فیدل کاسترو و
نفرت پراکنی سرسپردگان سرمایه نسبت به چپ
رسانه هائی امثال بی بی سی
وقتی هم ناگزیرمی شوند که گوشه ای از تجمع های بزرگ مردمی کوبا به مناسبت مرگ
کاسترو را منعکس کنند، آن را با عباراتی چون"، کارنامه کسی که در ۶ دهه گذشته در نگاه
تحلیلگران همواره در طیفی قرارداشته که یک سرآن با عنوان "بزرگترین
رهبر قرن بیستم" آغاز شده و در انتهای دیگرش لقب "دیکتاتوری که کوبا را
به خاک نشاند" به پایان می برند. اما هم چنین شماری از
سرسپردگان و سینه چاکان نظام سرمایه داری، مرگ کاسترو را فرصتی برای ابرازنفرت از چپ و دست
افشانی برای آن چه "مرگ چپ" می
پندارند مغتنم می شمرند. اما در عمق و ورای این نوع واکنش های هیستریک، می توان
نگرانی نهفته در وجودآن ها از سربلندکردن مجددچپ را مشاهده کرد. در همین رابطه
مطلبی در گویانیوز* و در فیسبوک با عنوان مرگ کاسترومستبد و درماندگی چپ ایرانی از
جلال ایجابی نگاشته شده که نقدکوتاه زیرپاسخی به آن است: