Wednesday, June 24, 2020

سپیده قلیان و قلمروی که می سازد


مقاومت می کنم پس هستم! قطعه ای حماسی و بیادماندنی از ترکیب افسونگرعشق به زندگی و رقص و بوسیدن و رنگ ها و شجاعت و مقاومت. قطعه ای که رقص معروف پیروزی و آزادی آنتی کوئین و دفاعیه شجاعانه خسروگل سرخی را یک جا تداعی می کند. او قبل از ورودبه زندان با یک اقدام ابتکاری و درخشان و جسارت آمیز با تولید این ویدئو تاکتیک هراس افکنی رژیم جبارحکومت اسلامی را به منازعه می طلبد. رژیم با کاریست وسیع تاکتیک هراس افکنی و آویختن شمشیرداموکلس اجرائی کردن حکم زندان و گرفتن وثیقه های سنگین به عنوان حق السکوت و انواع دیگر ترفندها.. سودای تحمیل سکوت گورستانی بر جامعه و فعالین را دارد. او یک تنه به مصاف هیولا رفته و حتی می توان گفت آن را هم چون بومرنگی به سمت خودرژیم بر می گرداند. در واقع این اوست که رژیم را در مقابل هینت منصفه ای به وسعت مردم ایران به محاکمه می کشد.... در دفاعیه خویش می گوید: بله من هم دوست دارم برقصم، عاشق بشم، دوست دارم ببوسم و دست معشوقه ام را بگیرم و راه بروم... اما... رقصیدن ها بماند به بعد از آزادی من از زندان...
رژیم می هراساند چون که از قیام و شورش مردم می هراسد. اما کنشگران مبارز و جسوری چون سیپده قلیان ها هستند که از این هراس پنهان رژیم پرده برداری می کنند... این قطعه حماسی را می توان بارها و بارها دید و از قلمروسازی ها و رمززدائی های سپیده قلیان در آن الهام گرفت و لذت برد!

Tuesday, June 09, 2020

آگامبن، و دامگه دوگانه کاذب جهان آنالوگ و دیجیتال


آگامبن، و دامگه دوگانه کاذب جهان آنالوگ و دیجیتال!
جورجوآگامبن در ادامه نظرقبلی اش که با عنوان وضعیت استثنائی کرونائی به «حیات برهنه» اشاره کرده بود و موردنقدهای متعددی هم قرارگرفت*، اکنون به انتقادسخت از شیوع آموزش آنلاین دانشگاهی، آن چه که او پایان دوره زندگی به عنوان دانشجوبودن نامیده، پرداخته است. موضوع مرکزی در این برخوردها، نهادی کردن بربریت تکنولوژیکی و دیکتاتوری دیجیتالی توسط سرمایه داری به عنوان شکل دادن به پارادایم جدیدی از مناسبات قدرت و محدودکردن آزادی با استفاده از شرایط استثنائی ناشی از پاندمی کرونا و برخوردنامناسب دولت ها با آن است. بطوری که با تولیدفضای وحشت و حالت اضطراری موفق به ایجادقید و بندهای تازه ای برآزادی شهروندان می شوند.