقضات- بخش دوم
این که معنا و حقیقت وجود یا هستی و نسبتش با اعیان و جهان محسوسات چیست و آن را چگونه باید فهمید از دیربازتاریخ مسأله فلسفه و منشاء مناقشات و رویکردهای عمده آن بوده است. فیزیک یا متافیزیک (اصالت ماده یا ایده)، بودن یا شدن (ذات و هویت های ثابت یا این همانی/ هویت های متفاوت یا ناهمانی)، کثرت و یکتائی و چگونگی رابطه متقابل آن ها به شکل استعلائی یا درونمان، و منطق ها و شناخت شناسی های برآمده از آن ها، جملگی از موضوعات مهم صف آٰرائی های تاریخی بوده اند. البته وقتی از چنین صف ٰآرائی ها صحبت می شود نباید آن ها را به شکل خطوط متوازی و خالص از تداخل و التقاط و حتی آشفتگی ها به تصویرکشید که با واقعیت های تاریخی و تأثیرات متقابل جریان های فلسفی بر یکدیگر و حالت های انتقالی خوانائی ندارد. بلکه غرض روندهای عمده و پایدار است. بهمین دلیل حتی پیشرفت آگاهی و دانش بشری هم، گرچه به این صف آٰرائی ها اشکال پیچیده و نوینی بخشیده، اما نتوانسته است به اصل وجوداین جدال ها پایان دهد. گوئی که همواره نیازبه تولیدنوعی متافیزیک های جدید پابه پای ضدمتافیزیک های نوین در جوامع بشری سرشار از تحولات اجتماعی و بحران های تمدنی گریزناپذیر هستند. گرچه نفس شناخت و فهم انسان از هستی مهم است، اما از آن مهم تر درجه اعتبارمندی خودفلسفه و هستی شناسی در فرایند تاریخی و لاجرم قراردادن آن در جایگاه واقعی و بایسته خود است. چرا که اساسا نحوه پیشرفت بشر و توش و توان آن، نه عبور و خط بطلان کشیدن یک باره برگذشته ها، بلکه برمبنای گشودن افق ها و قلمروهای تازه و بازتفسیر و بازاعتبارمندی آن ها و گشودن پارادایم های نو در این عرصه بوده است که در این میان تغییرجایگاه فلسفه و از دست رفتن موقعیت سروری و فصل الخطابی آن از مهم ترین ها است:
پیرامون استیضاح دوباره ی ترامپ توسط کنگره، عواقب ونتایج آن ، ترامپیسم بدون ترامپ وتضادهای عمیق و لاینحل اجتماعی و اقتصادی وسیاسی در امریکا، مشکلات روبروی بایدن در رابطه با تضادهای عمیق طبقاتی ونژادی در این کشور، مشکلات داخلی وبین المللی روبروی بایدن، ودر قسمت دوم به مساله برجام وسیاست مخربانه ترامپیست های ولایتی برای کسترش تنشهای منطقه ای،افزایش تحرکات اتمی و مانورهای نظامی، فاجعه ی کرونا وگسترش شیوع این ویروس در کنار دستور خامنه ای بر ممنوعیت واکسن های امریکایی -انکلیسی -فرانسوی ،دروغها ووعده وعیدها وقول وقرارهای پوچ دولت روحانی در باره واکسن ....
