دوپینگ سیاسی رضاپهلوی و نشست داووس

 گفتگو:

۱- دوپینگ سیاسی رضاپهلوی وچهارمحرک اصلی آن،
۲-نشست داووس، و چگونگی مواجهه کارگزاران و سرمایه داران با بحران‌های جهانی

گفتگودر باره مصوبه پارلمان اروپا، وکالت خواهی رضاپهلوی و شش محور ا ستراتژیک و تاکتیک کنونی

 گفتگو:

مصوبه پارلمان اروپا پیرامون قرارگرفتن کلیت سپاه در لیست تروریستی و پی آمدهای آن
موضوع وکالت خواهی رضاپهلوی و جهت گیری های آن
شش محوررویکرد پیرامون استراتژی و تاکتیک در شرایط کنونی و بازسازی چپ

سالگردخروج شاه از ایران و تفاوت ها و تشابهات وضع کنونی با آن، و پیرامون برخی چالش های فازدوم خیزش زن زندگی آزادی

گفتگو:

سالگردخروج شاه از ایران، تفاوت ها و مشابهت های وضعیت کنونی باآن زمان، انگیزه های رژیم در اعدام علی رضااکبری، مهمترین مساله تاکتیکی اکنون، و پیرامون برخی چالش های فازدوم خیزش زن زندگی آزادی

چشم اندازها: موانع وزمینه های پیشروی جنبش انقلابی، مدل «یده واحده» انقلاب بهمن ۵۷ ومدل کثرت گرای انقلاب نوین ایران

چشم اندازها: 

موانع وزمینه های پیشروی جنبش انقلابی، مدل «یده واحده» انقلاب بهمن ۵۷ ومدل کثرت گرای انقلاب نوین ایران، ماتریس دو گفتمان مخالف گفتمان در حال فروپاشی هویت اسلامی، و برخی ملاحظات تاکتیکی ...... 

گفتگو: خودویژگی های وضعیت مشخص کنونی جنش انقلابی و چشم اندازآن

 گفتگو:

خودویژگی های وضعیت مشخص کنونی جنش انقلابی و چشم اندازآن

جامعه نمایشی و بازنشسته کردن چپ

 جامعه نمایشی و بازنشسته کردن چپ!

در یادداشتی که آقای محس کردی ذیل مقاله من تحت عنوان نسبت جامعه واقعی و جامعه نمایشی نوشته است* گرچه به لحاظ فقرمحتوا نیازی به‌پاسخ دادن نیست، اما در شرایطی که شاهدمعرکه گیری موسمی این نوع گرایش‌های راست برای علم کردن باصطلاح یک بدیل در خارج و زین کردن جنبش داخل هستیم، بحث حول ماهیت این نوع تلاش ها و پی‌آمدهای آن خالی از فایده نیست: 

نگاهی به شماری از مهم ترین تحولات جهان در سال ۲۰۲۲ وچشم اندازهای محتمل

نگاهی به شماری از مهم ترین تحولات جهان در سال ۲۰۲۲ وچشم اندازهای محتمل

رژیم اسلامی درمحاصره، دستاورد یکصد روز خیزش انقلابی مردمان ایران

چشم اندازها: 

رژیم اسلامی درمحاصره، دستاورد یکصد روز خیزش انقلابی مردمان ایران

چشم اندازها : درچهارمین ماه جنبش سراسری، موقعیت مردم و دشمنان مردم چگونه است

 

؟

پیرامون موج اعتراضات و اعتصابات اخیر، سیاست ارعاب رژیم و چشم اندازگسترش اعتراضات

 گفتگو:

پیرامون موج اعتراضات و اعتصابات اخیر، سیاست ارعاب رژیم و چشم اندازگسترش اعتراضات

پیرامون تجاوزددمنشانه رژیم به بازداشت شدگان معترض

پیرامون تجاوزددمنشانه رژیم به معترضان بازداشت شده!

در پیشینه حکومت اسلامی با کهریزکی شدن آشناهستیم. نرگس محمدی هم از درون زندان در نامه ای  به نماینده حقوق بشرسازمان ملل در موردایران و پیگیری آن، با  استناد به زندانیانی که هم بندوی شده اند برواقعیت وجودی این نوع تجاوزات صحه می گذارد. علاوه برگزارش مدافعان حقوق بشر پیرامون آن، گزارش سی ان ان با استناد به شهادت برخی آزادشدگان و پزشکان تصویرمستندتری از آن به نمایش می گذارد.  رژیم درچهارچوب سیاست ارعاب و هراس افکنی در معترضان و جامعه در شرایطی که به نقاط استیصال  و نیمه جنون نزدیک شده است عامدانه و آگاهانه ارتکاب به چنین خشونتی را که حتی درجنگ های گرم هم جرم و جنایت سنگین محسوب می شود برای ارسال پیام به معترضان وجامعه در پیش گرفته است. واکنش سریع مولانا عبدالحمید به این رفتارددمنشانه نیز جالب و در شکستن سکوت حول آن مؤثراست. چنین اقدامی در نظام اسلامی البته بدون اجازه و باصطلاح صدورفتوا از بالاممکن نیست گرچه می دانیم که طبق معمول کل ماجرا را شایعه دشمنان دانسته و حتی وقتی دامنه رسوائی وافشا چنان باشد که نتواند انکارکند مثل سعیدامامی در قتل های زنجیره ای و یا  مورداخیر افشاء‌بولتن های‌های خیرگزاری فارس  قائم مقام آن را «قربانی» کند.  افشاء این نوع بربریت و ماهیت ددمنشانه حکومت فقیه و از نوع اسلامی می تواند برای رژیم و ریزش پایه گان اجتماعی هنوز متوهمش نیز اثرگذارباشد و بقایای چهره بین المللی وی را بیش از پیش ویران کرده و رسواکنده باشد. هم چنین معلوم می شود که به مصداق ضرب المثل آب چو از سرگذشت چه یک متر چه صدمتر،مساله اصلی اش در بحبوحه ماندن ونماندن شکست خیزش و ا نقلاب مردم به هرقیمت است. اما در واقعیت، در اوج استیصال و فقدان هرگونه افق در چرخه حرکت از این ستون به آن ستون گرفتارشده و به معنی فروغلطیدن در چرخه معیوبی است که امرماندن به مثابه یک نظام را بیش از پیش دشوارتر و ناممکن تر می کند. از همین رو می توان و باید با برپائی کمپین های گسترده علیه رژیم و متجاوزان ناانسان و اهرمن صفت هم برای پزهزینه کردن و  توقف آن و هم خنثی کردن هدف رژیم برای ساکت کردن جوانان وخانواده ها و مردم را به ضدخود هم چون بومرنگی که در بازگشت با شدت تمام به صورت خودحاکمیت اصابت کند تبدیل کرد.......  گزارش سی ان ان    

یک به صفر به‌سودجنبش

 یک صفر به سودجنبش! 

ماتم رژیم و جشن مردم! چگونه خیاط در کوزه افتاد!

 این روزها حوادث به سرعت روی می دهند و عموما هم در بردارنده نکاتی بکر و بعضا بسی طنزآمیز از تحولاتی هستند که در متن جامعه و صفوف حاکمان می گذرد. ماجرای شکست تیم ملی فوتبال ایران در برابرآمریکا که حاکمیت با سیاسی کردن کامل آن نقشه های زیادی را برای باصطلاح خارج کردن خود از انزوا ولوبه شکل موقت و ایراد فشار به جنبش و تحت الشعاع قراردادن آن چیده بود. از جمله چنین وقایعی است. چنان‌که می دا نیم در حقیقت بردو باخت فوتبال عملا یک جنگ سیاسی بین مردم و رژیم تبدیل شده و عملا دیگر ماهیت فوتبال به مثابه فوتبال را از دست داده بود. 

صدای انقلاب و واکنش خامنه ای به آن، تله ای که مستبدین در آن می افتند ، شکل گیری قدرت دوگانه و...

 گفتگو: 

صدای انقلاب  و واکنش خامنه ای به آن، تله ای که مستبدین در آن می افتند ، شکل گیری قدرت دوگانه، و تهدیدها و فرصت های پیشاروی آن

دو بیانیه مهم کارگری، در راستای اعتصاب سراسری و تقویت قدرت دوگاه

دو بیانیه مهم کارگری، در راستای اعتصاب سراسری و تقویت قدرت دوگانه

نگاهی به فرصت های مهم و نیز تهدیدهای پیشاروی جنبش در پایانه سال! 

