در این گفتگو: وقتی رژیم تعرض تازه ای را تحت عنوا ن فازدوم پروژه مسمومیت سازی برای بازپس گیری دست آوردهای خیزش انقلابی شروع می کند ....
در بخش دوم نگاهی داریم به منشورها و بحران منشورها: چگونه منشور۶ نفره عملا می ترکد و از حیزانتقاع می افتد؟! چگونه جریان راست سلطنت از یکسو و نیز جمهوری خواهان راست از سوی دیگر تلاش می ورزند که پرچم تمامیت ارضی و شیرخورشید و «ملت» و زبان مادری و غیره را که بزعم آنها مشور۶ نفره نتوانسته حمل کند بردارند... در همین رابطه از جنبه ای دیگر نگاهی داریم به رویکرددیگرانی چون کاظم کردودانی در تهاجم به منشورداخل کشور و نیر کیوان صمیمی درداخل مبنی بر تبدیل فشارجنبش زن، زندگی، آزادی به چانه زنی در بالا و به اهرام پیشبرد «دوره گذار» ....
واقعیت آن است که در وهله نخست برای مردم و قاطبه آن، فاشیسم نه در انتزاع که در زندگی واقعی و ترجمه شده به دردها و مصائب و فلاکت آنها معنا دارد و از قِبل آن وارد صحنه و تصفیه حساب با رژیم می شوند. چنان که مبارز‌ات دودهه اخیرکارگران و معلمان و دانشجویان بخوبی نشان داده است که مردم از طریق طرح مطالباتشات و پیوند‌آن با حاکمیت مبارزه می کنند و گرنه بسیج و واردفارسرنگونی نمی شوند. کارگران و معلمان و دانشجویان همه وهمه در بیانیه های مکررخود چنین کرده اند. از جمله علیه فقر و طبقاتی شدن جامعه و آزادسازی قیمت ها و شوک تراپی ها... و علیه پولی وکالایی کردن آموزش و پرورش توسط معلمان ...و یا کارگران شرکت واحد و هفت تپه وغیره با شعارعلیه خصوصی و خصولتی و علیه نئولیبرالیسم هاررژیم همراه بوده است. معنی آن این است که فاشیسم بدون تکبه بر مناسبات اقتصادی و سیاسی معین، نمی تواند برای مردم معنا داشته باشد. لاجرم نفی این مناسبات بطورمشخص و ارائه بدیلی برای آن در مبارزه علیه فاشیسم رهگشا خواهد بود. شما نگاه کنید به مرزبندی های مردم کردستان، بلوچستان، دانشجویان، نفتی ها و کارگران در کلیت خود و انتشارمنشورداخلی و یا منشورزنان در داخل و خارج و مرزبندی آن با اقتدار گرایی سلطنت... هرچه هم خطر بازگشت سلطنت بیشتر شود مطمئن باشید که این نوع مرزبندی‌ها بیشترهم می شود. ضمن آن که تاریخ نشان داده است بازگشت به گذشته و تثبیت آن هیچ گاه بدون مشت آهنین ممکن نبوده است.