ایجاب و نفی جنبش ها در نزدآلن بدیو و تناقضات- بخش اول
نگاه بدبینانه بدیو
به جنبش ها از کجا سرچشمه می گیرد؟
بدیو فیلسوفی چپ و رادیکال است، اما واژه چپ و رادیکال به تنهائی برای توصیف مواضع و دیدگاه او در جهانی که در آن چپ به دو شاخه معطوف به قدرت و پادقدرت بویژه پس از جنبش بزرگ مه ۶۸ فرانسه که سرآغازی گشت برای شکل گیری پارادایم جدیدی در مواجهه با مناسبات قدرت و دولت ها و با رویکردمنفی به مشارکت در آن ها، کفایت نمی کند. جنبش های جدید در پی شکست پروژه پیش بردسوسیالیسم از طریق اهرم قدرت دولتی، در هردوشاخه و مدل سوسیالیسم دولتی در بلوک شرق و سوسیال دمکراسی در بلوک غرب که خروجی آن ها نه پژمرده شدن نقش دولت و سوسیالیسم که تقویت هرچه بیشتر هیولای دولتی و تشدیدنابرابری ها و سرکوب آزادی بود، به میدان آمدند. برای این جنبش ها انباشت سرمایه و انباشت قدرت، و آزادی و برابری جدا ازهم نیستند. ویژه گی این جنبش ها، آرایش آن ها حول مطالبات مشخص و اشتراکات برخاسته از آن ها، اعم از سلبی و ایجابی، بجای سرسپردن به شعارهای کل گرا و انتزاعی و وعده های ناکجا آبادی از یکسو و مبارزه علیه سیستم در بیرون از قدرت و بیرون از مناسبات مبتنی بر بازنمائی و سلسه مراتب هرمی از سوی دیگر بوده است.
در باره بحران دمکراسی در ایالات متحده، شورش وهجوم طرفداران ترامپ به کنگره، دلایل و زمینه های این شورش، سرانجام ترامپ و اینده ترامپیسم ، ودر بخش دوم در باره تاثیر سقوط ترامپ در ایران، ترامپیسم حکومتی در ایران و سیاست اتمی وکرونایی حکومت اسلام، اوج گیری تضادهای حکومتی ودولتی در ایران ، محو شدن قدرت دولتی و وارد شدن مستقیم خامنه ای در تصمیم گیریها، مساله ممنوعیت ورود واکشن امریکایی و انگلیسی، سیاست مخرب حکومتی درارتیاط با برجام وسیاست اتمی وتهدیدات برای افزایش غلظت اتمی و...
غلیان بحران انتقال قدرت در آمریکا، و
بسامدهای آن در رژیم ایران!
بخش اول:
چه هست نام و ماهیت آن چه که در آمریکا
جلوی چشمانمان درجریان است؟!: اغتشاش، شورش، کودتا، قیام و... ؟
با محاصره کنگره و محل شمارش آراء و ریختن
معترضین به داخل آن،بحران انتقال قدرت به نقطه جوش خود رسید:
جوبایدن: خواستاراتمام شورش و سوگندترامپ
به قانون اساسی شد!
ترامپ: این روز را به خاطربسپارید!
یک نماینده مجلس آمریکا: این کودتای ترامپ است!
شادباش به مناسبت سال نو
تغییرقانون اساسی نظام به شکل خزنده و پراگماتیستی!
مناقشه بر سرتغییرقانون اساسی با یا بدون «رفراندوم»؟
نمایندگان مجلس با قیقاج رفتن ذیل عنوان تعیین مصادیق «رجال» بجای آن که به اصل مساله یعنی به روشن کردن تکلیف آپارتایدسیاسی و قانونی و عملی موجود در نظام ولایت فقیه نسبت به زنان (چه برای ریاست جمهوری و چه دیگرنهادهای بالادستی) نظام به پردازد، رسما با دور زدن آن دست نظامیان را برای ورودقانونی و رسمی بازکرده اند. به این ترتیب گردونه «قانون» در ایستگاه«سرداران» که در ادبیات سیاسی خودشان و حتی برخی رسانه ها با تیترهائی چون «رضاخان حزب اللهی که قراراست به پاستور برود کیست؟»* بازتاب پیدامی کند، متوقف می شود تا شنلی را که خیاط باشان مجلس ذوب شده به میمنت ورودنظام به مرحله «گام دوم» تدارک دیده اند، بر دوش این کوتوله های سیاسی ابله و کوتاه بین ییافکنند.
