پیروزی پزشکیان و تبدیل آن به تاکتیک دو سرباخت برای رژیم!
در مقاله سودای فتح «قله»، خشم خدایان و رنج مضاعف سیزیف!* جنبش تحریم و تاکتیک دوسر باخت برای رژیم!، آمده بود که جنبش مردم نیز در برابرمهندسی رژیم و پلن آ و بی او پلن آ وبی خود را (حداکثری وحداقلی) را دارد و دو حالت و در تناظر با آن دوهدف متصوراست: هدف نخست بسط و گسترش دامنه دو قطبی شدن جامعه و صفوف تحریم و «نه» به کل حاکمیت و همه جناح‌ها و تغییرموازنه نیرو از این طریق و لاجرم بحران خالص سازی و خودخوارگی تا سرمنزل درهم شکسته شدن تنه درخت نهیف و پوسیده در برابرطوفان بحران‌های فزاینده و سترگ پیشارو، و هدف دیگر تغییرتوازن نیرو از طریق تشدیدتضادهای درونی حاکمیت با حفظ یک قطب سراسری قاطع و کیفی و کوبنده تحریم است گرچه باپیوستن بخشی از نیروهای مردد و معترض به‌مشارکت در «انتخابات» که عمدتا حامل «نه» اعتراضی به جناح اصلی و مسلط بوده‌اند، غالبا به اصلاح طلبان هم امیدچندانی ندارند. اینک خروجی این «انتخابات» حکایت از همین روند دارد. به عبارت دیگر با رخنه و کارگذاشتن «نه» اعتراضی در درون صفوف و ساختارقدرت که رژیم طی این سالها تلاش کرده بود با خالص‌سازی برون افکنی کند. علت اصلی امکان پذیرشدن این شکاف و تاکتیک دوسربرد بسودجنبش و دو سرباخت برای رژیم «فضای بین خیزشی» حاکم بر جامعه از یکسو و فرودآوار بحران‌های فزاینده و ساختاری از سوی دیگر است. باتوجه به اجتناب ناپذیربودن این نوع نوسانات و رفت و برگشت‌های مقطعی در مسیربالندگی جنبش، اما روندعمومی همانا تشدید بحران بازتولید سیستم و تشدید شکاف‌ها و وزن کم کردن آن است. ماه عسل وصلت باصطلاح دو جناح کوتاه مدت بوده و نشانه‌هایی وجود دارد که ماشین هیولائی دولت واقعی و موازی از همین حالا برای دیکته کردن منویات و نیز فلج کردن حریف دست بکارشده است.