این بیانیه‌ها حکایت از آمادگی بیشترکارگران در برافروختن اعتصابات سراسری و مشارکت و حمایت فعال از خیزش خیابان دارد. در کناراعتصاب ذوب آهن و کامیونداران ( به عنوان بخشی از صنعت مهم حمل و نقل) بیانگرتعمیق انقلاب و گسترش ابعادآن است که البته رژیم را بسیار نگران ساخته است. چرا که دو شاخص عمده گسترش دامنه اعتصابات در مسیرسراسری شدن و بسط و توده‌ای کردن خیزش خیابان، توازن قوا را و قدرت دوگانه و موازی در حال شکل گیری را به سودانقلاب و افتادن رژیم به حال تدافع رقم زده و نهایتا می تواند با ایجادشکاف و سرپیچی و چه بسا دوش به دوش کردن اسلحه در صفوف نیروهای سرکوب و نظامی، اوضاع را بطورقاطع به سمت و سوی دیگر، در راستای کلیدزدن دوره پساحکومت اسلامی، سوق بدهد. نباید فراموش کنیم که تا پایان سال شمسی، ماه‌های بسیارمهم و سرنوشت سازی در پیش رو داریم. چه به لحاظ موسم مبارزات سنتی دانشجویان ‌( ۱۶‌آذر نزدیک است و تاثیرآن بر تداوم و تقویت جنبش دانشجوئی در بزنگاه حساس کنونی) و مهم تر از آن تشدیدمبارزات کارگران و مزدبگیران در پیش از آغازسال نو و یا روزهائی مثل چهارشنبه سوری که اساسا در شرایط عادی هم تهران و شهرهای بزرگ کمتر قابل کنترل بوده اند. 

گفتگو: جنبش انقلابی جاری،اکنون در چه وضعیتی قرار دارد؟ پیدا شدن سر و کله اصلاح طلبان به چه معناست؟

گفتگو: 

جنبش انقلابی جاری،اکنون در چه وضعیتی قرار دارد؟ پیدا شدن سر و کله اصلاح طلبان به چه معناست؟ 

پیرامون امکان «اصلاح و انبساط » رژیم، و برخی نقاط آسیب پذیرانقلاب زن، زندگی، آزادی

  پیرامون امکان «اصلاح و انبساط » رژیم، و برخی نقاط آسیب پذیرانقلاب زن، زندگی، آزادی و مختصات بدیل!

نوشته حاضر مکثی است حول دو موضوع‌: امکان اصلاح و انبساط رژیم و نیز فرعی کردن تبعیضات دیگر نسبت به تبعیض اصلی زن که اولی توسط آقای نیکفر مطرح شده است و دومی هم توسط آقای جوادی. دو یادداشت زیر از سوی من  پیرامون آن‌ها به ویژه نکات مطرح شده توسط آقای جوادی است:

۱- آقای نیکفر تحت عنوان جنبش و شرط ژرفائی آن ( که بخشی از یک سلسه مقاله های قابل تامل پیرامون   هستند) درجائی از نوشته خود می نویسد، این‌که “اصلاح” به عنوان شگردی برای بقا پیش گرفته شود، امری ناممکن نیست. علایمی از آن دیده می‌شود... هنوز نمی‌توان با قطعیت گفت، اما نشانه‌هایی حاکی از آن است که از دو گزینه‌ی انقباض و انبساط − یعنی متمرکز کردن قدرت برای دفاع از خود و ضربه زدن، یا به جای آن منبسط کردن خویش برای ادغام بخشی از اعتراض‌ها در محیط زیر کنترل − بیشتر متمایل به گزینه‌ی دوم شده‌اند. 

گفتگو: موقعیت جنبش در آغازسومین ماه

گفتگو: موقعیت جنبش در آغازسومین ماه

موقعیت کنونی جنبش در آغاز سومین ماه این جنبش؟ فراخوان به اعتصاب و عدم حضورفعال بخش هایی از کارگران واحدهای بزرگ صنعتی و خدماتی در این اعتصاب سه روزه.... و یک جمع بندی پیرامون صرورت مطالباتی معطوف به معیشتی و رهایی از استثمارطبقاتی (عدالت جتماعی و برابری) در کنارسایرتبعیض ها و بازتاب آن در شعارهای خیابانی و در شعار زن زندگی آزادی....  