در برنامه ی چشم انداز این هفته، نگاهی داریم به تحولات مهم آن، اعدام شتابزده وسریع روح الله زم ، زمینه ها و دلایل این جنایت سازمانیافته ی حکومتی،، بازتابهای داخلی وبین المللی آن ، مذاکرات با غرب ، آینده ی برجام وتلاشهای اروپایی برای افزایش قفل وبندهای موشکی ومنطقه ای ، نمایشات تکراری جناحی برای عبور از بحران در شرایط تعمیق انزوای حکومتی در میان مردم و ویرانیهای برجای مانده از سیاستهای حکومت اسلامی و نافرجامی برجام و شیوع کرونا-بودجه ۱۴۰۰ ولویتهای آن...
رمززدائی از عجله بیش از حد رژیم در اعدام روح الله زم و فریب وی تا واپسین دم!
رفتارعجیب و غریب و البته به شدت سبعانه و چندش آوررژیم در مورد نحوه برخورد با پرونده روح الله زم و به قتل رساندن او، عجله و فریب و دروغ بافی و فشاربه خانواده و بی اطلاع نگهداشتن کامل زندانی از سرنوشت خود، از حکم و زمان اعدام و یا دادن وعده های سراسر دروغ تا آخرین لحظه حیات زندانی که حتی از نرم های متعارف خود رژیم هم فراتر می رود، و در یک کلام سیاست فریب و نگهداشتن زندانی در یک بی اطلاعی مطلق، این پرسش را مطرح می سازد که دلیل چنین رفتاری توسط دست اندرکاران رژیم چه بوده است؟ چرا سیستم این همه تلاش می کرد که او را بفریبد و حتی تا آخرین لحظات نیز وعده مبادله او با دیگرکشورها را می داد؟ و یا حتی از نوشتن یک وصیت نامه توسط او ممانعت به عمل می آورد؟
سکانس دوم نبردآمریکا
با شورای امنیت سازمان ملل، و ادعای آغاز«فصل جدیدی» در روابط ایران و آژانس!
کشاکش با ایران خصلت جهانی می یابد و رژیم
ایران هم با دمش بشکن میزند که دنبا با من است.به بینید شکوه انزوای آمریکا را!.
چکاندن ماشه معکوس با درب بسته شورای امنیت
مواجه می شود*. در گفتگوی اخیر با تلویزیون برابری با طرح این پرسش که دولت ترامپ
با وقوف به شکست و یا احتمال عدم موفقیت بالا در کشاندن یک تنه مساله تحریم
تسلیحاتی ایران به سطح شورای امنیت و سپس در گام دوم تیرخلاص زدن به برجام، چرا
این چنین خود را به آب و آتش زده و بجای منزوی ساختن رژیم ایران خود را منزوی می
سازد؟. در آن بحث این فرض را مطرح کردم که این مساله به لحاظ شکلی علیه ایران و
تحریم تسلیحاتی بود اما علاوه بر آن به لحاظ محتوا اهداف دیگری را دنبال می کند.
بنابراین در اینجا یک چهارضلعی داریم: ایران، کلیدزدن باصطلاح نقشه خاورمیانه
جدیدـ که از آن پرده برداری هم کرد، پبش بردسیاست یک جانبه گری در سطح جهان با هدف
تحمیل هژمونی آمریکا بر رقبا بویژه تضعیف چین و کشاندن اروپا به زیرهژمونی خود و
البته ضلع چهارم و بسیارمهم دوقطبی کردن فضای داخلی آمریکا و بسیج هر چه کسترده
ترپایه اجتماعی خود در آستانه انتخاباتی که موقعیت ترامپ متزلزل بنظر می رسد و
فرافکنی ناکامی های ناشی از کرونا و بحران اقتصادی و... از این طریق. حول دو شعار
تقابل با چین که یکی از دو تم های اصلی او در کمپین ها و سخنرانی ها و توئیت هایش هست.
از ویروس چینی، اگر جوخواب آلود بیاید چین بر آمریکا مسلط می شود و باید به زبان
چینی صحبت کنید تا توهم رونق کسب و کار و شغل از طریق انواع تحریم ها به روی
واردات کالای چینی و بستن شرکت های چینی مثل تیک تاک و.... ترامپ حتی اخیرا تهدید
به قطع کامل مبادلات با چین کرد که گویا بازارآمریکا را تسخیرکرده است، و از این
قبیل ادعاهای پایان ناپذیر.... این شعار برای پایگاه اجتماعی او خورند دارد و در
فرافکنی مشکلات اقتصادی کارکرددارد. شعارداخلی او نیز علیه نفوذ و تسخیرحزب دمکرات
توسط چپ افراطی و کمونیست ها و سوسیالیست هاست (چرا که آنها بیایند مالیات ها را
دوباره بالا می برند ... و این درحالی است که کسری بودجه یک تریلیون دلاری دولت
فدرال با کاهش مالیات بیشترین خدمت را به ثروتمندان و صاحبان درآمدسالانه بیش از ۷۵ هزاردلارکرده است). به گفته او فرمانداران دمکرات ناظر و شاهد و مشوق
سقوط مجسمه های تاریخی عظمت آمریکا و عدم واکنش لازم در برابرشورش ها و اعتراضالت
علیه خشونت های پلیس و غیره هستند. بهرصورت تاکید برخصلت کمونیستی چین در خارج و
چپ افراطی در داخل حربه او برای پیروزی در انتخابات است و البته گرفتن امتیازات در
عمل ازچین و دیگررقبا.
در این میان دمکرات ها در حال شکل دادن به
یک بلوک هژمونیک مرکب از وال استریت، هالیود، سلیکون ولی، با زرورقی آذین بندی
شده از طریق ائتلاف باچپ سوسیال دمکرات و دادن برخی وعده های عدالت خواهانه است (
سخنرانی سندرز در کنوانسیون اخیرحزب دمکرات کاملا گویاست) و جلب حمایت جنبش زنان
با گزیننش معاونت رئیس جمهوری و البته همزمان به عنوان یک رنگین پوست. البته آرای
جوبایدن بیش از آن که ناشی از جذابیت پلاتفرم و برنامه اش باشد که از قضا بدلیل
موقعیت و وابستگی اش به وال استریت و کلا سرمایه داران برکسی پوشیده نیست و از این
جنبه دارای دافعه است؛ در اصل ریشه در «نه» گفتن به ترامپ دارد و سندرز هم با همین
شعارسعی می کند پایگاه گسترده جوانان و رادیکال ها را به سوی رای دادن به جوبایدن
بکشاند. حال باید به بیینم که سکانس سوم شمارش معکوس بیرون کشیدن ماشه برگشت تحریم
های سازمان ملل چه خواهد بود. در حالیکه پومپئو و هوک و دیگر دست اندرکاران نزدیک
به ترامپ گفته اند آمریکا نیازی به رأی کسی ندارد و یک تنه می تازد. باید دید که
ترامپ چگونه از قماربزرگ وپر ریسکی که واردآن شده بیرون خواهد آمد؟
رئیس دوره ای شورای امنیت اقدام آمریکا
برای بازگرداندن تحریم های ایران را ردکرد
https://www.radiofarda.com/a/un-security-council-iran-us-sanctions/30802339.html
یک بستر و دو رؤیا:
طواف مشترک ایران و اروپا حول جسدنیمه جان برجام!
صالحی می گوید فصل جدیدی در مناسبات بین
ایران و آژانس اغازشده است. رژیم ایران در طرفه العینی با مشاهده آرایش جهانی و
رویکردترویکا علیه آمریکا و البته مذاکرات پشت پرده ترویکا با ایران پیرامون حل
معضل دسترش آژانس به دوسایت موردنظر و از ترس سررسیددوماهه گزارش منفی آژانس به
شورای امنیت که بسودآمریکا تمام می شود، در گرماگرم معرکه با نشان دادن چراغ سبز
به آژانس درصدبهره برداری از صف آرائی جدید برآمده است. البته رویکرداروپا در اساس
ربطی به حمایت از دولت ایران ندارد بلکه ناشی از تعرض بی مهابای آمریکا به برجام و
نیز به دیکته کردن خطوط یک جانبه گری اقتصادی و سیاسی موردنظرش به رقبا و بی
اعبتارکردن نهادهای بین المللی بویژه شورای امنیت سازمان ملل است. ترویکای اروپا
با بهره برداری زیرکانه از این فضا برای کنترل بیشترفعالیت های هسته ای ایران رئیس
آژآنس را روانه ایران کرد. در عین حال که چشمی به انتخابات آمریکا و احتمال پیروزی
بایدن دارد تا چه بسا در یک اجماع بزرگ و جهانی هم جسدنیمه جان برجام را جهت کنترل
رفتارژیم ایران حفظ و زنده کنند و هم مسیرتوافق جدید و فراگیربا ایران را بگشایند.
حتی اگر حو شکست بخورد با ترامپ در دور دوم....
رژیم ایران خوب می داند که حتی اگر ترامپ
در چکاندن ماشه از طریق شورای امنیت شکست کامل بخورد، به شکل یک جانبه آن را پبش
خواهد برد و مانند تجربه برجام که خارج شد و تحریم ها را یک جانبه اعمال کرد و
عملا ایران را در معرض یک تحریم جهانی قرارداد و اروپائی ها و دیگران
نتوانستندمانع آن شوند. بنابراین بعید است از نظر عملی و اقتصادی گشایش دندان گیری
نصیب رژیم غرق در بحران اقتصادی بشود.
بطورکلی سه سناریو مطرح است که باید شانس
برتری هرکدام را در سیررویدادها رصدکرد: نخست، در شق پیروزی بایدن گرچه او وعده
بازگشت به برجام به شرط بازگشت رژیم به تعهدات کامل هسته ای را داده است، اما او
هم چنین خواهان گشودن مذاکرات جدیدی برای تمدید زمان برجام و تسری آن به حوزه های
جدید و موردنظر هم شده است و معلو م نیست که زیرفشار مخالفان برداشتن تحریم ها از
جمله اسرائیل و کشورهای عربی و .. تا چه حد تاب بیاورد.
سناریوی دوم اگر ترامپ هم پیروز شود
احتمالا رژیم ایران تحت شرایطی با توجه به وخامت اوضاع بحرانی اش تن به مذاکره
بدهد... چون تحمل چهارسال دوره دوم ترامپ با توجه به بحران فزاینده و نارضایتی
عمومی مشکل خواهد بود.
سناریوی سوم آن است که در دوره جدید آمریکا
مشروعیت خود را بدلیل مخالفت شورای امنیت به عنوان مرجع قانونی جهانی با سیاست های
آن از دست بدهد و دیگرکشورها مثل چین و روسیه و... اگر منافعشان و اگر زورشان
اجازه دهد نسبت به تحریم های یک جانبه گرا و غیرمشروع آمریکا بی اعتنائی کنند و
رژیم ایران که به لحاظ استراتژیک بسوی بلوک شرق متمایل شده است بتواند از این شکاف
جهانی بهره بگیرد و مثلا قرارداد۲۵ ساله اش
با چین را که بالغ برصدها میلیارسرمایه گذاری است عملی کند. چنین وضعیتی به لحاظ
فضای جهانی و نه الزاما شکاف داخلی بین دولت و مردم، می تواند امکان تنفس به رژیم
در فضای ژئوپلتیک جدید جهانی به او بدهد. رژیم ایران بهرحال یک چشمش به آن است و
هر روز دارد برطبل نردیکی به بلوک شرق می کوبد ( چنانکه سخنان و دیداراخیروزیردفاع
ایران از مسکو با تاکید بر روابط استراتژیک دوکشور و دیدار از سامانه اس ۴۰۰ و... و ابراز تمایل به خرید تجهیزات نظامی و.... ازجمله آن ها ست)و
اروپا و جریان هائی در آمریکا هم نمی خواهند که ایران با موقعیت ژئوپلتیکی بی
همتایش زیرنفوذکامل بلوک شرق قرار بگیرد.
تقی روزبه ۲۵.۰۸.۲۰۲۰
در برنامه چشم انداز این هفته، پیرامون بحران بازتولیدنسل سیاستمداران در حکومت اسلام با عطف به مرگ محمدیزدی، تقابل مجلس ودولت در بودجه وسیاستهای عمومی و راهبردی، برجام و موقعیت کنونی آن در انتقال قدرت در آمریکا و پس از ان..
خلاصه گفتگو: پیرامون طرح هسته ای تهدیدامیزمجلس، و تصویب و قانونی شدن آن، اهداف و پی آمدهایش، ترورکارشناس هسته ای وهم چنین بودجه و منازعات حول آن و برنامه جناح خامنه ای. در این ارزیابی معلوم می شود که تصویب و قانونی کردن این طرح ضمن داشتن یک هدف مقطعی دو هدف عمده و همزمان را دنبال می کند که در ذات خود منتاقض و نافی همدیگراست و به همین دلیل هم سترون و ضدخوداست: در وجه هدف مقعطی چیزی جز تلاش برای پوشاندن ضعف و درهم شکستن اتوریته نظام در پی تروراخیر و برون ریزی خشم کور و توخالی نیست. اما از جنبه اهداف اصلی در وجه نخست نشان دهنده عدم تحمل دولت موجود در طی مدت باقی مانده است و بهمین دلیل جناح حاکم بر آن است که با شعارمجلس در راس امور عملا همه اختیارات موجود دولت را مصادره و آن را کاملا خلع یدکند. نوعی کودتای نرم سیاسی به شیوه حکومت اسلامی که بیانگر ققدان مطلق قانونیت در در نظام ولایت مطلقه به عنوان همزادجدانشدنی خود است. داستان مضحک دورزدن شورای امنیت ملی کشور به عنوان یک نهادبالادستی از آن جمله است. که در راستای هدف اداره کامل سه قوه بدست هسته اصلی قدرت و اجرای سناریوی نسخه دوم و جدیدی از برکشیدن یک احمدی نژادجدید است. ـالبته احمدی نژاد در نسخه اصلی خود غر می زند که وقتی خود نسخه اصلی وجود دارد آمادگی کامل برای تصدی مدیریت کشو را هم دارد چه نیازی به کپی آن وجود دارد!) . چنین رفتاری قبل از هرچیز بر تنش بیشتر در صفوف رژیم می افزاید که اکنون حتی آشکارا منجر به نقض وظایف مندرج در قانون اساسی (اصل ۱۷۶) میان قوا شده است. هدف دوم باصطلاح بالابردن قدرت چانه زنی در مذاکرات محتمل برجام ( برجام دوم) و با تظاهر به تهدید برای خروج از برجام و حتی نزدیک شدن به ساخت بمب هسته ای صورت می گیرد ( کل طرح براساس چنین تهدیدی بناشده به نوعی حرکت در لبه خطر و پرتگاه است). در واقع چنین رویکردی نه فقط موقعیت و قدرت چانه زنی رژیم را به خاطرتشتت در صفوف آن تضعیف می کند، بلکه کشورهای منطقه و اروپائی ها و حتی تاحدی چین و روسیه را هم نسبت به رژیم به اعتماد می کند و راه تسهیل اجماع سازی جوبایدن برای اعمال فشاربیشترجهانی است. بطورکلی شکاف بین رویکردتعرضی در وضعیت تدافعی، بیش از پیش اقتدار رژیم را شکننده می کند و زمینه را برای اعمال فشارهای خارجی می افزاید. ضمن آنکه چنین طرحی خود بهترین سندی است که دولت اسرائیل و کشورهای خلیج فارس در این لحظه برای نشان دادن درستی ادعاهایشان و نیل اهداف و مقاصد خویش به آن احتیاج داشتند...... https://www.youtube.com/channel/UCrVCMDUuGvxH9p42XVBFrUA.