 

درونمایه و هدف مقدم انقلاب کنونی، اعلام پایان پارادایم اسلام سیاسی است!

درونمایه و هدف مقدم انقلاب، اعلام پایان پارادایم اسلام سیاسی است!

 ملاحظاتی پیرامون یک نقد از جنبش زن زندگی آزادی*

احتمال این‌ که رژیم در مسیرانبساط و جلب معترضان حرکت کند، احتمالی ضعیف است و بیشتر یک شق و تصورانتزاعی تا واقعی و شواهد و نشانه ها زمینه های عینی و لازم برای آن دیده نمی شود. گرچه گرایشی در صفوف رژیم هست که فکر می کند اول باید «فتته» را خواباند و آنگاه فرصت خواهد بود که از موضع باصطلاح قدرت دست به یک سری اصلاحات نیم بندبزند که بیشتر خواب و خیال است تا یک امکان واقعی. درحقیقت وضعیت کنونی برآمده از یک روندتاریخی و تجربه شده چندین دهه ای است و از قضا آگاهی پیشگامان ا نقلاب و نسل های جدید برآمده از همان شکست پارادایم اسلام سیاسی است و آنها خوب به ماهیت رژیم و ظرفیت اصلاح پذیری اش و دشمنی اش با زندگی واقفند. رسالت اخص این انقلاب هم قبل از هر چیز اعلام پایان این پارادایم است. همانطور که این نظام از طریق یک انقلاب و مسخ آن به قدرت رسید (انقلاب منفی یا ضدانقلاب)، و این به معنی دورافتادن از شاهراه تمدن جهانی و حرکت در بیراهه و بسوی پرتگاه بود، انتقال به مسیرشاهراه تمدن بشری و دورشدن از پرتگاه نیستی و انهدام نیز با انجام یک انقلاب مثبت و با هدف نجات زندگی صورت می گیرد. در حقیقت درک ضرورت عبور از پارادایم کنونی امری است کمابیش فراگیر و محتوای اصلی فازکنونی انقلاب. این که در این شاهراه با کدام گفتمان ها و سویه ‌های جاری در آن به حرکت خویش ادامه دهد امری است گشوده و جاری در بطن انقلاب و مطالبات اجتماعی آن.  

چگونه جنبش انقلابی ایران به یک انقلابی اجتماعی فرامی روید؟ موقعیت کنونی چگونه است؟

چشم اندازها: 

چگونه جنبش انقلابی ایران به یک انقلابی اجتماعی فرامی روید؟ موقعیت کنونی چگونه است؟ 

انقلاب مرکب و انضمامی به چه معناست!

 انقلاب مرکب و انضمامی به چه معناست!

در نقدی کوتاه به یک مقاله*

مطلب جالب و مفیدی است و اما چندنکته: گرچه آن چه که جریان دارد خیزشی است که از جهاتی، به لحاظ وجه اجتماعی و ضداقتدارگرایانه‌اش به جنبش مه ۶۸ فرانسه طعنه می زند و انقلابی است که مبارزه و درهم شکستن مناسبات پدرسالارانه و اقتدارگرایانه را در حین حرکتش محقق می‌کند. اما در شرایط ایران یک تفاوت کیفی با آن وجود دارد و آن استبداد و صلبیت قدرت است. از این رو، اینکه بخواهیم به صرف داشتن چنان ویژگی آن را در برابر وجه سیاسی انقلاب که خود در جامعه مشخص ما به یک ضرورت عاجل تبدیل شده است و مساله بودن و نبودن است قراردهیم، و این که گویا پذیرش چنین امری توسط جنبش زنان و جوانان مستلزم عدول از مبارزه علیه  اقتدارگرائی در کلیت خود و اشکال گوناگون آن است و لاجرم تقلیل آن به نوع معینی از اقتدارگرائی پدرسارانه ومذهبی، و این استنباط که گویا پایداری بر ویژگی ضداقتدارگرایانه مانع همقدمی و همراهی بخش های دیگر جامعه خواهد بود؛ بنظر می رسد استتناج و امری چندان مسجل نباشد و واقعیت های صحنه مبارزاتی وانکشاف آن نیر، چنین ادعائی را موردتایید قرارنمی دهد: